Gość: azzyda 23.10.03, 05:25 zarchiwizowany
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
illuminatus.meetup.com/
Robert P. Drake's Tarot Reading c. 1928
"You have the talent," Drake said coldly, "but you are still basically a
fraud, like everyone in this business. Your worst victim, madam, is yourself.
You deceive yourself with the lies that you have so often told others. It's
the occupational disease of mystics. The truth is that it doesn't matter
whether I destroy myself alone or destroy this planet -- or turn around and
try to find my way to the right-hand path in some dreary monastery. The
universe will roll blindly along, not caring, not even knowing. There's no
Granddaddy in the clouds to pass a last judgement -- there's only a few
airplanes up there, learning more and more about how to carry bombs. They
court-martialed General Mitchell for saying it, but it's the truth. The next
time around they'll really bomb the hell out of civilian populations. And the
universe won't know or care about that either. Don't tell me that my flight
from Death leads back to Death; I'm not a child, and I know that all paths
lead back to Death eventually. The only question is: Do you cower before him
all your life, or do you spit in his eye?"
"You can transcend abject fear and rebellious hatred both. You can see that he
is only a part of the Great Wheel and, like all other parts, necessary to the
whole. Then you can accept him."
"Next you'll be telling me to love him."
"That too."
"Yes, and I can learn to see the great and glorious Whole Picture. I can see
all the men defecating and urinating in their trousers before they died at
Château-Thierry, watching their own guts fall out into their laps and
screaming out of a hole that isn't even a mouth anymore, as manifestations of
that sublime harmony and balance which is ineffable and holy and beyond all
speech and reason. Sure, I can see that, if I knock half my brain out of
commission and hypnotize myself into thinking that the view from that weird
perspective is deeper and wider and more truly true than the view from an
unclouded mind. Go to the quadruple-amputee ward and try to tell them that.
You speak of death as a personified being. Very well: Then I must regard him
as any other entity that gets in my way. Love is a myth invented by poets and
other people who couldn't face the world and crept off into corners to create
fantasies to console themselves. The fact is that when you meet another
entity, either it makes way for you or you make way for it. Either it
dominates and you submit, or you dominate and it submits.
Take me into any club in Boston and I'll tell you which millionaire has the
most millions, by the way the others treat him. Take me into any workingman's
bar and I'll tell you who has the best punch in a fistfight, by the way the
others treat him. Take me into any house and I'll tell you in a minute whether
the husband or the wife is dominant. Love? Equality? Reconciliation?
Acceptance? Those are the excuses of the losers, to persuade themselves that
they chose their condition and weren't beaten down into it. Find a dutiful
wife, one who truly loves her husband. I'll have her in my bed in three days,
maximum. Because I'm so damned attractive? No, because I understand men and
women. I'll make her understand, without saying it aloud and shocking her,
that the adultery will, one way or another, hurt her husband, whether he knows
about it or not. Show me the most servile colored waiter in the best
restaurant in town, and after he's through explaining Christianity and
humility and all the rest of it, count how many times he steps into the
kitchen to spit in his handkerchief. The other employees will tell you he has
a 'chest condition.' The condition he has is chronic rage. The mother and the
child? An endless power struggle. Listen to the infant's cry change in pitch
when Mother doesn't come at once. Is that fear you hear? It's rage. Insane
fury at not having total dominance. As for the mother herself, I'd wager that
ninety percent of the married women in the psychiatrists' care are there
because they can't admit to themselves, can't escape the lie of love long
enough to admit to themselves, how often they want to strangle that monster in
the nursery.
Love of country? Another lie; the truth is fear of cops and prisons. Love of
art? Another lie; the truth is fear of the naked truth without ornaments and
false faces on it. Love of truth itself? The biggest lie of all: fear of the
unknown. People learn acceptance of all this and achieve wisdom? The surrender
to superior force and call their cowardice maturity. It still comes down to
one question: Are you kneeling at the altar, or are you on the altar watching
the others kneel to you?"
"The wheel of the Tarot is the wheel of Dharma," Mama Sutra said softly when
he had concluded. "It is also the wheel of the galaxy, which you see as a
blind machine. It rolls on, as you say, no matter what we think or do. Knowing
that, I can accept Death as another part of the wheel, and I can accept your
nonacceptance as another part. I can control neither. I can only repeat my
warning, which is not a lie but a fact about the structure of the Wheel: By
denying death, you guarantee that you will meet him finally in his most
hideous form."
www.rawilson.com/illuminatus.shtml
Robert P. Drake's Tarot Reading c. 1928
"You have the talent," Drake said coldly, "but you are still basically a
fraud, like everyone in this business. Your worst victim, madam, is yourself.
You deceive yourself with the lies that you have so often told others. It's
the occupational disease of mystics. The truth is that it doesn't matter
whether I destroy myself alone or destroy this planet -- or turn around and
try to find my way to the right-hand path in some dreary monastery. The
universe will roll blindly along, not caring, not even knowing. There's no
Granddaddy in the clouds to pass a last judgement -- there's only a few
airplanes up there, learning more and more about how to carry bombs. They
court-martialed General Mitchell for saying it, but it's the truth. The next
time around they'll really bomb the hell out of civilian populations. And the
universe won't know or care about that either. Don't tell me that my flight
from Death leads back to Death; I'm not a child, and I know that all paths
lead back to Death eventually. The only question is: Do you cower before him
all your life, or do you spit in his eye?"
"You can transcend abject fear and rebellious hatred both. You can see that he
is only a part of the Great Wheel and, like all other parts, necessary to the
whole. Then you can accept him."
"Next you'll be telling me to love him."
"That too."
"Yes, and I can learn to see the great and glorious Whole Picture. I can see
all the men defecating and urinating in their trousers before they died at
Château-Thierry, watching their own guts fall out into their laps and
screaming out of a hole that isn't even a mouth anymore, as manifestations of
that sublime harmony and balance which is ineffable and holy and beyond all
speech and reason. Sure, I can see that, if I knock half my brain out of
commission and hypnotize myself into thinking that the view from that weird
perspective is deeper and wider and more truly true than the view from an
unclouded mind. Go to the quadruple-amputee ward and try to tell them that.
You speak of death as a personified being. Very well: Then I must regard him
as any other entity that gets in my way. Love is a myth invented by poets and
other people who couldn't face the world and crept off into corners to create
fantasies to console themselves. The fact is that when you meet another
entity, either it makes way for you or you make way for it. Either it
dominates and you submit, or you dominate and it submits.
Take me into any club in Boston and I'll tell you which millionaire has the
most millions, by the way the others treat him. Take me into any workingman's
bar and I'll tell you who has the best punch in a fistfight, by the way the
others treat him. Take me into any house and I'll tell you in a minute whether
the husband or the wife is dominant. Love? Equality? Reconciliation?
Acceptance? Those are the excuses of the losers, to persuade themselves that
they chose their condition and weren't beaten down into it. Find a dutiful
wife, one who truly loves her husband. I'll have her in my bed in three days,
maximum. Because I'm so damned attractive? No, because I understand men and
women. I'll make her understand, without saying it aloud and shocking her,
that the adultery will, one way or another, hurt her husband, whether he knows
about it or not. Show me the most servile colored waiter in the best
restaurant in town, and after he's through explaining Christianity and
humility and all the rest of it, count how many times he steps into the
kitchen to spit in his handkerchief. The other employees will tell you he has
a 'chest condition.' The condition he has is chronic rage. The mother and the
child? An endless power struggle. Listen to the infant's cry change in pitch
when Mother doesn't come at once. Is that fear you hear? It's rage. Insane
fury at not having total dominance. As for the mother herself, I'd wager that
ninety percent of the married women in the psychiatrists' care are there
because they can't admit to themselves, can't escape the lie of love long
enough to admit to themselves, how often they want to strangle that monster in
the nursery.
Love of country? Another lie; the truth is fear of cops and prisons. Love of
art? Another lie; the truth is fear of the naked truth without ornaments and
false faces on it. Love of truth itself? The biggest lie of all: fear of the
unknown. People learn acceptance of all this and achieve wisdom? The surrender
to superior force and call their cowardice maturity. It still comes down to
one question: Are you kneeling at the altar, or are you on the altar watching
the others kneel to you?"
"The wheel of the Tarot is the wheel of Dharma," Mama Sutra said softly when
he had concluded. "It is also the wheel of the galaxy, which you see as a
blind machine. It rolls on, as you say, no matter what we think or do. Knowing
that, I can accept Death as another part of the wheel, and I can accept your
nonacceptance as another part. I can control neither. I can only repeat my
warning, which is not a lie but a fact about the structure of the Wheel: By
denying death, you guarantee that you will meet him finally in his most
hideous form."
www.rawilson.com/illuminatus.shtml
The Illuminatus! Trilogy
written with Robert Shea
The Midget vs. The Digits
Never Whistle While You're Pissing
The Golden Apple
FNORD
Drake's Tarot Reading
-------------------------------------------------------------------------------
-
The Midget versus the Digits
The Midget, whose name was Markoff Chaney, was no relative of the famous
Chaneys of Hollywood, but people did keep making jokes about that. It was bad
enough to be, by the standards of the gigantic and stupid majority, a freak;
how much worse to be so named as to remind these big oversized clods of the
cinema's two most famous portrayers of monstro-freaks; by the time the Midget
was fifteen, he had built up a detestation for ordinary mankind that dwarfed
(he hated that word) the relative misanthropies of Paul of Tarsus, Clement of
Alexandria, Swift of Dublin and even Robert Putney Drake. Revenge, for sure,
he would have. He would have revenge...
Damn the science of mathematics itself, the line, the square, the average, the
whole measurable world that pronounced him a bizarre random factor. Once and
for all, beyond fantasy, in the depth of his soul he declared war on
the "statuatory ape," on law and order, on predictability, on negative
entropy. He would be a random factor in every equation; from this day forward,
unto death, it would be civil war: the Midget versus the Digits....
His first overt act began in Dayton the following Saturday. He was in Norton's
Emporium, a glorified 5 & 10 ¢ store, when he saw the sign:
NO SALESPERSON
MAY LEAVE THE FLOOR
WITHOUT THE AUTHORIZATION
OF A SUPERIOR.
THE MGT.
What! he thought, are the poor girls supposed to pee in their panties if they
can't find a superior? Years of school came back to him ("Please, may I leave
the room, sir?") and rituals which had appeared nonsensical suddenly made
sense in a sinister way. They were trying to reduce us all to predictable
units, robots. Hah!...The following Wednesday, the Midget was back at Norton's
and hiding in a coffee urn when the staff left and locked up. A few moments
later, the sign was down and a subtly different one was in its place:
NO SALESPERSON
MAY LEAVE THE FLOOR
OR GO TO THE DOOR
WITHOUT THE AUTHORIZATION
OF A SUPERIOR.
THE MGT.
He came back several times in the next few weeks, and the sign remained. It
was as he suspected: in a rigid hierarchy, nobody questions orders that seem
to come from above, and those at the very top are so isolated from the actual
work situation that they never see what is going on below. It was the chains
of communication, not the means of production, that determined a social
process.. Nothing signed "THE MGT." would ever be challenged; the Midget could
always pass himself off as the Management.
-------------------------------------------------------------------------------
-
F N O R D
``Very nice,'' I said. ``But why did you bring me up here?''
``It's time for you to see the fnords,'' he replied.
Then I woke up in bed and it was the next morning. I made breakfast in a
pretty nasty mood, wondering if I'd seen the fnords, whatever the hell they
were, in the hours he had blacked out, or if I would see them as soon as I
went out into the street. I had some pretty gruesome ideas about them, I must
admit. Creatures with three eyes and tentacles, survivors from Atlantis, who
walked among us, invisible due to some form of mind shield, and did hideous
work for the Illuminati. It was unnerving to contemplate, and I finally gave
in to my fears and peeked out the window, thinking it might be better to see
them from a distance first. Nothing. Just ordinary sleepy people, heading for
their busses and subways. That calmed me a little, so I set out the toast and
coffee and fetched the New York Times from the hallway. I turned the radio to
WBAI and caught some good Vivaldi, sat down, grabbed a piece of toast and
started skimming the first page.
Then I saw the fnords.
The feature story involved another of the endless squabbles between Russia and
the U.S. in the UN General Assembly, and after each direct quote from the
Russian delegate I read a quite distinct ``Fnord!'' The second lead was about
a debate in congress on getting the troops out of costa Rica; every argument
presented by Senator Bacon was followed by another ``Fnord!'' At the bottom of
the page was a Times depth-type study of the growing pollution problem and the
increasing use of gas masks among New Yorkers; the most distressing chemical
facts were interpolated with more ``Fnords.''
Suddenly I saw Hagbard's eyes burning into me and heard his voice: ``Your
heart will remain calm. Your adrenalin gland will remain calm. Calm, all-over
calm. You will not panic. you will look at the fnord and see the it. You will
not evade it or black it out. you will stay calm and face it.'' And further
back, way back: my first-grade teacher writing FNORD on the blackboard, while
a wheel with a spiral design turned and turned on his desk, turned and turned,
and his voice droned on, IF YOU DON'T SEE THE FNORD IT CAN'T EAT YOU, DON'T
SEE THE FNORD, DON'T SEE THE FNORD . . .
I looked back at the paper and still saw the fnords. This was one step beyond
Pavlov, I realized. The first conditioned reflex was to experience the panic
reaction (the activation syndrome, it's technically called) whenever
encountering the word ``fnord.'' The second conditioned reflex was to black
out what happened, including the word itself, and just to feel a general low-
grade emergency without knowing why. And the third step, of course, was to
attribute this anxiety to the news stories, which were bad enough in
themselves anyway. Of course, the essence of control is fear. The fnords
produced a whole population walking around in chronic low-grade emergency,
tormented by ulcers, dizzy spells, nightmares, heart palpitations and all the
other symptoms of too much adrenalin. All my left-wing arrogance and contempt
for my countrymen melted, and I felt a genuine pity. No wonder the poor
bastards believe anything they're told, walk through pollution and
overcrowding without complaining, watch their son hauled off to endless wars
and butchered, never protest, never fight back, never show much happiness or
eroticism or curiosity or normal human emotion, live with perpetual tunnel
vision, walk past a slum without seeing either the human misery it contains or
the potential threat it poses to their security . . .
Then I got a hunch, and turned quickly to the advertisements. it was as I
expected: no fnords. That was part of the gimmick, too: only in consumption,
endless consumption, could they escape the amorphous threat of the invisible
fnords. I kept thinking about it on my way to the office. If I pointed out a
fnord to somebody who hadn't been deconditioned, as Hagbard deconditioned me,
what would he or she say? They'd probably read the word before or after it.
``No this word,'' I'd say. And they would again read an adjacent word. But
would their panic level rise as the threat came closer to consciousness? I
preferred not to try the experiment; it might have ended with a psychotic
fugue in the subject. The conditioning, after all, went back to grade school.
No wonder we all hate those teachers so much: we have a dim, masked memory of
what they've done to us in converting us into good and faithful servants for
the Illuminati.
-------------------------------------------------------------------------------
-
Robert P. Drake's Tarot Reading c. 1928
"You have the talent," Drake said coldly, "but you are still basically a
fraud, like everyone in this business. Your worst victim, madam, is yourself.
You deceive yourself with the lies that you have so often told others. It's
the occupational disease of my
written with Robert Shea
The Midget vs. The Digits
Never Whistle While You're Pissing
The Golden Apple
FNORD
Drake's Tarot Reading
-------------------------------------------------------------------------------
-
The Midget versus the Digits
The Midget, whose name was Markoff Chaney, was no relative of the famous
Chaneys of Hollywood, but people did keep making jokes about that. It was bad
enough to be, by the standards of the gigantic and stupid majority, a freak;
how much worse to be so named as to remind these big oversized clods of the
cinema's two most famous portrayers of monstro-freaks; by the time the Midget
was fifteen, he had built up a detestation for ordinary mankind that dwarfed
(he hated that word) the relative misanthropies of Paul of Tarsus, Clement of
Alexandria, Swift of Dublin and even Robert Putney Drake. Revenge, for sure,
he would have. He would have revenge...
Damn the science of mathematics itself, the line, the square, the average, the
whole measurable world that pronounced him a bizarre random factor. Once and
for all, beyond fantasy, in the depth of his soul he declared war on
the "statuatory ape," on law and order, on predictability, on negative
entropy. He would be a random factor in every equation; from this day forward,
unto death, it would be civil war: the Midget versus the Digits....
His first overt act began in Dayton the following Saturday. He was in Norton's
Emporium, a glorified 5 & 10 ¢ store, when he saw the sign:
NO SALESPERSON
MAY LEAVE THE FLOOR
WITHOUT THE AUTHORIZATION
OF A SUPERIOR.
THE MGT.
What! he thought, are the poor girls supposed to pee in their panties if they
can't find a superior? Years of school came back to him ("Please, may I leave
the room, sir?") and rituals which had appeared nonsensical suddenly made
sense in a sinister way. They were trying to reduce us all to predictable
units, robots. Hah!...The following Wednesday, the Midget was back at Norton's
and hiding in a coffee urn when the staff left and locked up. A few moments
later, the sign was down and a subtly different one was in its place:
NO SALESPERSON
MAY LEAVE THE FLOOR
OR GO TO THE DOOR
WITHOUT THE AUTHORIZATION
OF A SUPERIOR.
THE MGT.
He came back several times in the next few weeks, and the sign remained. It
was as he suspected: in a rigid hierarchy, nobody questions orders that seem
to come from above, and those at the very top are so isolated from the actual
work situation that they never see what is going on below. It was the chains
of communication, not the means of production, that determined a social
process.. Nothing signed "THE MGT." would ever be challenged; the Midget could
always pass himself off as the Management.
-------------------------------------------------------------------------------
-
F N O R D
``Very nice,'' I said. ``But why did you bring me up here?''
``It's time for you to see the fnords,'' he replied.
Then I woke up in bed and it was the next morning. I made breakfast in a
pretty nasty mood, wondering if I'd seen the fnords, whatever the hell they
were, in the hours he had blacked out, or if I would see them as soon as I
went out into the street. I had some pretty gruesome ideas about them, I must
admit. Creatures with three eyes and tentacles, survivors from Atlantis, who
walked among us, invisible due to some form of mind shield, and did hideous
work for the Illuminati. It was unnerving to contemplate, and I finally gave
in to my fears and peeked out the window, thinking it might be better to see
them from a distance first. Nothing. Just ordinary sleepy people, heading for
their busses and subways. That calmed me a little, so I set out the toast and
coffee and fetched the New York Times from the hallway. I turned the radio to
WBAI and caught some good Vivaldi, sat down, grabbed a piece of toast and
started skimming the first page.
Then I saw the fnords.
The feature story involved another of the endless squabbles between Russia and
the U.S. in the UN General Assembly, and after each direct quote from the
Russian delegate I read a quite distinct ``Fnord!'' The second lead was about
a debate in congress on getting the troops out of costa Rica; every argument
presented by Senator Bacon was followed by another ``Fnord!'' At the bottom of
the page was a Times depth-type study of the growing pollution problem and the
increasing use of gas masks among New Yorkers; the most distressing chemical
facts were interpolated with more ``Fnords.''
Suddenly I saw Hagbard's eyes burning into me and heard his voice: ``Your
heart will remain calm. Your adrenalin gland will remain calm. Calm, all-over
calm. You will not panic. you will look at the fnord and see the it. You will
not evade it or black it out. you will stay calm and face it.'' And further
back, way back: my first-grade teacher writing FNORD on the blackboard, while
a wheel with a spiral design turned and turned on his desk, turned and turned,
and his voice droned on, IF YOU DON'T SEE THE FNORD IT CAN'T EAT YOU, DON'T
SEE THE FNORD, DON'T SEE THE FNORD . . .
I looked back at the paper and still saw the fnords. This was one step beyond
Pavlov, I realized. The first conditioned reflex was to experience the panic
reaction (the activation syndrome, it's technically called) whenever
encountering the word ``fnord.'' The second conditioned reflex was to black
out what happened, including the word itself, and just to feel a general low-
grade emergency without knowing why. And the third step, of course, was to
attribute this anxiety to the news stories, which were bad enough in
themselves anyway. Of course, the essence of control is fear. The fnords
produced a whole population walking around in chronic low-grade emergency,
tormented by ulcers, dizzy spells, nightmares, heart palpitations and all the
other symptoms of too much adrenalin. All my left-wing arrogance and contempt
for my countrymen melted, and I felt a genuine pity. No wonder the poor
bastards believe anything they're told, walk through pollution and
overcrowding without complaining, watch their son hauled off to endless wars
and butchered, never protest, never fight back, never show much happiness or
eroticism or curiosity or normal human emotion, live with perpetual tunnel
vision, walk past a slum without seeing either the human misery it contains or
the potential threat it poses to their security . . .
Then I got a hunch, and turned quickly to the advertisements. it was as I
expected: no fnords. That was part of the gimmick, too: only in consumption,
endless consumption, could they escape the amorphous threat of the invisible
fnords. I kept thinking about it on my way to the office. If I pointed out a
fnord to somebody who hadn't been deconditioned, as Hagbard deconditioned me,
what would he or she say? They'd probably read the word before or after it.
``No this word,'' I'd say. And they would again read an adjacent word. But
would their panic level rise as the threat came closer to consciousness? I
preferred not to try the experiment; it might have ended with a psychotic
fugue in the subject. The conditioning, after all, went back to grade school.
No wonder we all hate those teachers so much: we have a dim, masked memory of
what they've done to us in converting us into good and faithful servants for
the Illuminati.
-------------------------------------------------------------------------------
-
Robert P. Drake's Tarot Reading c. 1928
"You have the talent," Drake said coldly, "but you are still basically a
fraud, like everyone in this business. Your worst victim, madam, is yourself.
You deceive yourself with the lies that you have so often told others. It's
the occupational disease of my
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
• sp...aaaaaaaaaaaaaaaaaaaadaj MUSTAFA ! IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: ©> 22.10.03, 23:37 zarchiwizowany
wielBląd czeka ...
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
0O 1A 2z 3E 4R 5S 6b 7V 8H 9G
z E S V AA AE AV AG zE zG
EA EV RA RE RV SE SG bA bV VA
VE VG HE HG GV AOA AOE AOV AOG AAE
AzV AEA AEV AEG ARG ASA ASV AbE AbV AVE
AVG AHA AGA AGE AGV AGG zAA zzE zzV zzG
zEE zEG zRA zSA zSV zbE zbG zVA zVV zHA
zHE zGE EOV EAA EAE EAV EEA EEV ERV ERG
ESE ESG EbV EVE EVG EHE EHG EGV ROA ROG
RAG RzA REA REE REG RRE RRG RSV RbA RbE
RbV RVG RHV RGA RGG SOE SOG SzA SzE SRA
SRV SSV SbE SbG SVA SVV SHV SGE SGG bOA
bOV bAE bAV bAG bEA bRA bRE bRV bSE bSG
bbA bVE bVV bHE bGA VOA VOG VAG VzV VEE
VEG VRE VSA VSV VbA VbG VVE VHV VGV HOG
HAA HzA HzE HzV HzG HEG HSE HSV HSG HbE
HVV HHA HHE HHV GOV GAA GAG GzG GEV GRA
GRV GSE GbV GVA GVV GHE GGA GGV AOOG AOAE
AOAG AOzA AOEA AOEE AOEG AORG AOSA AObA AObE AObG
AOHV AOGA AOGE AOGV AAOE AAOG AAAV AAzE AAzG AASA
AASE AAbE AAVA AAHA AAHV AAGE AzOA AzAE AzAV AzzE
AzzG AzEA AzEV AzRG AzSG AzVV AzVG AzHE AzHG AzGA
AzGV AEOA AEOE AEOV AEAG AEzA AEzV AEbA AEbV AEVE
AEHA AEGG AROG ARzE ARzV ARzG AREE AREG ARRV ARSA
ARSE ARSG ARVA ARHA ARHE ARHV ARHG ARGE ARGG ASAA
ASzE ASEA ASRE ASRG ASSE ASSG ASbV ASVA ASVG ASHE
ASGV AbOA AbOV AbOG AbAE AbAG AbzA AbzV AbEV AbSV
AbbE AbbV AbbG AbGE AbGV AbGG AVOG AVzA AVzE AVEE
AVRA AVRV AVSE AVSG AVVV AVHE AVHV AVHG AHOA AHAA
AHzE AHEA AHRV AHbA AHbV AHVA AHVE AHVV AHVG AHHG
AGOA AGOV AGAE AGEA AGEE AGRG AGSA AGVE AGVG AGHV
AGGE AGGV AGGG zOOE zOAA zOAV zOzV zOzG zOEG zOSE
zObE zObG zOHA zOHE zOHV zOHG zOGG zAAA zAAE zAzG
zAEA zAEV zARA zARE zASE zAbA zAVG zzOE zzOV zzAE
zzzA zzEV zzEG zzRE zzSA zzbV zzbG zzVE zzHA zzHV
zzGE zzGV zEOG zEAA zEEE zEEG zERA zERV zESA zESV
zEVA zEVV zEHA zEHE zEHG zEGE zEGG zRAA zRAV zRzE
zREV zRRA zRRV zRSG zRbV zRVE zRVV zSOE zSzA zSEA
zSEG zSRE zSRG zSSA zSSV zSVG zSGA zSGE zbOG zbAV
zbzA zbEE zbRV zbSV zbSG zbbE zbVA zbVV zbHE zbHV
zbHG zbGE zbGG zVOV zVAA zVAE zVAG zVzG zVEA zVRA
zVRG zVSE zVbV zVVV zVHG zVGA zVGV zHOA zHOE zHAG
zHEE zHEV zHRE zHSA zHSV zHbA zHVG zHHV zHGV zGOE
zGOG zGAV zGzV zGEG zGSE zGSV zGbE zGbG zGVA zGGG
EOOA EOAA EOAG EOzE EOEV EORA EORG EObA EObV EOVG
EOHE EOHG EAOG EAAG EAzA EAEV EAbE EAbV EAbG EAHA
EAHV EAGA EzOE EzOG EzAV EzzA EzzG EzSA EzSE EzSV
EzSG EzVA EzGG EEOA EEOV EEAE EEAG EEzE EEzG EEEA
EERE EERV EESG EEbA EEVA EEVE EEHG EEGA EROV ERAE
EREE ERRG ERSV ERbA ERbE ERbV ERbG ERGA ERGG ESAA
ESAV ESzV ESzG ESEE ESEG ESRA ESRV ESSV ESSG ESVA
ESHA ESHE ESGE EbOV EbAE EbAV EbzE EbEA EbEV EbRE
EbSG EbVA EbVE EbVV EbGA EbGV EVOA EVOG EVAG EVzV
EVEE EVEG EVbA EVbV EVbG EVVG EVGE EVGV EHOE EHzA
EHzE EHEE EHRV EHSA EHSE EHbE EHVV EHHA EHHG EGOV
EGAA EGAV EGAG EGzE EGzG EGEA EGRE EGRV EGbV EGHG
ROOA ROOE ROOV ROAE ROAG ROzA ROzV RORG ROSA ROSV
ROVE ROVG ROGA ROGE ROGG RAAA RAzV RAzG RAEE RAEG
RASE RASV RASG RAVV RzOA RzAA RzAV RzAG RzzG RzEA
RzRA RzRE RzSE RzSG RzbA RzVA RzVE RzHE RzHG RzGV
REzV REEV REEG RERG RESV REbE REVE REGA REGV RROG
RRzA RRzE RRRA RRRV RRSA RRSV RRbE RRHA RRHE RRGE
RSOV RSAE RSAV RSAG RSzE RSRV RSRG RSbA RSbV RSHE
RSGA RSGV RbOE RbzA RbEV RbEG RbRE RbRG RbSA RbSV
RbbE RbVE RbVG RbGA RVOE RVzA RVzE RVzG RVEE RVSA
RVSG RVHE RVHV RVHG RVGE RVGG RHOA RHAE RHAV RHEA
RHbA RHVA RHVV RHHG RGOE RGOG RGAG RGEA RGEE RGEV
RGRE RGSA RGSV RGbV RGbG RGVE RGHV RGGE RGGG SOOE
SOOG SOAA SOzA SOzE SOEG SOSA SOSG SOVV SOHA SOHV
SOGG SAOA SAOV SAAE SAAG SARV SASE SAbV SAVA SAVG
SAHG SAGV SzOG SzzV SzEA SzEE SzEV SzbA SzVE SzVG
SzHA SzGV SEOE SEOG SEzE SEEE SERV SESA SEHA SEHV
SEGE SEGG SROV SRAE SRAV SRAG SREA SREV SRRA SRRE
SRRG SRVA SRVV SRVG SRHE SSOA SSOE SSOV SSAG SSzA
SSzV SSEA SSSV SSbE SSbG SSVE SSHA SSGA SbzE SbEG
SbRA SbRV SbSA SbSE SbSV SbSG SbbG SbHE SbHG SbGE
SVOA SVAA SVAV SVEV SVRA SVRE SVRG SVVG SVHE SVGA
SHOA SHOV SHAE SHzA SHzV SHEG SHRE SHRG SHSA SHSV
SHbA SHbV SHbG SHVG SHHA SHGV SGOE SGzE SGzV SGEG
SGSE SGHA SGHV bOOV bOAA bOzG bOEV bORE bORV bOSE
bObV bOVE bOVG bOHG bOGA bAOA bAAE bAzA bAEA bAEE
bARE bASA bAbE bAVE bAGV bAGG bzOE bzAA bzAV bzzA
bzzG bzRV bzSV bzbE bzbG bzVA bzVV bzHV bzGG bEOA
bEAA bEAV bEzE bEzG bEEV bERE bESE bESG bEbA bEbV
bEVE bEVG bEHG bEGV bRzA bRzV bRRG bRSA bRbG bRVE
bRHA bRGA bSzA bSzG bSRV bSSA bSSE bSbE bSbG bSVA
bSVV bSHA bSGG bbOV bbAG bbEV bbSE bbSG bbbA bbVE
bbVG bbHG bbGA bVOA bVOE bVOG bVAG bVEE bVEV bVbA
bVbE bVVG bVHA bVGA bVGE bHOE bHzE bHzV bHzG bHEE
bHRA bHSV bHbE bHbG bHVA bHHE bHGG bGOV bGAA bGAV
bGRV bGRG bGSG bGbA bGbV bGVA bGVV bGHE bGGA bGGV
VOOA VOAE VOAG VOzV VOEG VORE VOSV VObG VOVG VAOE
VAOG VAzA VAzV VAzG VASA VASG VAVV VAHV VAGE VzOV
VzAA VzAE VzAG VzzG VzEV VzRE VzRV VzSE VzHE VzGV
VEOV VEOG VEzA VEEA VEEE VERG VESA VEbG VEGE VRAA
VRAV VREE VRSA VRSV VRSG VRVV VRHA VRHV VRHG VRGG
VSOV VSAV VSzE VSzG VSEV VSRA VSRV VSRG VSSG VSbA
VSVE VSVV VSHE VSHG VSGA VbOE VbOV VbzA VbEG VbRE
VbRG VbbG VbVE VbHA VbHV VbGA VbGG VVOE VVAV VVzE
VVzV VVRA VVSE VVSV VVSG VVHG VVGE VHAV VHzE VHzG
VHRA VHSE VHbV VHVE VHVV VHVG VHHE VGOA VGOV VGAG
GOV 907
bOGA 6091 ? VHVE 7873 etc...
z E S V AA AE AV AG zE zG
EA EV RA RE RV SE SG bA bV VA
VE VG HE HG GV AOA AOE AOV AOG AAE
AzV AEA AEV AEG ARG ASA ASV AbE AbV AVE
AVG AHA AGA AGE AGV AGG zAA zzE zzV zzG
zEE zEG zRA zSA zSV zbE zbG zVA zVV zHA
zHE zGE EOV EAA EAE EAV EEA EEV ERV ERG
ESE ESG EbV EVE EVG EHE EHG EGV ROA ROG
RAG RzA REA REE REG RRE RRG RSV RbA RbE
RbV RVG RHV RGA RGG SOE SOG SzA SzE SRA
SRV SSV SbE SbG SVA SVV SHV SGE SGG bOA
bOV bAE bAV bAG bEA bRA bRE bRV bSE bSG
bbA bVE bVV bHE bGA VOA VOG VAG VzV VEE
VEG VRE VSA VSV VbA VbG VVE VHV VGV HOG
HAA HzA HzE HzV HzG HEG HSE HSV HSG HbE
HVV HHA HHE HHV GOV GAA GAG GzG GEV GRA
GRV GSE GbV GVA GVV GHE GGA GGV AOOG AOAE
AOAG AOzA AOEA AOEE AOEG AORG AOSA AObA AObE AObG
AOHV AOGA AOGE AOGV AAOE AAOG AAAV AAzE AAzG AASA
AASE AAbE AAVA AAHA AAHV AAGE AzOA AzAE AzAV AzzE
AzzG AzEA AzEV AzRG AzSG AzVV AzVG AzHE AzHG AzGA
AzGV AEOA AEOE AEOV AEAG AEzA AEzV AEbA AEbV AEVE
AEHA AEGG AROG ARzE ARzV ARzG AREE AREG ARRV ARSA
ARSE ARSG ARVA ARHA ARHE ARHV ARHG ARGE ARGG ASAA
ASzE ASEA ASRE ASRG ASSE ASSG ASbV ASVA ASVG ASHE
ASGV AbOA AbOV AbOG AbAE AbAG AbzA AbzV AbEV AbSV
AbbE AbbV AbbG AbGE AbGV AbGG AVOG AVzA AVzE AVEE
AVRA AVRV AVSE AVSG AVVV AVHE AVHV AVHG AHOA AHAA
AHzE AHEA AHRV AHbA AHbV AHVA AHVE AHVV AHVG AHHG
AGOA AGOV AGAE AGEA AGEE AGRG AGSA AGVE AGVG AGHV
AGGE AGGV AGGG zOOE zOAA zOAV zOzV zOzG zOEG zOSE
zObE zObG zOHA zOHE zOHV zOHG zOGG zAAA zAAE zAzG
zAEA zAEV zARA zARE zASE zAbA zAVG zzOE zzOV zzAE
zzzA zzEV zzEG zzRE zzSA zzbV zzbG zzVE zzHA zzHV
zzGE zzGV zEOG zEAA zEEE zEEG zERA zERV zESA zESV
zEVA zEVV zEHA zEHE zEHG zEGE zEGG zRAA zRAV zRzE
zREV zRRA zRRV zRSG zRbV zRVE zRVV zSOE zSzA zSEA
zSEG zSRE zSRG zSSA zSSV zSVG zSGA zSGE zbOG zbAV
zbzA zbEE zbRV zbSV zbSG zbbE zbVA zbVV zbHE zbHV
zbHG zbGE zbGG zVOV zVAA zVAE zVAG zVzG zVEA zVRA
zVRG zVSE zVbV zVVV zVHG zVGA zVGV zHOA zHOE zHAG
zHEE zHEV zHRE zHSA zHSV zHbA zHVG zHHV zHGV zGOE
zGOG zGAV zGzV zGEG zGSE zGSV zGbE zGbG zGVA zGGG
EOOA EOAA EOAG EOzE EOEV EORA EORG EObA EObV EOVG
EOHE EOHG EAOG EAAG EAzA EAEV EAbE EAbV EAbG EAHA
EAHV EAGA EzOE EzOG EzAV EzzA EzzG EzSA EzSE EzSV
EzSG EzVA EzGG EEOA EEOV EEAE EEAG EEzE EEzG EEEA
EERE EERV EESG EEbA EEVA EEVE EEHG EEGA EROV ERAE
EREE ERRG ERSV ERbA ERbE ERbV ERbG ERGA ERGG ESAA
ESAV ESzV ESzG ESEE ESEG ESRA ESRV ESSV ESSG ESVA
ESHA ESHE ESGE EbOV EbAE EbAV EbzE EbEA EbEV EbRE
EbSG EbVA EbVE EbVV EbGA EbGV EVOA EVOG EVAG EVzV
EVEE EVEG EVbA EVbV EVbG EVVG EVGE EVGV EHOE EHzA
EHzE EHEE EHRV EHSA EHSE EHbE EHVV EHHA EHHG EGOV
EGAA EGAV EGAG EGzE EGzG EGEA EGRE EGRV EGbV EGHG
ROOA ROOE ROOV ROAE ROAG ROzA ROzV RORG ROSA ROSV
ROVE ROVG ROGA ROGE ROGG RAAA RAzV RAzG RAEE RAEG
RASE RASV RASG RAVV RzOA RzAA RzAV RzAG RzzG RzEA
RzRA RzRE RzSE RzSG RzbA RzVA RzVE RzHE RzHG RzGV
REzV REEV REEG RERG RESV REbE REVE REGA REGV RROG
RRzA RRzE RRRA RRRV RRSA RRSV RRbE RRHA RRHE RRGE
RSOV RSAE RSAV RSAG RSzE RSRV RSRG RSbA RSbV RSHE
RSGA RSGV RbOE RbzA RbEV RbEG RbRE RbRG RbSA RbSV
RbbE RbVE RbVG RbGA RVOE RVzA RVzE RVzG RVEE RVSA
RVSG RVHE RVHV RVHG RVGE RVGG RHOA RHAE RHAV RHEA
RHbA RHVA RHVV RHHG RGOE RGOG RGAG RGEA RGEE RGEV
RGRE RGSA RGSV RGbV RGbG RGVE RGHV RGGE RGGG SOOE
SOOG SOAA SOzA SOzE SOEG SOSA SOSG SOVV SOHA SOHV
SOGG SAOA SAOV SAAE SAAG SARV SASE SAbV SAVA SAVG
SAHG SAGV SzOG SzzV SzEA SzEE SzEV SzbA SzVE SzVG
SzHA SzGV SEOE SEOG SEzE SEEE SERV SESA SEHA SEHV
SEGE SEGG SROV SRAE SRAV SRAG SREA SREV SRRA SRRE
SRRG SRVA SRVV SRVG SRHE SSOA SSOE SSOV SSAG SSzA
SSzV SSEA SSSV SSbE SSbG SSVE SSHA SSGA SbzE SbEG
SbRA SbRV SbSA SbSE SbSV SbSG SbbG SbHE SbHG SbGE
SVOA SVAA SVAV SVEV SVRA SVRE SVRG SVVG SVHE SVGA
SHOA SHOV SHAE SHzA SHzV SHEG SHRE SHRG SHSA SHSV
SHbA SHbV SHbG SHVG SHHA SHGV SGOE SGzE SGzV SGEG
SGSE SGHA SGHV bOOV bOAA bOzG bOEV bORE bORV bOSE
bObV bOVE bOVG bOHG bOGA bAOA bAAE bAzA bAEA bAEE
bARE bASA bAbE bAVE bAGV bAGG bzOE bzAA bzAV bzzA
bzzG bzRV bzSV bzbE bzbG bzVA bzVV bzHV bzGG bEOA
bEAA bEAV bEzE bEzG bEEV bERE bESE bESG bEbA bEbV
bEVE bEVG bEHG bEGV bRzA bRzV bRRG bRSA bRbG bRVE
bRHA bRGA bSzA bSzG bSRV bSSA bSSE bSbE bSbG bSVA
bSVV bSHA bSGG bbOV bbAG bbEV bbSE bbSG bbbA bbVE
bbVG bbHG bbGA bVOA bVOE bVOG bVAG bVEE bVEV bVbA
bVbE bVVG bVHA bVGA bVGE bHOE bHzE bHzV bHzG bHEE
bHRA bHSV bHbE bHbG bHVA bHHE bHGG bGOV bGAA bGAV
bGRV bGRG bGSG bGbA bGbV bGVA bGVV bGHE bGGA bGGV
VOOA VOAE VOAG VOzV VOEG VORE VOSV VObG VOVG VAOE
VAOG VAzA VAzV VAzG VASA VASG VAVV VAHV VAGE VzOV
VzAA VzAE VzAG VzzG VzEV VzRE VzRV VzSE VzHE VzGV
VEOV VEOG VEzA VEEA VEEE VERG VESA VEbG VEGE VRAA
VRAV VREE VRSA VRSV VRSG VRVV VRHA VRHV VRHG VRGG
VSOV VSAV VSzE VSzG VSEV VSRA VSRV VSRG VSSG VSbA
VSVE VSVV VSHE VSHG VSGA VbOE VbOV VbzA VbEG VbRE
VbRG VbbG VbVE VbHA VbHV VbGA VbGG VVOE VVAV VVzE
VVzV VVRA VVSE VVSV VVSG VVHG VVGE VHAV VHzE VHzG
VHRA VHSE VHbV VHVE VHVV VHVG VHHE VGOA VGOV VGAG
GOV 907
bOGA 6091 ? VHVE 7873 etc...
E.LrLsgzasEsbgtgEzEbrazarEEbEztgsozbbrLgtLagEggEtsLosbzogtrgrrsgzEotbLaroazba
zobggbazboErbzsErzLLtoatgbzLrbobasLEzbzEoaartogEbrraogssosbzzELtzsEsgrobLzbrb
LLLtrsozbrLoztoLgEbszLLosssgarrazzgrbgsrgEoEbLgarrzbbLogtsaasgEErraLzbrtsarbz
EEtbatbELasztLzoLgogLrsarbsaagzEraoErbaLorsrEzaarbzLEEgEaotzaozrgLrLztEtzrsbt
ooaaoaELssbbLtrbbLszogzogazbzgzsrogLtLsEarEatbgzsgoEaooLLEEosEosrbbzoraaszLEb
rLragsLgrLsLLaogrEEostztoEastsgsgLgsEogzLbaLLtEbLgEzaLLtgELosLLbsrbotrrazEtgg
aztrgsatEsLbbstsztzrbgLzztgEbLbEoLLgrgLzgbEEatEEazrroasaarEobaozLEgrgraEgszzr
tEtLgotozLtgbaogrEtozttosEgzLtLtazgELtatszEbratrbLbrataagrosLEzooosabLztLrsza
EsaobzttbsttLErztsttbgaogLtEaEtLtbtzLrabrrogoLzzrgsErEoLrasrgsbsEtLosotgzztga
bgzsbgzEsrzoLggsaLLzLzgozLgaobaroErrLbLsgbLEazgttrttLEoggaosLbtotzLLErggggggb
EtzgtborggsLosgtELtEzbLaogaELbsgsozrrsgrssEragobEozarzszzEobzsEErrabsoEszaLgE
LLbbLtLoLoooELEtbEbtszbbasbtsEEzobEbLrzoaLtLttaagLrtEoEsgbzsErgorzbtssrabtELL
sgsazbaEbbzEsEtbtsgEtsLgsttbLbsttbosEzLtLzzaboaaLEooLgztbtaaLLLgsgogzLarzoLgb
gEbogszstzoLoasrbsbaEztbbasgEaLsEEbLbztgabzEoEoLgszoEsEoLbszgabggsttEazzsggrL
EbgLzrgtzLttszbErtgLELsLsstrbstzrzrsrLsoagsgsobzgsEELLabaLtztbssbbgotsogbEbLt
sraEtrargEgELgzssoaoroogzttoLatLLEgoogbrbbzroLzbsbEaLaoEsaEtotaaoLortLoLbLgrz
gsssgaLgbgratatbEtrrgrrbzssEtgttrtzabrtLorortsErarazoboraabrzsgoagrgLzgEELEat
tozbgbgLszLortszLazosagaaozrosboEbLsoLgEsLLzsEEbzrEooEssbtarozrtrgartEzaEgLrL
ggztzaorzaggzztgatbzEsrtbLaEaoogErLtzLarLzLggzrsbaELsoEozbaLbzgtrssstoatrgbEb
sosrgrsbbsbagzaggsagogztzLotgtsogEozgssEzLLasErrgbtzoztssgaozEarboaasrggLLgbb
LbErtgttsEsaaEagbotrzasrzsztbazssLbLbrLtstratzbgogttttztgEbooobLartoaooLaLrsz
rgLgzLtEzLtzLrttzEsoLrLrrLgtEsabsrbLaLEaLLstEszsszLEErtstrLbrgrabrEbszEEzEgot
EgrLrEEErsrttazrLabazsLbgbEsagrbssazoggzLgzzzLbrztzssozsrzsabbtatLtgorgraoLas
EraaborgbbaztzEztgLtbaobstbrEbEbztgatgtaabLrsrLoogsEbbEtbaEaogsoabooarzzsLzsz
osLLtEgzgbrbgaobrLzbrbbazagrsaorzrLgaszbsozzzLoaaLLbaEoatrrztbazzoEgLgrgrsort
0=o 1=L 2=z 3=E 4=r 5=s 6=a7=t8=b 9=g
zobggbazboErbzsErzLLtoatgbzLrbobasLEzbzEoaartogEbrraogssosbzzELtzsEsgrobLzbrb
LLLtrsozbrLoztoLgEbszLLosssgarrazzgrbgsrgEoEbLgarrzbbLogtsaasgEErraLzbrtsarbz
EEtbatbELasztLzoLgogLrsarbsaagzEraoErbaLorsrEzaarbzLEEgEaotzaozrgLrLztEtzrsbt
ooaaoaELssbbLtrbbLszogzogazbzgzsrogLtLsEarEatbgzsgoEaooLLEEosEosrbbzoraaszLEb
rLragsLgrLsLLaogrEEostztoEastsgsgLgsEogzLbaLLtEbLgEzaLLtgELosLLbsrbotrrazEtgg
aztrgsatEsLbbstsztzrbgLzztgEbLbEoLLgrgLzgbEEatEEazrroasaarEobaozLEgrgraEgszzr
tEtLgotozLtgbaogrEtozttosEgzLtLtazgELtatszEbratrbLbrataagrosLEzooosabLztLrsza
EsaobzttbsttLErztsttbgaogLtEaEtLtbtzLrabrrogoLzzrgsErEoLrasrgsbsEtLosotgzztga
bgzsbgzEsrzoLggsaLLzLzgozLgaobaroErrLbLsgbLEazgttrttLEoggaosLbtotzLLErggggggb
EtzgtborggsLosgtELtEzbLaogaELbsgsozrrsgrssEragobEozarzszzEobzsEErrabsoEszaLgE
LLbbLtLoLoooELEtbEbtszbbasbtsEEzobEbLrzoaLtLttaagLrtEoEsgbzsErgorzbtssrabtELL
sgsazbaEbbzEsEtbtsgEtsLgsttbLbsttbosEzLtLzzaboaaLEooLgztbtaaLLLgsgogzLarzoLgb
gEbogszstzoLoasrbsbaEztbbasgEaLsEEbLbztgabzEoEoLgszoEsEoLbszgabggsttEazzsggrL
EbgLzrgtzLttszbErtgLELsLsstrbstzrzrsrLsoagsgsobzgsEELLabaLtztbssbbgotsogbEbLt
sraEtrargEgELgzssoaoroogzttoLatLLEgoogbrbbzroLzbsbEaLaoEsaEtotaaoLortLoLbLgrz
gsssgaLgbgratatbEtrrgrrbzssEtgttrtzabrtLorortsErarazoboraabrzsgoagrgLzgEELEat
tozbgbgLszLortszLazosagaaozrosboEbLsoLgEsLLzsEEbzrEooEssbtarozrtrgartEzaEgLrL
ggztzaorzaggzztgatbzEsrtbLaEaoogErLtzLarLzLggzrsbaELsoEozbaLbzgtrssstoatrgbEb
sosrgrsbbsbagzaggsagogztzLotgtsogEozgssEzLLasErrgbtzoztssgaozEarboaasrggLLgbb
LbErtgttsEsaaEagbotrzasrzsztbazssLbLbrLtstratzbgogttttztgEbooobLartoaooLaLrsz
rgLgzLtEzLtzLrttzEsoLrLrrLgtEsabsrbLaLEaLLstEszsszLEErtstrLbrgrabrEbszEEzEgot
EgrLrEEErsrttazrLabazsLbgbEsagrbssazoggzLgzzzLbrztzssozsrzsabbtatLtgorgraoLas
EraaborgbbaztzEztgLtbaobstbrEbEbztgatgtaabLrsrLoogsEbbEtbaEaogsoabooarzzsLzsz
osLLtEgzgbrbgaobrLzbrbbazagrsaorzrLgaszbsozzzLoaaLLbaEoatrrztbazzoEgLgrgrsort
0=o 1=L 2=z 3=E 4=r 5=s 6=a7=t8=b 9=g
0=O 1=L 2=Z 3=E 4=R 5=S 6=B 7=T 8=B 9=G
GEmatriaTalMatyczna
LLL TR SOZBRLOZTOL GEBSZ LLOSSS GBRRB Z ZGRBGS RGE OEBLGBR RZBB LOG TS BBS
GEERRBL ZBRTSBRBZ
> EETBBTBEL BSZTL ZOLGOG
LRSBRBSBBGZERBOERBBLORSREZBBRBZLEEGEBOTZBOZRGLRLZTETZRSBT
> OOBBOBELSSBBLTRBBLSZOGZOGBZBZGZSROGLTLSEBREBTBGZSGOEBOOLLEEOSEOSRBBZORBBSZLEB
> RLRBGSLGRLSLLBOGREEOSTZTOEBSTSGSGLGSEOGZLBBLLTEBLGEZBLLTGELOSLLBSRBOTRRBZETGG
GEmatriaTalMatyczna
LLL TR SOZBRLOZTOL GEBSZ LLOSSS GBRRB Z ZGRBGS RGE OEBLGBR RZBB LOG TS BBS
GEERRBL ZBRTSBRBZ
> EETBBTBEL BSZTL ZOLGOG
LRSBRBSBBGZERBOERBBLORSREZBBRBZLEEGEBOTZBOZRGLRLZTETZRSBT
> OOBBOBELSSBBLTRBBLSZOGZOGBZBZGZSROGLTLSEBREBTBGZSGOEBOOLLEEOSEOSRBBZORBBSZLEB
> RLRBGSLGRLSLLBOGREEOSTZTOEBSTSGSGLGSEOGZLBBLLTEBLGEZBLLTGELOSLLBSRBOTRRBZETGG
E.L RLS GZB SES BG TGE ZEBRB
ZBREEBEZTGSOZBBRLGTLBGEGGETSLOSBZOGTRGRRSGZEOTBLBROBZBB
ZOBGGBBZBOERBZSERZLLTOBTGBZLRBOBBSLEZBZEOBBRTOGEBRRBOGSSOSBZZELTZSESGROBLZBRB
LLLTRSOZBRLOZTOLGEBSZLLOSSSGBRRBZZGRBGSRGEOEBLGBRRZBBLOGTSBBSGEERRBLZBRTSBRBZ
EETBBTBELBSZTLZOLGOGLRSBRBSBBGZERBOERBBLORSREZBBRBZLEEGEBOTZBOZRGLRLZTETZRSBT
OOBBOBELSSBBLTRBBLSZOGZOGBZBZGZSROGLTLSEBREBTBGZSGOEBOOLLEEOSEOSRBBZORBBSZLEB
RLRBGSLGRLSLLBOGREEOSTZTOEBSTSGSGLGSEOGZLBBLLTEBLGEZBLLTGELOSLLBSRBOTRRBZETGG
BZTRGSBTESLBBSTSZTZRBGLZZTGEBLBEOLLGRGLZGBEEBTEEBZRROBSBBREOBBOZLEGRGRBEGSZZR
TETLGOTOZLTGBBOGRETOZTTOSEGZLTLTBZGELTBTSZEBRBTRBLBRBTBBGROSLEZOOOSBBLZTLRSZB
ESBOBZTTBSTTLERZTSTTBGBOGLTEBETLTBTZLRBBRROGOLZZRGSEREOLRBSRGSBSETLOSOTGZZTGB
BGZSBGZESRZOLGGSBLLZLZGOZLGBOBBROERRLBLSGBLEBZGTTRTTLEOGGBOSLBTOTZLLERGGGGGGB
ETZGTBORGGSLOSGTELTEZBLBOGBELBSGSOZRRSGRSSERBGOBEOZBRZSZZEOBZSEERRBBSOESZBLGE
LLBBLTLOLOOOELETBEBTSZBBBSBTSEEZOBEBLRZOBLTLTTBBGLRTEOESGBZSERGORZBTSSRBBTELL
SGSBZBBEBBZESETBTSGETSLGSTTBLBSTTBOSEZLTLZZBBOBBLEOOLGZTBTBBLLLGSGOGZLBRZOLGB
GEBOGSZSTZOLOBSRBSBBEZTBBBSGEBLSEEBLBZTGBBZEOEOLGSZOESEOLBSZGBBGGSTTEBZZSGGRL
EBGLZRGTZLTTSZBERTGLELSLSSTRBSTZRZRSRLSOBGSGSOBZGSEELLBBBLTZTBSSBBGOTSOGBEBLT
SRBETRBRGEGELGZSSOBOROOGZTTOLBTLLEGOOGBRBBZROLZBSBEBLBOESBETOTBBOLORTLOLBLGRZ
GSSSGBLGBGRBTBTBETRRGRRBZSSETGTTRTZBBRTLORORTSERBRBZOBORBBBRZSGOBGRGLZGEELEBT
TOZBGBGLSZLORTSZLBZOSBGBBOZROSBOEBLSOLGESLLZSEEBZREOOESSBTBROZRTRGBRTEZBEGLRL
GGZTZBORZBGGZZTGBTBZESRTBLBEBOOGERLTZLBRLZLGGZRSBBELSOEOZBBLBZGTRSSSTOBTRGBEB
SOSRGRSBBSBBGZBGGSBGOGZTZLOTGTSOGEOZGSSEZLLBSERRGBTZOZTSSGBOZEBRBOBBSRGGLLGBB
LBERTGTTSESBBEBGBOTRZBSRZSZTBBZSSLBLBRLTSTRBTZBGOGTTTTZTGEBOOOBLBRTOBOOLBLRSZ
RGLGZLTEZLTZLRTTZESOLRLRRLGTESBBSRBLBLEBLLSTESZSSZLEERTSTRLBRGRBBREBSZEEZEGOT
EGRLREEERSRTTBZRLBBBZSLBGBESBGRBSSBZOGGZLGZZZLBRZTZSSOZSRZSBBBTBTLTGORGRBOLBS
ERBBBORGBBBZTZEZTGLTBBOBSTBREBEBZTGBTGTBBBLRSRLOOGSEBBETBBEBOGSOBBOOBRZZSLZSZ
OSLLTEGZGBRBGBOBRLZBRBBBZBGRSBORZRLGBSZBSOZZZLOBBLLBBEOBTRRZTBBZZOEGLGRGRSORT
LZETLETBBGBOGSBEBRETLGLTZBTRBTTBRBSTSTEGBZRLEBGOBBSBEZBRSGGSBLEEGORTBOZTSGOOG
GRBSTBROTBGSLZBGRBBEGBESZSGSTOGBZSBZZBZOSZZRBGROTTZBTLGRTBZBBRBZBOLRTBGGOGOZB
ROLEBEGRRETRSSEOSOBBZOERGBZSZRSLTRGEGGBSLRELRZGBOGLGOBSGZSOGETZZLBGBRBLSLSTOG
BSBEBTRLOSGTBBSGSGTTZGTSRGBGEOLBLTSEGZBRBBLEBZBBBBEBBBGRZTTRLSSGGLBSSGZSZRSGS
EGSGRELORGGTZSZRBBOBRSGBTZTEBRRBGSBRBBSEBEBTEBZZZBZBOGGLZRBOBOSLZREBBREGORSLZ
RRLEBSRGTBZTBOTGTTLSBGLRESGGTTOOLZGBLBOBGRRLBGRBBBSSSBRBROBESERZZOTZZZSBZBRBB
BRBLSBRSBOZBSOBOLBBRZTEGRSZZBTRBTBTBBGSZSZLEBSZZSRGGSRBBBTZTBZEGBBRSBSGBLLBES
RBBBZEOSTTRSBRGBOESSGEBERSBBLTREZRLLZSLSOTBOBGRTGRSLOGBSGBOGROZSZZBBTGTLOBGEL
RSBBGLEBBBTZZBTRBGROSBOLOLSOEEOBBLTGZBBBOGZOBTRTBOGLTBZRGEBSBGOOGTLRGOGBTSGBS
ZBLEBSSRGTBLBGELZGTBRBZLBBZGGBGRBTZZBSBBORBSTSBROLRZTORTTSSSLEZETGBRLRSLSZETR
BZEREBRSRZBSBRRRTGSZBSBBTBZLOSLLRLESRTESTEGSZELLERZTLBBLOZLESGBGSEBZELRRZGSZR
BRGETLBTLLOLRSTBSROESGOZTGGERROETRZOOTELOSTBSEGOBZLGBEBTRRTBOBRTBRBGBBEEZLRRS
TLEBBBTSLGRESOBREOZLBRSELGLORBRBLOOSETOBLRBBOBTRGLGZTBLGLLGTGEGGSZOBLRLGBBERZ
BTSRRROBRETRSLZETLBLGZLTGGGBEGLOLSGLGSBLBLRBTSLRZBGLZEGTRBGROGOTLBBRGRZELGBLS
BTGRSZOBOGSLRBSSOZZSZELBOEBBLGEOLRZOGETBZLETBSSGSBBEBGETTBTOBEOEGOBGTGZOTTERB
TZZLBZSBZSGGBBLSOLRZLSOEOBBOEBRRTTERSRGZOZBOSRLRBBSGZSZOLRGTRRZBSOTEZSLBBBBOO
ZLEZREROBBLGOTLORBBEELTERBRGBSLRSEGOSTGBZBBSBLOOSSOBLOBBSBTGBGGBLBESTRTEBEBRO
SZSTLRSGLOZBGTOBRLROLLOGTLZOBZBOREGOEGTSGSLSBTTLSTTOORZOEETBBGGEBOOTZEOSSBTBE
LTBESGRZLBTELZSLRTLZOSEZGZBLGLBZBLBBLZSBBTEZLSTGLGBRLRBRBBZGLBRRTOBOGSTSZTOBG
STZZOGLTSBTLLBTZZGLOGBLBGOGLSZBOLTESOBTLZTRBSBEZZZBTLBESZOGESEGBSTZSLZLOBESTG
LSLEBGBBZOGLRRRZLOOBTSLOEERBTLLOELRLZBTLLLEBGGOBBSBSLBEGBELSOLGTOLBSLSLLBBSLT
LRETBSTBLBESLSSBSOBBRGOGGBGBSGGBZEBTERSSZBEELBESSOTBRTGLBSESBGEZZBLBSRBGBEZLE
ZGEEOBGBSTOBRZORBTSZSGOTOGLSRBLRLBSRGBSGRBLBETLBOZTOGBLGGREOGGZRRBBGSTSTLZBZB
GOSGZEZEEZBOGTZGGTLZOBRREESTEZBSRBGEBZEGLLGEZSGTRBEBBTEOSBEBORLRZBLEBBEOEZOEB
ZRGOETSBGBSZRETRRLTOZGLEZTBSBLBOGETTERRROEOTOTRBGZLLZOLGLEOZOEEOEBOLGTBZLLOLL
OORRGZGEZLSLBOBRZRRRBSGBETBBGBEBGSZZBBBRTBELZESSZBSBZLELRRGSTBBSTZBZREERRLBGE
OEGBBBRZBZRERLOTTEZZBGTBOZBOTELBGLSRRLLOLORRBBZEZSZTLBZOLOSZBSZZTZLLLBBOEGBBB
SSTEOGZSRTLLOSSTBSETBERBBBZOBSELOGBGBSZBGLBBZOSBRTBGELZSTOSBBESBBZOLBSSBLOOTZ
GEBOBSGBTBRBBLLTGLORSEERBBSOERBLLEBSTBBBTSEZRGRRLBBBOEGBZBSTGTBTTLBSSBOBRSSZG
BSRLZBBSROBSEOBLRERRRELBSBBTBGTSLRSBBLROBBOOTOOZETBTTBSGLERROLTLZTRGRTORZOSBZ
ZEOSEBGGRSBLELROTLLZTOOOROTBSRTEEZBGGEGOBLRSRBBRBRSBBOTGTZTOBZBBBEOBEREZBSBTB
SBGBEOSZESBOBGEEOBSTSTROBTGSRSTLBETTSZSRZOZLLRGSSTBLSBLROOZSOLZBZZBSGRLEOZLBR
TLSSOGTGZSGZEOGGOTGBSRTETBLZSSLTBSBTSLESTSLTBZGBBBRSRTTGLTRSOLLZGGBLRBGOEORBE
GGRTLEZGBZLOTERORETSLBGSTESGBLRSBGOLGEBGTLELLLTGORZGTBZBSBRTSOEZOELGBBGLSLROZ
BTOBOBSGGORBOLOGRLZLRTZZLELTGRTBRTTTZBZZRLRZSRBSRSROEEZLSTLBSEOBLRZZBBLETSBSO
REOBEEZLTSLBZGTGBBBZZETLTZLSGLBOTTLBBGZSRTRBTEBGBBBSRGRGRSOLLRBSROBZBREEBBEGE
TGOOEGTBGZBSBTZLRBEBSEOBTEBOGBSTLZOGLBOTBEBEZTLBBRLBZTRBBBBOOTBBGZSBOZGOZZBRT
ZLOROELTZLLBBOBZORLGOOORZZGBBLTLLGBETTGZLEETSTSLLRGSGSOLSBBORGBELBBZGRTZBSRTE
BRZSZEOBLTTOEBTSLSGOBTESOZESOTZBESROSBTOROEBBTRESLEBZZZZRTTLSBGLSORGSEOGBRRRB
GEEEOGBEROBTBOTBGEZSGGEGTBOSRLGERLRRTETTRRLBRZBELZGBBOBOGGBBBBBTRLEZBORTZLSBG
SLBZEGBSBBRSTEOZLBELSGBLGELGSLBTESEBLZGTRLBTTZGRTBBTZRZZGZRBSREBBBOOGBOBTBGZB
ZEBZBOBBGGBROORBZRESROETOLRLBELRGBSBGTGROGZREZETBGBGOTOBGTTGRZZEBZSOBZZLBBBGS
TEBETGBBZEOOLSGETTBRTLBSLZZBGESTBBOLSBBLBLTSSTBZGTESZEERRBORZBLSLZBZTZOETEREL
RBSELGTTTTRLBOELGGOBBSSRLBTBEGTGZGEERRLGSZLSRLERLBGGRBSRRRTERSBTEBELBZRGGERLG
LELBLRBOGZTTTTLOEBBEBTTERELTTZOTSRSBSRSEZZOTTTOGZLZOLGOSLBBOGBZBORGOGZBEBOLGT
SGBBZBLBLEEZELBBBEBSZBBLGEZBBBBEEBOBZTESBTBEOESRRTTBZBOESORSOTTTZESSRTLOSBSGS
RBTOZTGOBLRESBZROLRSLTLBOBZRBREBZBTGRSBLZTSELBLEROTBEEOEEBZSRZEZTBEGRRGTSEBZR
ETZOSBESELLRTTLLGGZBOBEBLEERBTTBBTGBGSGTOEOGBEEGLEOTTLOGBTOROBSGLEETRBRLRRZBZ
ZTTZBERBSGRTORTRSBTBRTTBTZOLGZTTLSZBOTELTBTGOTTOTLSTZLERRRTEOBOSTOOTEERGZREBG
ELLEBESORGELBELZBRORZSLZLGZSBSLTGBOBGRLLESZBOLELRTOLEORTBLBRETBBSLBSZGOGZBSRS
ZOLLBSBEGERLGBSBZLERGLRERLSGSBZSBBSBBSSTOSSZBGORGBSZOGBSBOEEBSOTZZRZBRBZGEGTZ
BSBRTBELBEOSTTTTSBOBBBBTBRRBZRBZRBBSTGZBOEGSESZTTERBOEORBOZGOOSBTBOTSBZSLORTR
TOGLBREGBLEBZBTBORRGZSBZTRZORZOBEZOBSBBLLGOBZSRSREETZLELSESGSBRSOBBTTZRBOZGOL
BLBTBBTGSZROBLBERZSZZSTTLGSRZGLBZGGLGEOBRSSETTGGLROETEROREZBTSZBZBBBGBEGGSBTG
RTSTZGLTRBRZBESTRSSZSROTGOGLRSLESTLLLEBGRLOGLLGEGEZSLGLOTBOZOBZSZOZBLBTGBSELB
BTTOSBRZGTZSGLBTTBLELRGBGGOOGOLGZLLBGTLTETZTBRTBBRTZBBBOBRGOOEETTOZRZRZGLBSLE
OOSOOSLBBEZEEBRESOEBGSLTOZGBGEGZZEERSLTZZOLEBLZBOBGBSOLLTBRROBTRSLGBOLZLZZBSG
GETLBZELEOLTLLRRRBRBROGOEBGOBRRGSRRROOBLGBBGOTSRBSLBOZBEZTSOSZGBERGLBTROTBBBB
OBBLBEEBSLOZZBEERSOBSORBBOBZSOEGEOZLEEZLGTLSSLBREOBESRSSOOTBBBZBZGRGEORLETTBS
SZTGEGTSLTSRBLEGSEGBRBBEEGEBEBEORTRBLLGGBBSEBSBLSEBRZOSBBSEEBBZLBBTZSZEEROZBE
OBTLLZEZBZTBGZLZSOTTLZBZGRBEZZGSBEGBGBGBGESBZLLBTRSBZTOLOZLBESBRBZZOLERGBTLSL
BBLGOGTEOEBLLGBOORGTEROTZEGBLOEBBSROBBRELGEGSOGTGOLGOBGGBEGSSZRSEOOSRSOSBOBBS
SOLGSBTEOZZGZLGLEGEEGLBSBBOERRGOEGBZOSGSSLOOZZBESESEBLGZORLGGRTRSSEBSGEBLOZER
EGSSRRGSGTTBETTGOZETRZLBLTZTLLLTZEBRERESREGRTBZZLBLBSZBBZROBSLROOBBBORREEZSBB
BSBGBBTOSRELSRTOBGBSTRTRSBSSOEEZEZEERZLOTEOLSRSGROSLBSSETGOBBBBZTEEETGGSBSLLS
BZSTBREZZGBBZTETZELGBGBTSTLRLSGSTBLLLGBESBEEOOSGROBTEOBBLZLBOZBTBRGBZBBTRRBOR
TTRBRGLSGGSOSRGTETRZSBZBGOLORGOETTBLGBBBESGEBLRBSTRLZBBORGZSBRBTGBSSBLRSETZER
TBBTEEOEGORBBBEBEREBERBSSETGRGBBRLGZTOSBEBTZGELTRBTZEEZOBETBOLLZEOZGGLLEBTGEB
BZTOBGREBTGGEBZOLBZGSLSRLEETLRZRBGZBEOTZZOLZBGOLRTSRBBBRTBSESTBLBRTTETGRBTSZO
ORGOTSTLSSSZTBLGBSEBZLEZEGZBROBLBOLEBESBLSSGOTRZZOZOZOELBTZTTBOSZTTZLGOOSSBLR
BRZSSSLBTGZSEOERESLEGBRRZSEZZERLSTBZEEBLOBRZSOBEGORGTSOOBBSBZTLOGSESGLGRBSBGT
SLRLELOERBZZTBGEOBZRTRESEBEZSBGLBOTBLSRTBLBLLSZBREBBTGSTOBLLOBBLSEELSORRSZLZT
RTEGZRSRRGRSRZEBBZBBBOBLEROBRLRBBETTBTOOGBLZOTLSLZRGLROREOZTZSEBBOTBRBZEBERLR
EERBZESLBGTSTBBRSZLBRLETBTGBGOELRGSOLGLOBSTSGBRRZEGLGBBZGLBRZLGEGGRGOTZEBZERB
RBBRRLLTEGROEZBSGLBRORRETBOSLEEEBGRSZSTRZEGGSOBZGBSGLZZBSOBSSSBZLSTZSOELOTLZS
TOLZBBBEOZROZGZGSZSZZOLLBTZBTBTSBZZORLSRZOSLBLBRLBERBRTSBSLBGGGBLLBLRLOLOOZGG
BOTBEBBGOGZG
ZBREEBEZTGSOZBBRLGTLBGEGGETSLOSBZOGTRGRRSGZEOTBLBROBZBB
ZOBGGBBZBOERBZSERZLLTOBTGBZLRBOBBSLEZBZEOBBRTOGEBRRBOGSSOSBZZELTZSESGROBLZBRB
LLLTRSOZBRLOZTOLGEBSZLLOSSSGBRRBZZGRBGSRGEOEBLGBRRZBBLOGTSBBSGEERRBLZBRTSBRBZ
EETBBTBELBSZTLZOLGOGLRSBRBSBBGZERBOERBBLORSREZBBRBZLEEGEBOTZBOZRGLRLZTETZRSBT
OOBBOBELSSBBLTRBBLSZOGZOGBZBZGZSROGLTLSEBREBTBGZSGOEBOOLLEEOSEOSRBBZORBBSZLEB
RLRBGSLGRLSLLBOGREEOSTZTOEBSTSGSGLGSEOGZLBBLLTEBLGEZBLLTGELOSLLBSRBOTRRBZETGG
BZTRGSBTESLBBSTSZTZRBGLZZTGEBLBEOLLGRGLZGBEEBTEEBZRROBSBBREOBBOZLEGRGRBEGSZZR
TETLGOTOZLTGBBOGRETOZTTOSEGZLTLTBZGELTBTSZEBRBTRBLBRBTBBGROSLEZOOOSBBLZTLRSZB
ESBOBZTTBSTTLERZTSTTBGBOGLTEBETLTBTZLRBBRROGOLZZRGSEREOLRBSRGSBSETLOSOTGZZTGB
BGZSBGZESRZOLGGSBLLZLZGOZLGBOBBROERRLBLSGBLEBZGTTRTTLEOGGBOSLBTOTZLLERGGGGGGB
ETZGTBORGGSLOSGTELTEZBLBOGBELBSGSOZRRSGRSSERBGOBEOZBRZSZZEOBZSEERRBBSOESZBLGE
LLBBLTLOLOOOELETBEBTSZBBBSBTSEEZOBEBLRZOBLTLTTBBGLRTEOESGBZSERGORZBTSSRBBTELL
SGSBZBBEBBZESETBTSGETSLGSTTBLBSTTBOSEZLTLZZBBOBBLEOOLGZTBTBBLLLGSGOGZLBRZOLGB
GEBOGSZSTZOLOBSRBSBBEZTBBBSGEBLSEEBLBZTGBBZEOEOLGSZOESEOLBSZGBBGGSTTEBZZSGGRL
EBGLZRGTZLTTSZBERTGLELSLSSTRBSTZRZRSRLSOBGSGSOBZGSEELLBBBLTZTBSSBBGOTSOGBEBLT
SRBETRBRGEGELGZSSOBOROOGZTTOLBTLLEGOOGBRBBZROLZBSBEBLBOESBETOTBBOLORTLOLBLGRZ
GSSSGBLGBGRBTBTBETRRGRRBZSSETGTTRTZBBRTLORORTSERBRBZOBORBBBRZSGOBGRGLZGEELEBT
TOZBGBGLSZLORTSZLBZOSBGBBOZROSBOEBLSOLGESLLZSEEBZREOOESSBTBROZRTRGBRTEZBEGLRL
GGZTZBORZBGGZZTGBTBZESRTBLBEBOOGERLTZLBRLZLGGZRSBBELSOEOZBBLBZGTRSSSTOBTRGBEB
SOSRGRSBBSBBGZBGGSBGOGZTZLOTGTSOGEOZGSSEZLLBSERRGBTZOZTSSGBOZEBRBOBBSRGGLLGBB
LBERTGTTSESBBEBGBOTRZBSRZSZTBBZSSLBLBRLTSTRBTZBGOGTTTTZTGEBOOOBLBRTOBOOLBLRSZ
RGLGZLTEZLTZLRTTZESOLRLRRLGTESBBSRBLBLEBLLSTESZSSZLEERTSTRLBRGRBBREBSZEEZEGOT
EGRLREEERSRTTBZRLBBBZSLBGBESBGRBSSBZOGGZLGZZZLBRZTZSSOZSRZSBBBTBTLTGORGRBOLBS
ERBBBORGBBBZTZEZTGLTBBOBSTBREBEBZTGBTGTBBBLRSRLOOGSEBBETBBEBOGSOBBOOBRZZSLZSZ
OSLLTEGZGBRBGBOBRLZBRBBBZBGRSBORZRLGBSZBSOZZZLOBBLLBBEOBTRRZTBBZZOEGLGRGRSORT
LZETLETBBGBOGSBEBRETLGLTZBTRBTTBRBSTSTEGBZRLEBGOBBSBEZBRSGGSBLEEGORTBOZTSGOOG
GRBSTBROTBGSLZBGRBBEGBESZSGSTOGBZSBZZBZOSZZRBGROTTZBTLGRTBZBBRBZBOLRTBGGOGOZB
ROLEBEGRRETRSSEOSOBBZOERGBZSZRSLTRGEGGBSLRELRZGBOGLGOBSGZSOGETZZLBGBRBLSLSTOG
BSBEBTRLOSGTBBSGSGTTZGTSRGBGEOLBLTSEGZBRBBLEBZBBBBEBBBGRZTTRLSSGGLBSSGZSZRSGS
EGSGRELORGGTZSZRBBOBRSGBTZTEBRRBGSBRBBSEBEBTEBZZZBZBOGGLZRBOBOSLZREBBREGORSLZ
RRLEBSRGTBZTBOTGTTLSBGLRESGGTTOOLZGBLBOBGRRLBGRBBBSSSBRBROBESERZZOTZZZSBZBRBB
BRBLSBRSBOZBSOBOLBBRZTEGRSZZBTRBTBTBBGSZSZLEBSZZSRGGSRBBBTZTBZEGBBRSBSGBLLBES
RBBBZEOSTTRSBRGBOESSGEBERSBBLTREZRLLZSLSOTBOBGRTGRSLOGBSGBOGROZSZZBBTGTLOBGEL
RSBBGLEBBBTZZBTRBGROSBOLOLSOEEOBBLTGZBBBOGZOBTRTBOGLTBZRGEBSBGOOGTLRGOGBTSGBS
ZBLEBSSRGTBLBGELZGTBRBZLBBZGGBGRBTZZBSBBORBSTSBROLRZTORTTSSSLEZETGBRLRSLSZETR
BZEREBRSRZBSBRRRTGSZBSBBTBZLOSLLRLESRTESTEGSZELLERZTLBBLOZLESGBGSEBZELRRZGSZR
BRGETLBTLLOLRSTBSROESGOZTGGERROETRZOOTELOSTBSEGOBZLGBEBTRRTBOBRTBRBGBBEEZLRRS
TLEBBBTSLGRESOBREOZLBRSELGLORBRBLOOSETOBLRBBOBTRGLGZTBLGLLGTGEGGSZOBLRLGBBERZ
BTSRRROBRETRSLZETLBLGZLTGGGBEGLOLSGLGSBLBLRBTSLRZBGLZEGTRBGROGOTLBBRGRZELGBLS
BTGRSZOBOGSLRBSSOZZSZELBOEBBLGEOLRZOGETBZLETBSSGSBBEBGETTBTOBEOEGOBGTGZOTTERB
TZZLBZSBZSGGBBLSOLRZLSOEOBBOEBRRTTERSRGZOZBOSRLRBBSGZSZOLRGTRRZBSOTEZSLBBBBOO
ZLEZREROBBLGOTLORBBEELTERBRGBSLRSEGOSTGBZBBSBLOOSSOBLOBBSBTGBGGBLBESTRTEBEBRO
SZSTLRSGLOZBGTOBRLROLLOGTLZOBZBOREGOEGTSGSLSBTTLSTTOORZOEETBBGGEBOOTZEOSSBTBE
LTBESGRZLBTELZSLRTLZOSEZGZBLGLBZBLBBLZSBBTEZLSTGLGBRLRBRBBZGLBRRTOBOGSTSZTOBG
STZZOGLTSBTLLBTZZGLOGBLBGOGLSZBOLTESOBTLZTRBSBEZZZBTLBESZOGESEGBSTZSLZLOBESTG
LSLEBGBBZOGLRRRZLOOBTSLOEERBTLLOELRLZBTLLLEBGGOBBSBSLBEGBELSOLGTOLBSLSLLBBSLT
LRETBSTBLBESLSSBSOBBRGOGGBGBSGGBZEBTERSSZBEELBESSOTBRTGLBSESBGEZZBLBSRBGBEZLE
ZGEEOBGBSTOBRZORBTSZSGOTOGLSRBLRLBSRGBSGRBLBETLBOZTOGBLGGREOGGZRRBBGSTSTLZBZB
GOSGZEZEEZBOGTZGGTLZOBRREESTEZBSRBGEBZEGLLGEZSGTRBEBBTEOSBEBORLRZBLEBBEOEZOEB
ZRGOETSBGBSZRETRRLTOZGLEZTBSBLBOGETTERRROEOTOTRBGZLLZOLGLEOZOEEOEBOLGTBZLLOLL
OORRGZGEZLSLBOBRZRRRBSGBETBBGBEBGSZZBBBRTBELZESSZBSBZLELRRGSTBBSTZBZREERRLBGE
OEGBBBRZBZRERLOTTEZZBGTBOZBOTELBGLSRRLLOLORRBBZEZSZTLBZOLOSZBSZZTZLLLBBOEGBBB
SSTEOGZSRTLLOSSTBSETBERBBBZOBSELOGBGBSZBGLBBZOSBRTBGELZSTOSBBESBBZOLBSSBLOOTZ
GEBOBSGBTBRBBLLTGLORSEERBBSOERBLLEBSTBBBTSEZRGRRLBBBOEGBZBSTGTBTTLBSSBOBRSSZG
BSRLZBBSROBSEOBLRERRRELBSBBTBGTSLRSBBLROBBOOTOOZETBTTBSGLERROLTLZTRGRTORZOSBZ
ZEOSEBGGRSBLELROTLLZTOOOROTBSRTEEZBGGEGOBLRSRBBRBRSBBOTGTZTOBZBBBEOBEREZBSBTB
SBGBEOSZESBOBGEEOBSTSTROBTGSRSTLBETTSZSRZOZLLRGSSTBLSBLROOZSOLZBZZBSGRLEOZLBR
TLSSOGTGZSGZEOGGOTGBSRTETBLZSSLTBSBTSLESTSLTBZGBBBRSRTTGLTRSOLLZGGBLRBGOEORBE
GGRTLEZGBZLOTERORETSLBGSTESGBLRSBGOLGEBGTLELLLTGORZGTBZBSBRTSOEZOELGBBGLSLROZ
BTOBOBSGGORBOLOGRLZLRTZZLELTGRTBRTTTZBZZRLRZSRBSRSROEEZLSTLBSEOBLRZZBBLETSBSO
REOBEEZLTSLBZGTGBBBZZETLTZLSGLBOTTLBBGZSRTRBTEBGBBBSRGRGRSOLLRBSROBZBREEBBEGE
TGOOEGTBGZBSBTZLRBEBSEOBTEBOGBSTLZOGLBOTBEBEZTLBBRLBZTRBBBBOOTBBGZSBOZGOZZBRT
ZLOROELTZLLBBOBZORLGOOORZZGBBLTLLGBETTGZLEETSTSLLRGSGSOLSBBORGBELBBZGRTZBSRTE
BRZSZEOBLTTOEBTSLSGOBTESOZESOTZBESROSBTOROEBBTRESLEBZZZZRTTLSBGLSORGSEOGBRRRB
GEEEOGBEROBTBOTBGEZSGGEGTBOSRLGERLRRTETTRRLBRZBELZGBBOBOGGBBBBBTRLEZBORTZLSBG
SLBZEGBSBBRSTEOZLBELSGBLGELGSLBTESEBLZGTRLBTTZGRTBBTZRZZGZRBSREBBBOOGBOBTBGZB
ZEBZBOBBGGBROORBZRESROETOLRLBELRGBSBGTGROGZREZETBGBGOTOBGTTGRZZEBZSOBZZLBBBGS
TEBETGBBZEOOLSGETTBRTLBSLZZBGESTBBOLSBBLBLTSSTBZGTESZEERRBORZBLSLZBZTZOETEREL
RBSELGTTTTRLBOELGGOBBSSRLBTBEGTGZGEERRLGSZLSRLERLBGGRBSRRRTERSBTEBELBZRGGERLG
LELBLRBOGZTTTTLOEBBEBTTERELTTZOTSRSBSRSEZZOTTTOGZLZOLGOSLBBOGBZBORGOGZBEBOLGT
SGBBZBLBLEEZELBBBEBSZBBLGEZBBBBEEBOBZTESBTBEOESRRTTBZBOESORSOTTTZESSRTLOSBSGS
RBTOZTGOBLRESBZROLRSLTLBOBZRBREBZBTGRSBLZTSELBLEROTBEEOEEBZSRZEZTBEGRRGTSEBZR
ETZOSBESELLRTTLLGGZBOBEBLEERBTTBBTGBGSGTOEOGBEEGLEOTTLOGBTOROBSGLEETRBRLRRZBZ
ZTTZBERBSGRTORTRSBTBRTTBTZOLGZTTLSZBOTELTBTGOTTOTLSTZLERRRTEOBOSTOOTEERGZREBG
ELLEBESORGELBELZBRORZSLZLGZSBSLTGBOBGRLLESZBOLELRTOLEORTBLBRETBBSLBSZGOGZBSRS
ZOLLBSBEGERLGBSBZLERGLRERLSGSBZSBBSBBSSTOSSZBGORGBSZOGBSBOEEBSOTZZRZBRBZGEGTZ
BSBRTBELBEOSTTTTSBOBBBBTBRRBZRBZRBBSTGZBOEGSESZTTERBOEORBOZGOOSBTBOTSBZSLORTR
TOGLBREGBLEBZBTBORRGZSBZTRZORZOBEZOBSBBLLGOBZSRSREETZLELSESGSBRSOBBTTZRBOZGOL
BLBTBBTGSZROBLBERZSZZSTTLGSRZGLBZGGLGEOBRSSETTGGLROETEROREZBTSZBZBBBGBEGGSBTG
RTSTZGLTRBRZBESTRSSZSROTGOGLRSLESTLLLEBGRLOGLLGEGEZSLGLOTBOZOBZSZOZBLBTGBSELB
BTTOSBRZGTZSGLBTTBLELRGBGGOOGOLGZLLBGTLTETZTBRTBBRTZBBBOBRGOOEETTOZRZRZGLBSLE
OOSOOSLBBEZEEBRESOEBGSLTOZGBGEGZZEERSLTZZOLEBLZBOBGBSOLLTBRROBTRSLGBOLZLZZBSG
GETLBZELEOLTLLRRRBRBROGOEBGOBRRGSRRROOBLGBBGOTSRBSLBOZBEZTSOSZGBERGLBTROTBBBB
OBBLBEEBSLOZZBEERSOBSORBBOBZSOEGEOZLEEZLGTLSSLBREOBESRSSOOTBBBZBZGRGEORLETTBS
SZTGEGTSLTSRBLEGSEGBRBBEEGEBEBEORTRBLLGGBBSEBSBLSEBRZOSBBSEEBBZLBBTZSZEEROZBE
OBTLLZEZBZTBGZLZSOTTLZBZGRBEZZGSBEGBGBGBGESBZLLBTRSBZTOLOZLBESBRBZZOLERGBTLSL
BBLGOGTEOEBLLGBOORGTEROTZEGBLOEBBSROBBRELGEGSOGTGOLGOBGGBEGSSZRSEOOSRSOSBOBBS
SOLGSBTEOZZGZLGLEGEEGLBSBBOERRGOEGBZOSGSSLOOZZBESESEBLGZORLGGRTRSSEBSGEBLOZER
EGSSRRGSGTTBETTGOZETRZLBLTZTLLLTZEBRERESREGRTBZZLBLBSZBBZROBSLROOBBBORREEZSBB
BSBGBBTOSRELSRTOBGBSTRTRSBSSOEEZEZEERZLOTEOLSRSGROSLBSSETGOBBBBZTEEETGGSBSLLS
BZSTBREZZGBBZTETZELGBGBTSTLRLSGSTBLLLGBESBEEOOSGROBTEOBBLZLBOZBTBRGBZBBTRRBOR
TTRBRGLSGGSOSRGTETRZSBZBGOLORGOETTBLGBBBESGEBLRBSTRLZBBORGZSBRBTGBSSBLRSETZER
TBBTEEOEGORBBBEBEREBERBSSETGRGBBRLGZTOSBEBTZGELTRBTZEEZOBETBOLLZEOZGGLLEBTGEB
BZTOBGREBTGGEBZOLBZGSLSRLEETLRZRBGZBEOTZZOLZBGOLRTSRBBBRTBSESTBLBRTTETGRBTSZO
ORGOTSTLSSSZTBLGBSEBZLEZEGZBROBLBOLEBESBLSSGOTRZZOZOZOELBTZTTBOSZTTZLGOOSSBLR
BRZSSSLBTGZSEOERESLEGBRRZSEZZERLSTBZEEBLOBRZSOBEGORGTSOOBBSBZTLOGSESGLGRBSBGT
SLRLELOERBZZTBGEOBZRTRESEBEZSBGLBOTBLSRTBLBLLSZBREBBTGSTOBLLOBBLSEELSORRSZLZT
RTEGZRSRRGRSRZEBBZBBBOBLEROBRLRBBETTBTOOGBLZOTLSLZRGLROREOZTZSEBBOTBRBZEBERLR
EERBZESLBGTSTBBRSZLBRLETBTGBGOELRGSOLGLOBSTSGBRRZEGLGBBZGLBRZLGEGGRGOTZEBZERB
RBBRRLLTEGROEZBSGLBRORRETBOSLEEEBGRSZSTRZEGGSOBZGBSGLZZBSOBSSSBZLSTZSOELOTLZS
TOLZBBBEOZROZGZGSZSZZOLLBTZBTBTSBZZORLSRZOSLBLBRLBERBRTSBSLBGGGBLLBLRLOLOOZGG
BOTBEBBGOGZG
3.141592653589793238462643383279502884197169399375105820974944592307816406286
20899862803482534211706798214808651328230664709384460955058223172535940812848
11174502841027019385211055596446229489549303819644288109756659334461284756482
33786783165271201909145648566923460348610454326648213393607260249141273724587
00660631558817488152092096282925409171536436789259036001133053054882046652138
41469519415116094330572703657595919530921861173819326117931051185480744623799
62749567351885752724891227938183011949129833673362440656643086021394946395224
73719070217986094370277053921717629317675238467481846766940513200056812714526
35608277857713427577896091736371787214684409012249534301465495853710507922796
89258923542019956112129021960864034418159813629774771309960518707211349999998
37297804995105973173281609631859502445945534690830264252230825334468503526193
11881710100031378387528865875332083814206171776691473035982534904287554687311
59562863882353787593751957781857780532171226806613001927876611195909216420198
93809525720106548586327886593615338182796823030195203530185296899577362259941
38912497217752834791315155748572424541506959508295331168617278558890750983817
54637464939319255060400927701671139009848824012858361603563707660104710181942
95559619894676783744944825537977472684710404753464620804668425906949129331367
70289891521047521620569660240580381501935112533824300355876402474964732639141
99272604269922796782354781636009341721641219924586315030286182974555706749838
50549458858692699569092721079750930295532116534498720275596023648066549911988
18347977535663698074265425278625518184175746728909777727938000816470600161452
49192173217214772350141441973568548161361157352552133475741849468438523323907
39414333454776241686251898356948556209921922218427255025425688767179049460165
34668049886272327917860857843838279679766814541009538837863609506800642251252
05117392984896084128488626945604241965285022210661186306744278622039194945047
12371378696095636437191728746776465757396241389086583264599581339047802759009
94657640789512694683983525957098258226205224894077267194782684826014769909026
40136394437455305068203496252451749399651431429809190659250937221696461515709
85838741059788595977297549893016175392846813826868386894277415599185592524595
39594310499725246808459872736446958486538367362226260991246080512438843904512
44136549762780797715691435997700129616089441694868555848406353422072225828488
64815845602850601684273945226746767889525213852254995466672782398645659611635
48862305774564980355936345681743241125150760694794510965960940252288797108931
45669136867228748940560101503308617928680920874760917824938589009714909675985
26136554978189312978482168299894872265880485756401427047755513237964145152374
62343645428584447952658678210511413547357395231134271661021359695362314429524
84937187110145765403590279934403742007310578539062198387447808478489683321445
71386875194350643021845319104848100537061468067491927819119793995206141966342
87544406437451237181921799983910159195618146751426912397489409071864942319615
67945208095146550225231603881930142093762137855956638937787083039069792077346
72218256259966150142150306803844773454920260541466592520149744285073251866600
21324340881907104863317346496514539057962685610055081066587969981635747363840
52571459102897064140110971206280439039759515677157700420337869936007230558763
17635942187312514712053292819182618612586732157919841484882916447060957527069
57220917567116722910981690915280173506712748583222871835209353965725121083579
15136988209144421006751033467110314126711136990865851639831501970165151168517
14376576183515565088490998985998238734552833163550764791853589322618548963213
29330898570642046752590709154814165498594616371802709819943099244889575712828
90592323326097299712084433573265489382391193259746366730583604142813883032038
24903758985243744170291327656180937734440307074692112019130203303801976211011
00449293215160842444859637669838952286847831235526582131449576857262433441893
03968642624341077322697802807318915441101044682325271620105265227211166039666
55730925471105578537634668206531098965269186205647693125705863566201855810072
93606598764861179104533488503461136576867532494416680396265797877185560845529
65412665408530614344431858676975145661406800700237877659134401712749470420562
23053899456131407112700040785473326993908145466464588079727082668306343285878
56983052358089330657574067954571637752542021149557615814002501262285941302164
71550979259230990796547376125517656751357517829666454779174501129961489030463
99471329621073404375189573596145890193897131117904297828564750320319869151402
87080859904801094121472213179476477726224142548545403321571853061422881375850
43063321751829798662237172159160771669254748738986654949450114654062843366393
79003976926567214638530673609657120918076383271664162748888007869256029022847
21040317211860820419000422966171196377921337575114959501566049631862947265473
64252308177036751590673502350728354056704038674351362222477158915049530984448
93330963408780769325993978054193414473774418426312986080998886874132604721569
51623965864573021631598193195167353812974167729478672422924654366800980676928
23828068996400482435403701416314965897940924323789690706977942236250822168895
73837986230015937764716512289357860158816175578297352334460428151262720373431
46531977774160319906655418763979293344195215413418994854447345673831624993419
13181480927777103863877343177207545654532207770921201905166096280490926360197
59882816133231666365286193266863360627356763035447762803504507772355471058595
48702790814356240145171806246436267945612753181340783303362542327839449753824
37205835311477119926063813346776879695970309833913077109870408591337464144282
27726346594704745878477872019277152807317679077071572134447306057007334924369
31138350493163128404251219256517980694113528013147013047816437885185290928545
20116583934196562134914341595625865865570552690496520985803385072242648293972
85847831630577775606888764462482468579260395352773480304802900587607582510474
70916439613626760449256274204208320856611906254543372131535958450687724602901
61876679524061634252257719542916299193064553779914037340432875262888963995879
47572917464263574552540790914513571113694109119393251910760208252026187985318
87705842972591677813149699009019211697173727847684726860849003377024242916513
00500516832336435038951702989392233451722013812806965011784408745196012122859
93716231301711444846409038906449544400619869075485160263275052983491874078668
08818338510228334508504860825039302133219715518430635455007668282949304137765
52793975175461395398468339363830474611996653858153842056853386218672523340283
08711232827892125077126294632295639898989358211674562701021835646220134967151
88190973038119800497340723961036854066431939509790190699639552453005450580685
50195673022921913933918568034490398205955100226353536192041994745538593810234
39554495977837790237421617271117236434354394782218185286240851400666044332588
85698670543154706965747458550332323342107301545940516553790686627333799585115
62578432298827372319898757141595781119635833005940873068121602876496286744604
77464915995054973742562690104903778198683593814657412680492564879855614537234
78673303904688383436346553794986419270563872931748723320837601123029911367938
62708943879936201629515413371424892830722012690147546684765357616477379467520
04907571555278196536213239264061601363581559074220202031872776052772190055614
84255518792530343513984425322341576233610642506390497500865627109535919465897
51413103482276930624743536325691607815478181152843667957061108615331504452127
47392454494542368288606134084148637767009612071512491404302725386076482363414
33462351897576645216413767969031495019108575984423919862916421939949072362346
46844117394032659184044378051333894525742399508296591228508555821572503107125
70126683024029295252201187267675622041542051618416348475651699981161410100299
607838690929160302884
20899862803482534211706798214808651328230664709384460955058223172535940812848
11174502841027019385211055596446229489549303819644288109756659334461284756482
33786783165271201909145648566923460348610454326648213393607260249141273724587
00660631558817488152092096282925409171536436789259036001133053054882046652138
41469519415116094330572703657595919530921861173819326117931051185480744623799
62749567351885752724891227938183011949129833673362440656643086021394946395224
73719070217986094370277053921717629317675238467481846766940513200056812714526
35608277857713427577896091736371787214684409012249534301465495853710507922796
89258923542019956112129021960864034418159813629774771309960518707211349999998
37297804995105973173281609631859502445945534690830264252230825334468503526193
11881710100031378387528865875332083814206171776691473035982534904287554687311
59562863882353787593751957781857780532171226806613001927876611195909216420198
93809525720106548586327886593615338182796823030195203530185296899577362259941
38912497217752834791315155748572424541506959508295331168617278558890750983817
54637464939319255060400927701671139009848824012858361603563707660104710181942
95559619894676783744944825537977472684710404753464620804668425906949129331367
70289891521047521620569660240580381501935112533824300355876402474964732639141
99272604269922796782354781636009341721641219924586315030286182974555706749838
50549458858692699569092721079750930295532116534498720275596023648066549911988
18347977535663698074265425278625518184175746728909777727938000816470600161452
49192173217214772350141441973568548161361157352552133475741849468438523323907
39414333454776241686251898356948556209921922218427255025425688767179049460165
34668049886272327917860857843838279679766814541009538837863609506800642251252
05117392984896084128488626945604241965285022210661186306744278622039194945047
12371378696095636437191728746776465757396241389086583264599581339047802759009
94657640789512694683983525957098258226205224894077267194782684826014769909026
40136394437455305068203496252451749399651431429809190659250937221696461515709
85838741059788595977297549893016175392846813826868386894277415599185592524595
39594310499725246808459872736446958486538367362226260991246080512438843904512
44136549762780797715691435997700129616089441694868555848406353422072225828488
64815845602850601684273945226746767889525213852254995466672782398645659611635
48862305774564980355936345681743241125150760694794510965960940252288797108931
45669136867228748940560101503308617928680920874760917824938589009714909675985
26136554978189312978482168299894872265880485756401427047755513237964145152374
62343645428584447952658678210511413547357395231134271661021359695362314429524
84937187110145765403590279934403742007310578539062198387447808478489683321445
71386875194350643021845319104848100537061468067491927819119793995206141966342
87544406437451237181921799983910159195618146751426912397489409071864942319615
67945208095146550225231603881930142093762137855956638937787083039069792077346
72218256259966150142150306803844773454920260541466592520149744285073251866600
21324340881907104863317346496514539057962685610055081066587969981635747363840
52571459102897064140110971206280439039759515677157700420337869936007230558763
17635942187312514712053292819182618612586732157919841484882916447060957527069
57220917567116722910981690915280173506712748583222871835209353965725121083579
15136988209144421006751033467110314126711136990865851639831501970165151168517
14376576183515565088490998985998238734552833163550764791853589322618548963213
29330898570642046752590709154814165498594616371802709819943099244889575712828
90592323326097299712084433573265489382391193259746366730583604142813883032038
24903758985243744170291327656180937734440307074692112019130203303801976211011
00449293215160842444859637669838952286847831235526582131449576857262433441893
03968642624341077322697802807318915441101044682325271620105265227211166039666
55730925471105578537634668206531098965269186205647693125705863566201855810072
93606598764861179104533488503461136576867532494416680396265797877185560845529
65412665408530614344431858676975145661406800700237877659134401712749470420562
23053899456131407112700040785473326993908145466464588079727082668306343285878
56983052358089330657574067954571637752542021149557615814002501262285941302164
71550979259230990796547376125517656751357517829666454779174501129961489030463
99471329621073404375189573596145890193897131117904297828564750320319869151402
87080859904801094121472213179476477726224142548545403321571853061422881375850
43063321751829798662237172159160771669254748738986654949450114654062843366393
79003976926567214638530673609657120918076383271664162748888007869256029022847
21040317211860820419000422966171196377921337575114959501566049631862947265473
64252308177036751590673502350728354056704038674351362222477158915049530984448
93330963408780769325993978054193414473774418426312986080998886874132604721569
51623965864573021631598193195167353812974167729478672422924654366800980676928
23828068996400482435403701416314965897940924323789690706977942236250822168895
73837986230015937764716512289357860158816175578297352334460428151262720373431
46531977774160319906655418763979293344195215413418994854447345673831624993419
13181480927777103863877343177207545654532207770921201905166096280490926360197
59882816133231666365286193266863360627356763035447762803504507772355471058595
48702790814356240145171806246436267945612753181340783303362542327839449753824
37205835311477119926063813346776879695970309833913077109870408591337464144282
27726346594704745878477872019277152807317679077071572134447306057007334924369
31138350493163128404251219256517980694113528013147013047816437885185290928545
20116583934196562134914341595625865865570552690496520985803385072242648293972
85847831630577775606888764462482468579260395352773480304802900587607582510474
70916439613626760449256274204208320856611906254543372131535958450687724602901
61876679524061634252257719542916299193064553779914037340432875262888963995879
47572917464263574552540790914513571113694109119393251910760208252026187985318
87705842972591677813149699009019211697173727847684726860849003377024242916513
00500516832336435038951702989392233451722013812806965011784408745196012122859
93716231301711444846409038906449544400619869075485160263275052983491874078668
08818338510228334508504860825039302133219715518430635455007668282949304137765
52793975175461395398468339363830474611996653858153842056853386218672523340283
08711232827892125077126294632295639898989358211674562701021835646220134967151
88190973038119800497340723961036854066431939509790190699639552453005450580685
50195673022921913933918568034490398205955100226353536192041994745538593810234
39554495977837790237421617271117236434354394782218185286240851400666044332588
85698670543154706965747458550332323342107301545940516553790686627333799585115
62578432298827372319898757141595781119635833005940873068121602876496286744604
77464915995054973742562690104903778198683593814657412680492564879855614537234
78673303904688383436346553794986419270563872931748723320837601123029911367938
62708943879936201629515413371424892830722012690147546684765357616477379467520
04907571555278196536213239264061601363581559074220202031872776052772190055614
84255518792530343513984425322341576233610642506390497500865627109535919465897
51413103482276930624743536325691607815478181152843667957061108615331504452127
47392454494542368288606134084148637767009612071512491404302725386076482363414
33462351897576645216413767969031495019108575984423919862916421939949072362346
46844117394032659184044378051333894525742399508296591228508555821572503107125
70126683024029295252201187267675622041542051618416348475651699981161410100299
607838690929160302884
The First 1,000 Primes
(the 1,000th is 7919)
2 3 5 7 11 13 17 19 23 29
31 37 41 43 47 53 59 61 67 71
73 79 83 89 97 101 103 107 109 113
127 131 137 139 149 151 157 163 167 173
179 181 191 193 197 199 211 223 227 229
233 239 241 251 257 263 269 271 277 281
283 293 307 311 313 317 331 337 347 349
353 359 367 373 379 383 389 397 401 409
419 421 431 433 439 443 449 457 461 463
467 479 487 491 499 503 509 521 523 541
547 557 563 569 571 577 587 593 599 601
607 613 617 619 631 641 643 647 653 659
661 673 677 683 691 701 709 719 727 733
739 743 751 757 761 769 773 787 797 809
811 821 823 827 829 839 853 857 859 863
877 881 883 887 907 911 919 929 937 941
947 953 967 971 977 983 991 997 1009 1013
1019 1021 1031 1033 1039 1049 1051 1061 1063 1069
1087 1091 1093 1097 1103 1109 1117 1123 1129 1151
1153 1163 1171 1181 1187 1193 1201 1213 1217 1223
1229 1231 1237 1249 1259 1277 1279 1283 1289 1291
1297 1301 1303 1307 1319 1321 1327 1361 1367 1373
1381 1399 1409 1423 1427 1429 1433 1439 1447 1451
1453 1459 1471 1481 1483 1487 1489 1493 1499 1511
1523 1531 1543 1549 1553 1559 1567 1571 1579 1583
1597 1601 1607 1609 1613 1619 1621 1627 1637 1657
1663 1667 1669 1693 1697 1699 1709 1721 1723 1733
1741 1747 1753 1759 1777 1783 1787 1789 1801 1811
1823 1831 1847 1861 1867 1871 1873 1877 1879 1889
1901 1907 1913 1931 1933 1949 1951 1973 1979 1987
1993 1997 1999 2003 2011 2017 2027 2029 2039 2053
2063 2069 2081 2083 2087 2089 2099 2111 2113 2129
2131 2137 2141 2143 2153 2161 2179 2203 2207 2213
2221 2237 2239 2243 2251 2267 2269 2273 2281 2287
2293 2297 2309 2311 2333 2339 2341 2347 2351 2357
2371 2377 2381 2383 2389 2393 2399 2411 2417 2423
2437 2441 2447 2459 2467 2473 2477 2503 2521 2531
2539 2543 2549 2551 2557 2579 2591 2593 2609 2617
2621 2633 2647 2657 2659 2663 2671 2677 2683 2687
2689 2693 2699 2707 2711 2713 2719 2729 2731 2741
2749 2753 2767 2777 2789 2791 2797 2801 2803 2819
2833 2837 2843 2851 2857 2861 2879 2887 2897 2903
2909 2917 2927 2939 2953 2957 2963 2969 2971 2999
3001 3011 3019 3023 3037 3041 3049 3061 3067 3079
3083 3089 3109 3119 3121 3137 3163 3167 3169 3181
3187 3191 3203 3209 3217 3221 3229 3251 3253 3257
3259 3271 3299 3301 3307 3313 3319 3323 3329 3331
3343 3347 3359 3361 3371 3373 3389 3391 3407 3413
3433 3449 3457 3461 3463 3467 3469 3491 3499 3511
3517 3527 3529 3533 3539 3541 3547 3557 3559 3571
3581 3583 3593 3607 3613 3617 3623 3631 3637 3643
3659 3671 3673 3677 3691 3697 3701 3709 3719 3727
3733 3739 3761 3767 3769 3779 3793 3797 3803 3821
3823 3833 3847 3851 3853 3863 3877 3881 3889 3907
3911 3917 3919 3923 3929 3931 3943 3947 3967 3989
4001 4003 4007 4013 4019 4021 4027 4049 4051 4057
4073 4079 4091 4093 4099 4111 4127 4129 4133 4139
4153 4157 4159 4177 4201 4211 4217 4219 4229 4231
4241 4243 4253 4259 4261 4271 4273 4283 4289 4297
4327 4337 4339 4349 4357 4363 4373 4391 4397 4409
4421 4423 4441 4447 4451 4457 4463 4481 4483 4493
4507 4513 4517 4519 4523 4547 4549 4561 4567 4583
4591 4597 4603 4621 4637 4639 4643 4649 4651 4657
4663 4673 4679 4691 4703 4721 4723 4729 4733 4751
4759 4783 4787 4789 4793 4799 4801 4813 4817 4831
4861 4871 4877 4889 4903 4909 4919 4931 4933 4937
4943 4951 4957 4967 4969 4973 4987 4993 4999 5003
5009 5011 5021 5023 5039 5051 5059 5077 5081 5087
5099 5101 5107 5113 5119 5147 5153 5167 5171 5179
5189 5197 5209 5227 5231 5233 5237 5261 5273 5279
5281 5297 5303 5309 5323 5333 5347 5351 5381 5387
5393 5399 5407 5413 5417 5419 5431 5437 5441 5443
5449 5471 5477 5479 5483 5501 5503 5507 5519 5521
5527 5531 5557 5563 5569 5573 5581 5591 5623 5639
5641 5647 5651 5653 5657 5659 5669 5683 5689 5693
5701 5711 5717 5737 5741 5743 5749 5779 5783 5791
5801 5807 5813 5821 5827 5839 5843 5849 5851 5857
5861 5867 5869 5879 5881 5897 5903 5923 5927 5939
5953 5981 5987 6007 6011 6029 6037 6043 6047 6053
6067 6073 6079 6089 6091 6101 6113 6121 6131 6133
6143 6151 6163 6173 6197 6199 6203 6211 6217 6221
6229 6247 6257 6263 6269 6271 6277 6287 6299 6301
6311 6317 6323 6329 6337 6343 6353 6359 6361 6367
6373 6379 6389 6397 6421 6427 6449 6451 6469 6473
6481 6491 6521 6529 6547 6551 6553 6563 6569 6571
6577 6581 6599 6607 6619 6637 6653 6659 6661 6673
6679 6689 6691 6701 6703 6709 6719 6733 6737 6761
6763 6779 6781 6791 6793 6803 6823 6827 6829 6833
6841 6857 6863 6869 6871 6883 6899 6907 6911 6917
6947 6949 6959 6961 6967 6971 6977 6983 6991 6997
7001 7013 7019 7027 7039 7043 7057 7069 7079 7103
7109 7121 7127 7129 7151 7159 7177 7187 7193 7207
7211 7213 7219 7229 7237 7243 7247 7253 7283 7297
7307 7309 7321 7331 7333 7349 7351 7369 7393 7411
7417 7433 7451 7457 7459 7477 7481 7487 7489 7499
7507 7517 7523 7529 7537 7541 7547 7549 7559 7561
7573 7577 7583 7589 7591 7603 7607 7621 7639 7643
7649 7669 7673 7681 7687 7691 7699 7703 7717 7723
7727 7741 7753 7757 7759 7789 7793 7817 7823 7829
7841 7853 7867 7873 7877 7879 7883 7901 7907 7919
end.
• NIHILIZM = 0 -1 = 2 - 1 = 1 < 1 =" 0"> 1 IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: <©> 21.10.03, 14:52 zarchiwizowany
Florea Lucaci
An Analytical Perspective on the Creatio ex nihilo Concept
Abstract
The theoretical background of the analysis of the creatio ex nihilo syntagm is
constituted by the requirements of the semantics of possible worlds. Here the
philosophical and logical research is implicitly valued in the modal
reconstruction of the ontological argument. In the relations between concept,
language, and object, several changes which are controlled by universally
valid methods are possible. These are the following:
1. The antinomy given as a mystery of the world's origin is reduced to a non-
contradictory logical structure, to a concept. 2. It can be proved that to
this concept - creatio ex nihilo - several things correspond. The idea of a
possible world grants subject-object unity to nihil, as an absolute
determination and ontological correlation of creatio, as a possible
determination of the existence. 3. A system that grants possibility to the
idea of creation has its basis in the dialectic game between ontological
identity and difference.
http://hiphi.ubbcluj.ro/JSRI/html%20version/index/no_2/florealucaci-
articol2.htm
While I cannot dwell at length on the historical development of liberation
theology,5 it is necessary to discuss some of its basic features, in order to
show its links to the Sanctuary movement. Briefly stated, liberation theology
is based on the belief that through a change in the interpretation of
scripture (specifically the Bible in Judeo-Christian liberation theologies)
and through action based on that change, the poor and oppressed can bring
about their liberation—political, cultural, and personal. The classic Judeo-
Christian model of this liberation is the deliverance of the Israelites from
Egypt, detailed in the Book of Exodus. Liberation theology more or less
formally originated in 1962, when Pope John XXIII referred to this "Church of
the Poor," as he called it, in a speech concerning the Second Vatican
Council.6
Six years later, at a conference of bishops in Medellín, Colombia, the Latin
American Bishops formalized the discussion of the Church's role in liberation
from poverty and oppression, in the context of Latin America. Far from being
an official religion, however, the theology of liberation has frequently met
with disapproval from the Vatican since Pope John XXIII,7 and various
theologians and clergymen have been summoned for official conferences and even
questioning in Rome.8
If the official church, as represented by the Vatican, has shown such
antipathy to liberation theology, particularly during the 1980s, then it is
easy to see how liberation theology could be conisdered a folk religion, since
so much of its theory and practice fall outside the bounds of the official
Church. Certainly, too, the sense of opposition has been mutual. Pope John
Paul II was heckled by a crowd in Nicaragua during his trip there for, among
other things, failing to condemn the terrorism of the U.S.-backed contras, who
had massacred seventeen civilians only a few days earlier. Feelings in El
Salvador and elsewhere were similar; the Pope was seen as an ally of the
oppressors, that is, those with land, money, and military authority. For
example, in one editorial cartoon in a Salvadoran refugee newspaper of the
time, a general turns to a poor peasant and, pointing to the Pope, who appears
on a television screen placed at the center of the cross, says to the
peasant, "Listen to this. It's exactly what I've been telling you."9
The government, the United States, and the capitalist system are frequently
depicted as the enemy of God and the people. Often national governments can
only exist with the blessing of the U.S. government, and often those who rise
to the top of the Church hierarchy in such countries, like then Archbishop
(now Cardinal) Miguel Obando y Bravo in Somoza's Nicaragua, are those who are
politically compatible or at least ideologically meek enough to survive.10
JSRI • No. 2/Summer 2002 p.98
Various visual and verbal manifestations of the religion of the people
indicate the perception of this relationship between governments and the
Church. Thus for example, some Salvadoran folk art during the war would depict
the Bible or a church about to be destroyed by bombs or helicopters with "USA"
painted on them.11 And one piece of graffiti written on a wall in Bogotá
read, "The International Monetary Fund knifed the Christ child."12
Like many dissident movements, Liberation theology was and is seen as the true
word of God, in the context of the social reality of Latin America, while the
official church and its traditions can be the creation of fallible human
beings. As one Latin American Episcopal priest and exponent of liberation
theology now living in the United States explained to me in an interview,
The Pope went to Nicaragua and didn't understand what the hell was going
on, 'cause he's so [steeped] in [the] tradition. You see tradition has its
place, but tradition is a fabrication of human beings. Theology is the
expression of God's will. And when these collide, God has precedence over
tradition. [The Pope] says obey your bishops and do what they say, but if your
bishops are allied and identified with the oppressors, the hell with that.
Who's going to obey oppressors? Jesus' defiance of the religious authority of
his day is a clear example.13
One Roman Catholic priest I interviewed disagreed with my interpretation of
the Sanctuary movement as "folk":
"Christianity today is looking at renewal. It is looking at getting back to
Biblical roots. It is getting away from this split between, you know, heaven
and earth. It's a holistic thing, and so, who's going to do it—everybody or
some small numbers? And small numbers are doing it. To me it's just, I mean,
the opposite of what I would see as folk religion. I think it's really an
orthodox thing, but it's going to have smaller numbers. To me, you know, the
minute we step one inch away from Biblical theology, liberation theology
becomes nothing"14.
Sometimes this true word of God, then, exists in conflict with the existing
hierarchical religious structures, or with the beliefs of large numbers of
people. For the practitioners of liberation theology and Sanctuary, though,
this new theology is "orthodox" (which of course means "right belief"). But
the Yoder conception of folk religion defines "folk" in relation to official,
hierarchical, and institutional practice, the "strictly theological and
liturgical forms" which are but human constructs. Therefore, in relation to
the official practice established by the hierarchical power structures,
liberation theology is, by definition, folk.15 The word "folk" should not
lessen, and is not intended to detract from, the validity of liberation
theology as a legitimate religious system.
I want to emphasize here that to folklorists such as myself the term "folk"
carries neither pejorative nor disrespectful connotations. Folk religion
should not be considered low, impure, bastardized, common, or devolutionary.
Ironically, I became aware of amuse-
JSRI • No. 2/Summer 2002 p.99
ment and trepidation on the part of people I am studying in regard to this
issue. (One woman turned to a friend of hers to whom I was being introduced
and said to him, "Did you know we're a folk religion?"). What folklorists mean
by "folk" encompasses the Yoder definition but also includes the notion of
expressive culture in small, local communities.16 Many of the people I met in
the context of this research, both Central and North American, would have an
almost implicit understanding of this perspective. Others occasionally
took "folk" to mean illegitimate, un-Biblical, or antiquated. I hope it is
clear from
An Analytical Perspective on the Creatio ex nihilo Concept
Abstract
The theoretical background of the analysis of the creatio ex nihilo syntagm is
constituted by the requirements of the semantics of possible worlds. Here the
philosophical and logical research is implicitly valued in the modal
reconstruction of the ontological argument. In the relations between concept,
language, and object, several changes which are controlled by universally
valid methods are possible. These are the following:
1. The antinomy given as a mystery of the world's origin is reduced to a non-
contradictory logical structure, to a concept. 2. It can be proved that to
this concept - creatio ex nihilo - several things correspond. The idea of a
possible world grants subject-object unity to nihil, as an absolute
determination and ontological correlation of creatio, as a possible
determination of the existence. 3. A system that grants possibility to the
idea of creation has its basis in the dialectic game between ontological
identity and difference.
http://hiphi.ubbcluj.ro/JSRI/html%20version/index/no_2/florealucaci-
articol2.htm
While I cannot dwell at length on the historical development of liberation
theology,5 it is necessary to discuss some of its basic features, in order to
show its links to the Sanctuary movement. Briefly stated, liberation theology
is based on the belief that through a change in the interpretation of
scripture (specifically the Bible in Judeo-Christian liberation theologies)
and through action based on that change, the poor and oppressed can bring
about their liberation—political, cultural, and personal. The classic Judeo-
Christian model of this liberation is the deliverance of the Israelites from
Egypt, detailed in the Book of Exodus. Liberation theology more or less
formally originated in 1962, when Pope John XXIII referred to this "Church of
the Poor," as he called it, in a speech concerning the Second Vatican
Council.6
Six years later, at a conference of bishops in Medellín, Colombia, the Latin
American Bishops formalized the discussion of the Church's role in liberation
from poverty and oppression, in the context of Latin America. Far from being
an official religion, however, the theology of liberation has frequently met
with disapproval from the Vatican since Pope John XXIII,7 and various
theologians and clergymen have been summoned for official conferences and even
questioning in Rome.8
If the official church, as represented by the Vatican, has shown such
antipathy to liberation theology, particularly during the 1980s, then it is
easy to see how liberation theology could be conisdered a folk religion, since
so much of its theory and practice fall outside the bounds of the official
Church. Certainly, too, the sense of opposition has been mutual. Pope John
Paul II was heckled by a crowd in Nicaragua during his trip there for, among
other things, failing to condemn the terrorism of the U.S.-backed contras, who
had massacred seventeen civilians only a few days earlier. Feelings in El
Salvador and elsewhere were similar; the Pope was seen as an ally of the
oppressors, that is, those with land, money, and military authority. For
example, in one editorial cartoon in a Salvadoran refugee newspaper of the
time, a general turns to a poor peasant and, pointing to the Pope, who appears
on a television screen placed at the center of the cross, says to the
peasant, "Listen to this. It's exactly what I've been telling you."9
The government, the United States, and the capitalist system are frequently
depicted as the enemy of God and the people. Often national governments can
only exist with the blessing of the U.S. government, and often those who rise
to the top of the Church hierarchy in such countries, like then Archbishop
(now Cardinal) Miguel Obando y Bravo in Somoza's Nicaragua, are those who are
politically compatible or at least ideologically meek enough to survive.10
JSRI • No. 2/Summer 2002 p.98
Various visual and verbal manifestations of the religion of the people
indicate the perception of this relationship between governments and the
Church. Thus for example, some Salvadoran folk art during the war would depict
the Bible or a church about to be destroyed by bombs or helicopters with "USA"
painted on them.11 And one piece of graffiti written on a wall in Bogotá
read, "The International Monetary Fund knifed the Christ child."12
Like many dissident movements, Liberation theology was and is seen as the true
word of God, in the context of the social reality of Latin America, while the
official church and its traditions can be the creation of fallible human
beings. As one Latin American Episcopal priest and exponent of liberation
theology now living in the United States explained to me in an interview,
The Pope went to Nicaragua and didn't understand what the hell was going
on, 'cause he's so [steeped] in [the] tradition. You see tradition has its
place, but tradition is a fabrication of human beings. Theology is the
expression of God's will. And when these collide, God has precedence over
tradition. [The Pope] says obey your bishops and do what they say, but if your
bishops are allied and identified with the oppressors, the hell with that.
Who's going to obey oppressors? Jesus' defiance of the religious authority of
his day is a clear example.13
One Roman Catholic priest I interviewed disagreed with my interpretation of
the Sanctuary movement as "folk":
"Christianity today is looking at renewal. It is looking at getting back to
Biblical roots. It is getting away from this split between, you know, heaven
and earth. It's a holistic thing, and so, who's going to do it—everybody or
some small numbers? And small numbers are doing it. To me it's just, I mean,
the opposite of what I would see as folk religion. I think it's really an
orthodox thing, but it's going to have smaller numbers. To me, you know, the
minute we step one inch away from Biblical theology, liberation theology
becomes nothing"14.
Sometimes this true word of God, then, exists in conflict with the existing
hierarchical religious structures, or with the beliefs of large numbers of
people. For the practitioners of liberation theology and Sanctuary, though,
this new theology is "orthodox" (which of course means "right belief"). But
the Yoder conception of folk religion defines "folk" in relation to official,
hierarchical, and institutional practice, the "strictly theological and
liturgical forms" which are but human constructs. Therefore, in relation to
the official practice established by the hierarchical power structures,
liberation theology is, by definition, folk.15 The word "folk" should not
lessen, and is not intended to detract from, the validity of liberation
theology as a legitimate religious system.
I want to emphasize here that to folklorists such as myself the term "folk"
carries neither pejorative nor disrespectful connotations. Folk religion
should not be considered low, impure, bastardized, common, or devolutionary.
Ironically, I became aware of amuse-
JSRI • No. 2/Summer 2002 p.99
ment and trepidation on the part of people I am studying in regard to this
issue. (One woman turned to a friend of hers to whom I was being introduced
and said to him, "Did you know we're a folk religion?"). What folklorists mean
by "folk" encompasses the Yoder definition but also includes the notion of
expressive culture in small, local communities.16 Many of the people I met in
the context of this research, both Central and North American, would have an
almost implicit understanding of this perspective. Others occasionally
took "folk" to mean illegitimate, un-Biblical, or antiquated. I hope it is
clear from
I have mentioned that in the cannabis experience there is a part of your mind
that remains a dispassionate observer, who is able to take you down in a hurry
if need be. I have on a few occasions been forced to drive in heavy traffic
when high. I've negotiated it with no difficult at all, though I did have some
thoughts about the marvelous cherry-red color of traffic lights. I find that
after the drive I'm not high at all. There are no flashes on the insides of my
eyelids. If you're high and your child is calling, you can respond about as
capably as you usually do. I don't advocate driving when high on cannabis, but
I can tell you from personal experience that it certainly can be done. My high
is always reflective, peaceable, intellectually exciting, and sociable, unlike
most alcohol highs, and there is never a hangover. Through the years I find
that slightly smaller amounts of cannabis suffice to produce the same degree
of high, and in one movie theater recently I found I could get high just by
inhaling the cannabis smoke which permeated the theater.
There is a very nice self-titering aspect to cannabis. Each puff is a very
small dose; the time lag between inhaling a puff and sensing its effect is
small; and there is no desire for more after the high is there. I think the
ratio, R, of the time to sense the dose taken to the time required to take an
excessive dose is an important quantity. R is very large for LSD (which I've
never taken) and reasonably short for cannabis. Small values of R should be
one measure of the safety of psychedelic drugs. When cannabis is legalized, I
hope to see this ratio as one of he parameters printed on the pack. I hope
that time isn't too distant; the illegality of cannabis is outrageous, an
impediment to full utilization of a drug which helps produce the serenity and
insight, sensitivity and fellowship so desperately needed in this increasingly
mad and dangerous world.
marijuana-uses.com/examples/index.html
that remains a dispassionate observer, who is able to take you down in a hurry
if need be. I have on a few occasions been forced to drive in heavy traffic
when high. I've negotiated it with no difficult at all, though I did have some
thoughts about the marvelous cherry-red color of traffic lights. I find that
after the drive I'm not high at all. There are no flashes on the insides of my
eyelids. If you're high and your child is calling, you can respond about as
capably as you usually do. I don't advocate driving when high on cannabis, but
I can tell you from personal experience that it certainly can be done. My high
is always reflective, peaceable, intellectually exciting, and sociable, unlike
most alcohol highs, and there is never a hangover. Through the years I find
that slightly smaller amounts of cannabis suffice to produce the same degree
of high, and in one movie theater recently I found I could get high just by
inhaling the cannabis smoke which permeated the theater.
There is a very nice self-titering aspect to cannabis. Each puff is a very
small dose; the time lag between inhaling a puff and sensing its effect is
small; and there is no desire for more after the high is there. I think the
ratio, R, of the time to sense the dose taken to the time required to take an
excessive dose is an important quantity. R is very large for LSD (which I've
never taken) and reasonably short for cannabis. Small values of R should be
one measure of the safety of psychedelic drugs. When cannabis is legalized, I
hope to see this ratio as one of he parameters printed on the pack. I hope
that time isn't too distant; the illegality of cannabis is outrageous, an
impediment to full utilization of a drug which helps produce the serenity and
insight, sensitivity and fellowship so desperately needed in this increasingly
mad and dangerous world.
marijuana-uses.com/examples/index.html
do not consider myself a religious person in the usual sense, but there is a
religious aspect to some highs. The heightened sensitivity in all areas gives
me a feeling of communion with my surroundings, both animate and inanimate.
Sometimes a kind of existential perception of the absurd comes over me and I
see with awful certainty the hypocrisies and posturing of myself and my fellow
men. And at other times, there is a different sense of the absurd, a playful
and whimsical awareness. Both of these senses of the absurd can be
communicated, and some of the most rewarding highs I've had have been in
sharing talk and perceptions and humor. Cannabis brings us an awareness that
we spend a lifetime being trained to overlook and forget and put out of our
minds. A sense of what the world is really like can be maddening; cannabis has
brought me some feelings for what it is like to be crazy, and how we use that
word 'crazy' to avoid thinking about things that are too painful for us. In
the Soviet Union political dissidents are routinely placed in insane asylums.
The same kind of thing, a little more subtle perhaps, occurs here: 'did you
hear what Lenny Bruce said yesterday? He must be crazy.' When high on cannabis
I discovered that there's somebody inside in those people we call mad.
When I'm high I can penetrate into the past, recall childhood memories,
friends, relatives, playthings, streets, smells, sounds, and tastes from a
vanished era. I can reconstruct the actual occurrences in childhood events
only half understood at the time. Many but not all my cannabis trips have
somewhere in them a symbolism significant to me which I won't attempt to
describe here, a kind of mandala embossed on the high. Free-associating to
this mandala, both visually and as plays on words, has produced a very rich
array of insights.
There is a myth about such highs: the user has an illusion of great insight,
but it does not survive scrutiny in the morning. I am convinced that this is
an error, and that the devastating insights achieved when high are real
insights; the main problem is putting these insights in a form acceptable to
the quite different self that we are when we're down the next day. Some of the
hardest work I've ever done has been to put such insights down on tape or in
writing. The problem is that ten even more interesting ideas or images have to
be lost in the effort of recording one. It is easy to understand why someone
might think it's a waste of effort going to all that trouble to set the
thought down, a kind of intrusion of the Protestant Ethic. But since I live
almost all my life down I've made the effort – successfully, I think.
Incidentally, I find that reasonably good insights can be remembered the next
day, but only if some effort has been made to set them down another way. If I
write the insight down or tell it to someone, then I can remember it with no
assistance the following morning; but if I merely say to myself that I must
make an effort to remember, I never do.
I find that most of the insights I achieve when high are into social issues,
an area of creative scholarship very different from the one I am generally
known for. I can remember one occasion, taking a shower with my wife while
high, in which I had an idea on the origins and invalidities of racism in
terms of gaussian distribution curves. It was a point obvious in a way, but
rarely talked about. I drew the curves in soap on the shower wall, and went to
write the idea down. One idea led to another, and at the end of about an hour
of extremely hard work I found I had written eleven short essays on a wide
range of social, political, philosophical, and human biological topics.
Because of problems of space, I can't go into the details of these essays, but
from all external signs, such as public reactions and expert commentary, they
seem to contain valid insights. I have used them in university commencement
addresses, public lectures, and in my books.
But let me try to at least give the flavor of such an insight and its
accompaniments. One night, high on cannabis, I was delving into my childhood,
a little self-analysis, and making what seemed to me to be very good progress.
I then paused and thought how extraordinary it was that Sigmund Freud, with no
assistance from drugs, had been able to achieve his own remarkable self-
analysis. But then it hit me like a thunderclap that this was wrong, that
Freud had spent the decade before his self-analysis as an experimenter with
and a proselytizer for cocaine; and it seemed to me very apparent that the
genuine psychological insights that Freud brought to the world were at least
in part derived from his drug experience. I have no idea whether this is in
fact true, or whether the historians of Freud would agree with this
interpretation, or even if such an idea has been published in the past, but it
is an interesting hypothesis and one which passes first scrutiny in the world
of the downs.
I can remember the night that I suddenly realized what it was like to be
crazy, or nights when my feelings and perceptions were of a religious nature.
I had a very accurate sense that these feelings and perceptions, written down
casually, would not stand the usual critical scrutiny that is my stock in
trade as a scientist. If I find in the morning a message from myself the night
before informing me that there is a world around us which we barely sense, or
that we can become one with the universe, or even that certain politicians are
desperately frightened men, I may tend to disbelieve; but when I'm high I know
about this disbelief. And so I have a tape in which I exhort myself to take
such remarks seriously. I say 'Listen closely, you sonofabitch of the morning!
This stuff is real!' I try to show that my mind is working clearly; I recall
the name of a high school acquaintance I have not thought of in thirty years;
I describe the color, typography, and format of a book in another room and
these memories do pass critical scrutiny in the morning. I am convinced that
there are genuine and valid levels of perception available with cannabis (and
probably with other drugs) which are, through the defects of our society and
our educational system, unavailable to us without such drugs. Such a remark
applies not only to self-awareness and to intellectual pursuits, but also to
perceptions of real people, a vastly enhanced sensitivity to facial
expression, intonations, and choice of words which sometimes yields a rapport
so close it's as if two people are reading each other's minds.
Cannabis enables nonmusicians to know a little about what it is like to be a
musician, and nonartists to grasp the joys of art. But I am neither an artist
nor a musician. What about my own scientific work? While I find a curious
disinclination to think of my professional concerns when high – the attractive
intellectual adventures always seem to be in every other area – I have made a
conscious effort to think of a few particularly difficult current problems in
my field when high. It works, at least to a degree. I find I can bring to
bear, for example, a range of relevant experimental facts which appear to be
mutually inconsistent. So far, so good. At least the recall works. Then in
trying to conceive of a way of reconciling the disparate facts, I was able to
come up with a very bizarre possibility, one that I'm sure I would never have
thought of down. I've written a paper which mentions this idea in passing. I
think it's very unlikely to be true, but it has consequences which are
experimentally testable, which is the hallmark of an acceptable theory.
I have mentioned that in the cannabis experience there is a part of your mind
that remains a dispassionate observer, who is able to t
religious aspect to some highs. The heightened sensitivity in all areas gives
me a feeling of communion with my surroundings, both animate and inanimate.
Sometimes a kind of existential perception of the absurd comes over me and I
see with awful certainty the hypocrisies and posturing of myself and my fellow
men. And at other times, there is a different sense of the absurd, a playful
and whimsical awareness. Both of these senses of the absurd can be
communicated, and some of the most rewarding highs I've had have been in
sharing talk and perceptions and humor. Cannabis brings us an awareness that
we spend a lifetime being trained to overlook and forget and put out of our
minds. A sense of what the world is really like can be maddening; cannabis has
brought me some feelings for what it is like to be crazy, and how we use that
word 'crazy' to avoid thinking about things that are too painful for us. In
the Soviet Union political dissidents are routinely placed in insane asylums.
The same kind of thing, a little more subtle perhaps, occurs here: 'did you
hear what Lenny Bruce said yesterday? He must be crazy.' When high on cannabis
I discovered that there's somebody inside in those people we call mad.
When I'm high I can penetrate into the past, recall childhood memories,
friends, relatives, playthings, streets, smells, sounds, and tastes from a
vanished era. I can reconstruct the actual occurrences in childhood events
only half understood at the time. Many but not all my cannabis trips have
somewhere in them a symbolism significant to me which I won't attempt to
describe here, a kind of mandala embossed on the high. Free-associating to
this mandala, both visually and as plays on words, has produced a very rich
array of insights.
There is a myth about such highs: the user has an illusion of great insight,
but it does not survive scrutiny in the morning. I am convinced that this is
an error, and that the devastating insights achieved when high are real
insights; the main problem is putting these insights in a form acceptable to
the quite different self that we are when we're down the next day. Some of the
hardest work I've ever done has been to put such insights down on tape or in
writing. The problem is that ten even more interesting ideas or images have to
be lost in the effort of recording one. It is easy to understand why someone
might think it's a waste of effort going to all that trouble to set the
thought down, a kind of intrusion of the Protestant Ethic. But since I live
almost all my life down I've made the effort – successfully, I think.
Incidentally, I find that reasonably good insights can be remembered the next
day, but only if some effort has been made to set them down another way. If I
write the insight down or tell it to someone, then I can remember it with no
assistance the following morning; but if I merely say to myself that I must
make an effort to remember, I never do.
I find that most of the insights I achieve when high are into social issues,
an area of creative scholarship very different from the one I am generally
known for. I can remember one occasion, taking a shower with my wife while
high, in which I had an idea on the origins and invalidities of racism in
terms of gaussian distribution curves. It was a point obvious in a way, but
rarely talked about. I drew the curves in soap on the shower wall, and went to
write the idea down. One idea led to another, and at the end of about an hour
of extremely hard work I found I had written eleven short essays on a wide
range of social, political, philosophical, and human biological topics.
Because of problems of space, I can't go into the details of these essays, but
from all external signs, such as public reactions and expert commentary, they
seem to contain valid insights. I have used them in university commencement
addresses, public lectures, and in my books.
But let me try to at least give the flavor of such an insight and its
accompaniments. One night, high on cannabis, I was delving into my childhood,
a little self-analysis, and making what seemed to me to be very good progress.
I then paused and thought how extraordinary it was that Sigmund Freud, with no
assistance from drugs, had been able to achieve his own remarkable self-
analysis. But then it hit me like a thunderclap that this was wrong, that
Freud had spent the decade before his self-analysis as an experimenter with
and a proselytizer for cocaine; and it seemed to me very apparent that the
genuine psychological insights that Freud brought to the world were at least
in part derived from his drug experience. I have no idea whether this is in
fact true, or whether the historians of Freud would agree with this
interpretation, or even if such an idea has been published in the past, but it
is an interesting hypothesis and one which passes first scrutiny in the world
of the downs.
I can remember the night that I suddenly realized what it was like to be
crazy, or nights when my feelings and perceptions were of a religious nature.
I had a very accurate sense that these feelings and perceptions, written down
casually, would not stand the usual critical scrutiny that is my stock in
trade as a scientist. If I find in the morning a message from myself the night
before informing me that there is a world around us which we barely sense, or
that we can become one with the universe, or even that certain politicians are
desperately frightened men, I may tend to disbelieve; but when I'm high I know
about this disbelief. And so I have a tape in which I exhort myself to take
such remarks seriously. I say 'Listen closely, you sonofabitch of the morning!
This stuff is real!' I try to show that my mind is working clearly; I recall
the name of a high school acquaintance I have not thought of in thirty years;
I describe the color, typography, and format of a book in another room and
these memories do pass critical scrutiny in the morning. I am convinced that
there are genuine and valid levels of perception available with cannabis (and
probably with other drugs) which are, through the defects of our society and
our educational system, unavailable to us without such drugs. Such a remark
applies not only to self-awareness and to intellectual pursuits, but also to
perceptions of real people, a vastly enhanced sensitivity to facial
expression, intonations, and choice of words which sometimes yields a rapport
so close it's as if two people are reading each other's minds.
Cannabis enables nonmusicians to know a little about what it is like to be a
musician, and nonartists to grasp the joys of art. But I am neither an artist
nor a musician. What about my own scientific work? While I find a curious
disinclination to think of my professional concerns when high – the attractive
intellectual adventures always seem to be in every other area – I have made a
conscious effort to think of a few particularly difficult current problems in
my field when high. It works, at least to a degree. I find I can bring to
bear, for example, a range of relevant experimental facts which appear to be
mutually inconsistent. So far, so good. At least the recall works. Then in
trying to conceive of a way of reconciling the disparate facts, I was able to
come up with a very bizarre possibility, one that I'm sure I would never have
thought of down. I've written a paper which mentions this idea in passing. I
think it's very unlikely to be true, but it has consequences which are
experimentally testable, which is the hallmark of an acceptable theory.
I have mentioned that in the cannabis experience there is a part of your mind
that remains a dispassionate observer, who is able to t
Mr. X
By Carl Sagan
It all began about ten years ago. I had reached a considerably more relaxed
period in my life – a time when I had come to feel that there was more to
living than science, a time of awakening of my social consciousness and
amiability, a time when I was open to new experiences. I had become friendly
with a group of people who occasionally smoked cannabis, irregularly, but with
evident pleasure. Initially I was unwilling to partake, but the apparent
euphoria that cannabis produced and the fact that there was no physiological
addiction to the plant eventually persuaded me to try. My initial experiences
were entirely disappointing; there was no effect at all, and I began to
entertain a variety of hypotheses about cannabis being a placebo which worked
by expectation and hyperventilation rather than by chemistry. After about five
or six unsuccessful attempts, however, it happened. I was lying on my back in
a friend's living room idly examining the pattern of shadows on the ceiling
cast by a potted plant (not cannabis!). I suddenly realized that I was
examining an intricately detailed miniature Volkswagen, distinctly outlined by
the shadows. I was very skeptical at this perception, and tried to find
inconsistencies between Volkswagens and what I viewed on the ceiling. But it
was all there, down to hubcaps, license plate, chrome, and even the small
handle used for opening the trunk. When I closed my eyes, I was stunned to
find that there was a movie going on the inside of my eyelids. Flash . . . a
simple country scene with red farmhouse, a blue sky, white clouds, yellow path
meandering over green hills to the horizon. . . Flash . . . same scene, orange
house, brown sky, red clouds, yellow path, violet fields . . . Flash . . .
Flash . . . Flash. The flashes came about once a heartbeat. Each flash brought
the same simple scene into view, but each time with a different set of
colors . . . exquisitely deep hues, and astonishingly harmonious in their
juxtaposition. Since then I have smoked occasionally and enjoyed it
thoroughly. It amplifies torpid sensibilities and produces what to me are even
more interesting effects, as I will explain shortly.
I can remember another early visual experience with cannabis, in which I
viewed a candle flame and discovered in the heart of the flame, standing with
magnificent indifference, the black-hatted and –cloaked Spanish gentleman who
appears on the label of the Sandeman sherry bottle. Looking at fires when
high, by the way, especially through one of those prism kaleidoscopes which
image their surroundings, is an extraordinarily moving and beautiful
experience.
I want to explain that at no time did I think these things 'really' were out
there. I knew there was no Volkswagen on the ceiling and there was no Sandeman
salamander man in the flame. I don't feel any contradiction in these
experiences. There's a part of me making, creating the perceptions which in
everyday life would be bizarre; there's another part of me which is a kind of
observer. About half of the pleasure comes from the observer-part appreciating
the work of the creator-part. I smile, or sometimes even laugh out loud at the
pictures on the insides of my eyelids. In this sense, I suppose cannabis is
psychotomimetic, but I find none of the panic or terror that accompanies some
psychoses. Possibly this is because I know it's my own trip, and that I can
come down rapidly any time I want to.
While my early perceptions were all visual, and curiously lacking in images of
human beings, both of these items have changed over the intervening years. I
find that today a single joint is enough to get me high. I test whether I'm
high by closing my eyes and looking for the flashes. They come long before
there are any alterations in my visual or other perceptions. I would guess
this is a signal-to-noise problem, the visual noise level being very low with
my eyes closed. Another interesting information-theoretical aspects is the
prevalence – at least in my flashed images – of cartoons: just the outlines of
figures, caricatures, not photographs. I think this is simply a matter of
information compression; it would be impossible to grasp the total content of
an image with the information content of an ordinary photograph, say 108 bits,
in the fraction of a second which a flash occupies. And the flash experience
is designed, if I may use that word, for instant appreciation. The artist and
viewer are one. This is not to say that the images are not marvelously
detailed and complex. I recently had an image in which two people were
talking, and the words they were saying would form and disappear in yellow
above their heads, at about a sentence per heartbeat. In this way it was
possible to follow the conversation. At the same time an occasional word would
appear in red letters among the yellows above their heads, perfectly in
context with the conversation; but if one remembered these red words, they
would enunciate a quite different set of statements, penetratingly critical of
the conversation. The entire image set which I've outlined here, with I would
say at least 100 yellow words and something like 10 red words, occurred in
something under a minute.
The cannabis experience has greatly improved my appreciation for art, a
subject which I had never much appreciated before. The understanding of the
intent of the artist which I can achieve when high sometimes carries over to
when I'm down. This is one of many human frontiers which cannabis has helped
me traverse. There also have been some art-related insights – I don't know
whether they are true or false, but they were fun to formulate. For example, I
have spent some time high looking at the work of the Belgian surrealist Yves
Tanguey. Some years later, I emerged from a long swim in the Caribbean and
sank exhausted onto a beach formed from the erosion of a nearby coral reef. In
idly examining the arcuate pastel-colored coral fragments which made up the
beach, I saw before me a vast Tanguey painting. Perhaps Tanguey visited such a
beach in his childhood.
A very similar improvement in my appreciation of music has occurred with
cannabis. For the first time I have been able to hear the separate parts of a
three-part harmony and the richness of the counterpoint. I have since
discovered that professional musicians can quite easily keep many separate
parts going simultaneously in their heads, but this was the first time for me.
Again, the learning experience when high has at least to some extent carried
over when I'm down. The enjoyment of food is amplified; tastes and aromas
emerge that for some reason we ordinarily seem to be too busy to notice. I am
able to give my full attention to the sensation. A potato will have a texture,
a body, and taste like that of other potatoes, but much more so. Cannabis also
enhances the enjoyment of sex – on the one hand it gives an exquisite
sensitivity, but on the other hand it postpones orgasm: in part by distracting
me with the profusion of image passing before my eyes. The actual duration of
orgasm seems to lengthen greatly, but this may be the usual experience of time
expansion which comes with cannabis smoking.
I do not consider myself a religious person in the usual sense, but there is a
religious aspect to some highs. The heightened sensitivity in all areas gives
me a feeling of communion with my surroundings, both animate and inanimate.
Sometimes a kind of existential perception of the absurd comes over me and I
see with awful certainty the hypocrisies and posturing of myself and my fellow
men. And at other times, there is a different sense of the absurd, a playful
and whimsical awareness. Both of these senses of the absurd can be
c
By Carl Sagan
It all began about ten years ago. I had reached a considerably more relaxed
period in my life – a time when I had come to feel that there was more to
living than science, a time of awakening of my social consciousness and
amiability, a time when I was open to new experiences. I had become friendly
with a group of people who occasionally smoked cannabis, irregularly, but with
evident pleasure. Initially I was unwilling to partake, but the apparent
euphoria that cannabis produced and the fact that there was no physiological
addiction to the plant eventually persuaded me to try. My initial experiences
were entirely disappointing; there was no effect at all, and I began to
entertain a variety of hypotheses about cannabis being a placebo which worked
by expectation and hyperventilation rather than by chemistry. After about five
or six unsuccessful attempts, however, it happened. I was lying on my back in
a friend's living room idly examining the pattern of shadows on the ceiling
cast by a potted plant (not cannabis!). I suddenly realized that I was
examining an intricately detailed miniature Volkswagen, distinctly outlined by
the shadows. I was very skeptical at this perception, and tried to find
inconsistencies between Volkswagens and what I viewed on the ceiling. But it
was all there, down to hubcaps, license plate, chrome, and even the small
handle used for opening the trunk. When I closed my eyes, I was stunned to
find that there was a movie going on the inside of my eyelids. Flash . . . a
simple country scene with red farmhouse, a blue sky, white clouds, yellow path
meandering over green hills to the horizon. . . Flash . . . same scene, orange
house, brown sky, red clouds, yellow path, violet fields . . . Flash . . .
Flash . . . Flash. The flashes came about once a heartbeat. Each flash brought
the same simple scene into view, but each time with a different set of
colors . . . exquisitely deep hues, and astonishingly harmonious in their
juxtaposition. Since then I have smoked occasionally and enjoyed it
thoroughly. It amplifies torpid sensibilities and produces what to me are even
more interesting effects, as I will explain shortly.
I can remember another early visual experience with cannabis, in which I
viewed a candle flame and discovered in the heart of the flame, standing with
magnificent indifference, the black-hatted and –cloaked Spanish gentleman who
appears on the label of the Sandeman sherry bottle. Looking at fires when
high, by the way, especially through one of those prism kaleidoscopes which
image their surroundings, is an extraordinarily moving and beautiful
experience.
I want to explain that at no time did I think these things 'really' were out
there. I knew there was no Volkswagen on the ceiling and there was no Sandeman
salamander man in the flame. I don't feel any contradiction in these
experiences. There's a part of me making, creating the perceptions which in
everyday life would be bizarre; there's another part of me which is a kind of
observer. About half of the pleasure comes from the observer-part appreciating
the work of the creator-part. I smile, or sometimes even laugh out loud at the
pictures on the insides of my eyelids. In this sense, I suppose cannabis is
psychotomimetic, but I find none of the panic or terror that accompanies some
psychoses. Possibly this is because I know it's my own trip, and that I can
come down rapidly any time I want to.
While my early perceptions were all visual, and curiously lacking in images of
human beings, both of these items have changed over the intervening years. I
find that today a single joint is enough to get me high. I test whether I'm
high by closing my eyes and looking for the flashes. They come long before
there are any alterations in my visual or other perceptions. I would guess
this is a signal-to-noise problem, the visual noise level being very low with
my eyes closed. Another interesting information-theoretical aspects is the
prevalence – at least in my flashed images – of cartoons: just the outlines of
figures, caricatures, not photographs. I think this is simply a matter of
information compression; it would be impossible to grasp the total content of
an image with the information content of an ordinary photograph, say 108 bits,
in the fraction of a second which a flash occupies. And the flash experience
is designed, if I may use that word, for instant appreciation. The artist and
viewer are one. This is not to say that the images are not marvelously
detailed and complex. I recently had an image in which two people were
talking, and the words they were saying would form and disappear in yellow
above their heads, at about a sentence per heartbeat. In this way it was
possible to follow the conversation. At the same time an occasional word would
appear in red letters among the yellows above their heads, perfectly in
context with the conversation; but if one remembered these red words, they
would enunciate a quite different set of statements, penetratingly critical of
the conversation. The entire image set which I've outlined here, with I would
say at least 100 yellow words and something like 10 red words, occurred in
something under a minute.
The cannabis experience has greatly improved my appreciation for art, a
subject which I had never much appreciated before. The understanding of the
intent of the artist which I can achieve when high sometimes carries over to
when I'm down. This is one of many human frontiers which cannabis has helped
me traverse. There also have been some art-related insights – I don't know
whether they are true or false, but they were fun to formulate. For example, I
have spent some time high looking at the work of the Belgian surrealist Yves
Tanguey. Some years later, I emerged from a long swim in the Caribbean and
sank exhausted onto a beach formed from the erosion of a nearby coral reef. In
idly examining the arcuate pastel-colored coral fragments which made up the
beach, I saw before me a vast Tanguey painting. Perhaps Tanguey visited such a
beach in his childhood.
A very similar improvement in my appreciation of music has occurred with
cannabis. For the first time I have been able to hear the separate parts of a
three-part harmony and the richness of the counterpoint. I have since
discovered that professional musicians can quite easily keep many separate
parts going simultaneously in their heads, but this was the first time for me.
Again, the learning experience when high has at least to some extent carried
over when I'm down. The enjoyment of food is amplified; tastes and aromas
emerge that for some reason we ordinarily seem to be too busy to notice. I am
able to give my full attention to the sensation. A potato will have a texture,
a body, and taste like that of other potatoes, but much more so. Cannabis also
enhances the enjoyment of sex – on the one hand it gives an exquisite
sensitivity, but on the other hand it postpones orgasm: in part by distracting
me with the profusion of image passing before my eyes. The actual duration of
orgasm seems to lengthen greatly, but this may be the usual experience of time
expansion which comes with cannabis smoking.
I do not consider myself a religious person in the usual sense, but there is a
religious aspect to some highs. The heightened sensitivity in all areas gives
me a feeling of communion with my surroundings, both animate and inanimate.
Sometimes a kind of existential perception of the absurd comes over me and I
see with awful certainty the hypocrisies and posturing of myself and my fellow
men. And at other times, there is a different sense of the absurd, a playful
and whimsical awareness. Both of these senses of the absurd can be
c
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
• bchsia.telus.net-fQOOOFFF!!!!!!!!!!!!!!!!! IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: semafor 20.10.03, 22:25 zarchiwizowany
• bchsia.telus.net-fQOOOFFF!!!!!!!!!!!!!!!!! IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: <©> 20.10.03, 22:24 zarchiwizowany
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
15 days, 4 hours, 27 minutes, and 56 seconds until the Revolutions release
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
• Czarne jest czarne................................ IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: opy;id 20.10.03, 01:03 zarchiwizowany
Nie wolno bagatelizować
grzechu antysemityzmu
http://snsinfo.ifpan.edu.pl/~blazej/tp/antysemityzm.html
Czarne jest czarne
Ks. Stanisław Musiał SJ
Na początku lat 80. zeszłego stulecia w Berlinie ks. Adolf Stoecker, nadworny
kaznodzieja cesarski, działacz ruchu chrześcijańsko-społecznego - postać znana
wówczas w protestantyzmie niemieckim - grzmiał podczas jednego ze swych
kazań: "Nie spoczniemy... dopóki nasz naród niemiecki... nie powstanie, żeby
zrzucić z siebie panowanie żydowskie. Kraju niemiecki, chrześcijański
narodzie, napominam Cię, przebudź się!" W protokole z wystąpienia ks.
Stoeckera odnotowano skwapliwie, że wezwanie kaznodziei do przebudzenia się
narodu zostało przyjęte "nie milknącym huraganem oklasków."
Dzisiaj wiemy, jakie demony zostały obudzone w Niemczech i w Europie, także za
sprawą kaznodziejów katolickich i protestanckich w rodzaju ks. Stoeckera. Owo
przebudzenie nienawiści kosztowało życie 6 milionów Żydów, bo tyle żydowskich
ofiar pochłonął antysemityzm nazistowski.
NOWE TABU?
W niedzielę, 26 października br., ks. prałat Henryk Jankowski, proboszcz
parafii św. Brygidy w Gdańsku, oświadczył m.in., że "nie można tolerować
mniejszości żydowskiej w polskim rządzie bo naród się tego boi". Nie była to
pierwsza wypowiedź antysemicka w ustach księdza prałata. Za niektóre z nich
przepraszał w liście z dnia 4 lipca 1995 r. skierowanym do swojego
ordynariusza.
Sprawa ks. Jankowskiego dawno wyszła poza granice naszego kraju. Wydaje się,
że i Gdańsk jest już za ciasny dla księdza prałata. Depesze agencyjne cytowały
wypowiedź ks. Jankowskiego z 5 XI br. Nie skądinąd, ale z Rzymu, stolicy
zachodniego chrześcijaństwa: "To, co naród polski myśli, ja powiedziałem
głośno. Nie przez pomyłkę, a1e z przekonaniem".
Wszystko wskazuje na to, że zainteresowanie sprawą ks. Jankowskiego na
Zachodzie nie maleje, tylko rośnie. Z wielką przykrością trzeba powiedzieć, że
do nazwisk Polaków i do wydarzeń z polskiej historii najnowszej, przez które
postrzegana jest Polska, dołączył z racji swych antysemickich
wystąpień "polski prałat z Gdańska" (niektórzy mają kłopoty z jego nazwiskiem).
Gdyby ks. prałat Jankowski jednak sądził, że zainteresowanie światowych mass
mediów zaczyna się i kończy na jego osobie, a zatem, że stał człowiekiem
rzeczywiście sławnym, to muszę go rozczarować. Wypowiedzi antysemickie same w
sobie należą do gatunku nudziarstwa ideologicznego (nudziarstwa, które jest
oczywiście szalenie niebezpieczne). Z natury są ubogie intelektualnie i
wyświechtane, jak wszelkie poglądy fanatyczne.
Dlaczego zatem światowe media tak bardzo interesują się sprawą księdza
Jankowskiego?
Na obecnym etapie tym, co interesuje opinię światową, są nie takie czy inne
poglądy i wypowiedzi antysemickie ks. Jankowskiego, tylko kwestia: jak reagują
na te wypowiedzi Polacy? To jest dla międzynarodowej opinii publicznej ważne i
ciekawe. I nie można mieć tego za złe światowym, a zwłaszcza zachodnim mediom.
Mają do tego święte prawo. Przecież chcemy wejść do rodziny państw
europejskich. Dla krajów zachodnioeuropejskich nie jest rzeczą obojętną, z kim
się wiążą. Mają one różne problemy, ale nie mają już problemu antysemityzmu,
występującego w tak ostrej formie. Chorobę społeczną, której nazwa kliniczna
brzmi: "antysemityzm", kraje te znają z własnego doświadczenia. Niektóre
zapłaciły za nią wielką cenę. Czy przy bezpiecznym, dostatnim stole jest im
potrzebny chory partner?
Jak reagują na wystąpienia antysemickie ks. Jankowskiego Polacy? Jak sobie z
tym problemem radzą?
Gdyby w którymś kraju zachodnim duchowny, ksiądz katolicki o podobnym
rozgłosie co ks. prałat Jankowski (ów rozgłos zawdzięcza on, jak sądzę, swej
wierności "Solidarności", wtedy gdy mało osób okazywało tę wierność
publicznie), wystąpił z podobnymi opiniami antysemickimi, to - tak myślę -
wielu ludzi dobrej woli wyszłoby na ulicę, by protestować: U nas jest to jak
na razie niemożliwe. Choć wydaje się dzisiaj, że budzi się wrażliwość i
solidarność społeczna, to -jak dotąd - manifestuje się ona tylko w jednym
przypadku: gdy dokonamy zostanie szczególnie bestialski mord. Sądzę, że trzeba
będzie w naszej ojczyźnie długo czekać, by antysemicki występek czy wypowiedź
postawiły ludzi na nogi. Po tym wszystkim, co stało się na naszej ziemi,
dokonane rękami nazistów, wciąż brak społecznej świadomości, że antysemityzm
ze swej natury i w każdej swej formie jest śmiercionośny, choć najczęściej nie
wprost i nie od zaraz. Mści się tutaj nasza przeszłość. Kiedyś temat
antysemityzmu stanowił tabu, a być patriotą - w wykładni rządzącej partii
komunistycznej - znaczyło być antysyjonistą (co w praktyce równa się byciu
antysemitą).
Jak jednak można się dziwić, że antysemityzm w odbiorze społecznym nie jest
postrzegany jako groźne zło, skoro w przypadku ks. Jankowskiego zawiodły
całkowicie wielkie ciała opiniotwórcze i autorytety moralne? Mam na myśli
polityków, ludzi kultury i - niestety - Kościół.
HAńBA MILCZENIA
Polityków sprawa ks. Jankowskiego wydaje się nie interesować, a już na pewno
nie spędza im ona snu z powiek. Mają pełne ręce roboty: nowy Sejm, nowy Senat,
nowy rząd, nowi wojewodowie i ich zastępcy. Lekcja z historii: to, że w naszym
stuleciu młode demokracje europejskie padły, bo nie przywiązywały wagi do
pełzającego faszyzmu i antysemityzmu, jest w ich świadomości czymś tak obcym i
odległym jak wojny napoleońskie. Przedziwna wydaje się zwłaszcza bezczynność
tych sił politycznych, które swą kolebkę plasują w Gdańsku. To, że w opinii
światowej przemienia się powoli symbolika Gdańska: z miasta, które
zapoczątkowało wyzwolenie się Polski i Europy Wschodniej spod jarzma
komunistycznego, ku miastu-stolicy antysemityzmu polskiego, ba wręcz
europejskiego, wydaje się do nich nie docierać. Skądinąd dziwną również rzeczą
wydaje się bierność samych gdańszczan: widocznie rok 1945 stanowi całkowitą
cezurę w kultywowaniu wielkich tradycji tysiącletniego grodu.
Jeśli idzie o tych, których nazywamy ludźmi kultury, to i oni również popadli
w wielką niemoc. Wystąpienia antysemickie ks. Jankowskiego są owszem,
odnotowywane z oburzeniem, ale daleko twórcom kultury w tej materii do
dynamizmu, który kiedyś przejawiali - by wspomnieć dawne dobre pod tym
względem czasy, kiedy to w redakcji "TP" prawie co tydzień podpisywane były
jakieś protesty zbiorowe bez oglądania się na groźbę ubeckich represji.
Najwidoczniej ludzi kultury paraliżuje widok sutanny. Byłoby oczywiście
całkiem źle, gdyby uważali sprawę ks. Jankowskiego za "wewnętrzne" zmartwienie
Kościoła. Myliliby się wtedy srodze. Sprawa ks. Jankowskiego hańbi Polskę,
każdego Polaka i Polkę, wierzących i niewierzących. Hańbi w oczach świata, a
co najważniejsze brutalizuje nas samych.
Jak radzi sobie Kościół w sprawie ks. Jankowskiego? Prawdę mówiąç, odpowiedź
na to pytanie najchętniej zostawiłbym historykom, którzy kiedyś zajmą się tą
sprawą szczegółowo. Bo jak tu pisać o reakcjach biskupów - a o tym trzeba by
pisać - na wypowiedzi antysemickie ks. Jankowskiego, żeby nie urazić któregoś
z naszych pasterzy. Chrystus jednak przykazał nam: "Niech mowa wasza będzie
tak tak, nie nie". I tym się chcę kierować. Nie będę cytował nazwisk, choć z
góry przepraszam, że konsument mass mediów na co dzień nie oprze się pokusie
podwiązania konkretnej wypowiedzi do konkretnej osoby.
Reakcję pasterzy na wypowiedzi antysemickie ks. Jankowskiego uszeregowałbym
wedle czterech postaw. Jedna z nich to pobłażliwość bez granic, płynąca z
niedostrzegania problemu. Bo jak inaczej ocenić wypowiedź jednego z pasterzy z
dnia 4 listopada: "Ks. Jankowski jest człowiekiem o specyficznym temperamencie
i wypowiada się w swoim stylu, zresztą nie pierwszy raz... Jest to człowiek
zdolny, kochający Kościół, kochający Ojczyznę, trochę inaczej może niż
grzechu antysemityzmu
http://snsinfo.ifpan.edu.pl/~blazej/tp/antysemityzm.html
Czarne jest czarne
Ks. Stanisław Musiał SJ
Na początku lat 80. zeszłego stulecia w Berlinie ks. Adolf Stoecker, nadworny
kaznodzieja cesarski, działacz ruchu chrześcijańsko-społecznego - postać znana
wówczas w protestantyzmie niemieckim - grzmiał podczas jednego ze swych
kazań: "Nie spoczniemy... dopóki nasz naród niemiecki... nie powstanie, żeby
zrzucić z siebie panowanie żydowskie. Kraju niemiecki, chrześcijański
narodzie, napominam Cię, przebudź się!" W protokole z wystąpienia ks.
Stoeckera odnotowano skwapliwie, że wezwanie kaznodziei do przebudzenia się
narodu zostało przyjęte "nie milknącym huraganem oklasków."
Dzisiaj wiemy, jakie demony zostały obudzone w Niemczech i w Europie, także za
sprawą kaznodziejów katolickich i protestanckich w rodzaju ks. Stoeckera. Owo
przebudzenie nienawiści kosztowało życie 6 milionów Żydów, bo tyle żydowskich
ofiar pochłonął antysemityzm nazistowski.
NOWE TABU?
W niedzielę, 26 października br., ks. prałat Henryk Jankowski, proboszcz
parafii św. Brygidy w Gdańsku, oświadczył m.in., że "nie można tolerować
mniejszości żydowskiej w polskim rządzie bo naród się tego boi". Nie była to
pierwsza wypowiedź antysemicka w ustach księdza prałata. Za niektóre z nich
przepraszał w liście z dnia 4 lipca 1995 r. skierowanym do swojego
ordynariusza.
Sprawa ks. Jankowskiego dawno wyszła poza granice naszego kraju. Wydaje się,
że i Gdańsk jest już za ciasny dla księdza prałata. Depesze agencyjne cytowały
wypowiedź ks. Jankowskiego z 5 XI br. Nie skądinąd, ale z Rzymu, stolicy
zachodniego chrześcijaństwa: "To, co naród polski myśli, ja powiedziałem
głośno. Nie przez pomyłkę, a1e z przekonaniem".
Wszystko wskazuje na to, że zainteresowanie sprawą ks. Jankowskiego na
Zachodzie nie maleje, tylko rośnie. Z wielką przykrością trzeba powiedzieć, że
do nazwisk Polaków i do wydarzeń z polskiej historii najnowszej, przez które
postrzegana jest Polska, dołączył z racji swych antysemickich
wystąpień "polski prałat z Gdańska" (niektórzy mają kłopoty z jego nazwiskiem).
Gdyby ks. prałat Jankowski jednak sądził, że zainteresowanie światowych mass
mediów zaczyna się i kończy na jego osobie, a zatem, że stał człowiekiem
rzeczywiście sławnym, to muszę go rozczarować. Wypowiedzi antysemickie same w
sobie należą do gatunku nudziarstwa ideologicznego (nudziarstwa, które jest
oczywiście szalenie niebezpieczne). Z natury są ubogie intelektualnie i
wyświechtane, jak wszelkie poglądy fanatyczne.
Dlaczego zatem światowe media tak bardzo interesują się sprawą księdza
Jankowskiego?
Na obecnym etapie tym, co interesuje opinię światową, są nie takie czy inne
poglądy i wypowiedzi antysemickie ks. Jankowskiego, tylko kwestia: jak reagują
na te wypowiedzi Polacy? To jest dla międzynarodowej opinii publicznej ważne i
ciekawe. I nie można mieć tego za złe światowym, a zwłaszcza zachodnim mediom.
Mają do tego święte prawo. Przecież chcemy wejść do rodziny państw
europejskich. Dla krajów zachodnioeuropejskich nie jest rzeczą obojętną, z kim
się wiążą. Mają one różne problemy, ale nie mają już problemu antysemityzmu,
występującego w tak ostrej formie. Chorobę społeczną, której nazwa kliniczna
brzmi: "antysemityzm", kraje te znają z własnego doświadczenia. Niektóre
zapłaciły za nią wielką cenę. Czy przy bezpiecznym, dostatnim stole jest im
potrzebny chory partner?
Jak reagują na wystąpienia antysemickie ks. Jankowskiego Polacy? Jak sobie z
tym problemem radzą?
Gdyby w którymś kraju zachodnim duchowny, ksiądz katolicki o podobnym
rozgłosie co ks. prałat Jankowski (ów rozgłos zawdzięcza on, jak sądzę, swej
wierności "Solidarności", wtedy gdy mało osób okazywało tę wierność
publicznie), wystąpił z podobnymi opiniami antysemickimi, to - tak myślę -
wielu ludzi dobrej woli wyszłoby na ulicę, by protestować: U nas jest to jak
na razie niemożliwe. Choć wydaje się dzisiaj, że budzi się wrażliwość i
solidarność społeczna, to -jak dotąd - manifestuje się ona tylko w jednym
przypadku: gdy dokonamy zostanie szczególnie bestialski mord. Sądzę, że trzeba
będzie w naszej ojczyźnie długo czekać, by antysemicki występek czy wypowiedź
postawiły ludzi na nogi. Po tym wszystkim, co stało się na naszej ziemi,
dokonane rękami nazistów, wciąż brak społecznej świadomości, że antysemityzm
ze swej natury i w każdej swej formie jest śmiercionośny, choć najczęściej nie
wprost i nie od zaraz. Mści się tutaj nasza przeszłość. Kiedyś temat
antysemityzmu stanowił tabu, a być patriotą - w wykładni rządzącej partii
komunistycznej - znaczyło być antysyjonistą (co w praktyce równa się byciu
antysemitą).
Jak jednak można się dziwić, że antysemityzm w odbiorze społecznym nie jest
postrzegany jako groźne zło, skoro w przypadku ks. Jankowskiego zawiodły
całkowicie wielkie ciała opiniotwórcze i autorytety moralne? Mam na myśli
polityków, ludzi kultury i - niestety - Kościół.
HAńBA MILCZENIA
Polityków sprawa ks. Jankowskiego wydaje się nie interesować, a już na pewno
nie spędza im ona snu z powiek. Mają pełne ręce roboty: nowy Sejm, nowy Senat,
nowy rząd, nowi wojewodowie i ich zastępcy. Lekcja z historii: to, że w naszym
stuleciu młode demokracje europejskie padły, bo nie przywiązywały wagi do
pełzającego faszyzmu i antysemityzmu, jest w ich świadomości czymś tak obcym i
odległym jak wojny napoleońskie. Przedziwna wydaje się zwłaszcza bezczynność
tych sił politycznych, które swą kolebkę plasują w Gdańsku. To, że w opinii
światowej przemienia się powoli symbolika Gdańska: z miasta, które
zapoczątkowało wyzwolenie się Polski i Europy Wschodniej spod jarzma
komunistycznego, ku miastu-stolicy antysemityzmu polskiego, ba wręcz
europejskiego, wydaje się do nich nie docierać. Skądinąd dziwną również rzeczą
wydaje się bierność samych gdańszczan: widocznie rok 1945 stanowi całkowitą
cezurę w kultywowaniu wielkich tradycji tysiącletniego grodu.
Jeśli idzie o tych, których nazywamy ludźmi kultury, to i oni również popadli
w wielką niemoc. Wystąpienia antysemickie ks. Jankowskiego są owszem,
odnotowywane z oburzeniem, ale daleko twórcom kultury w tej materii do
dynamizmu, który kiedyś przejawiali - by wspomnieć dawne dobre pod tym
względem czasy, kiedy to w redakcji "TP" prawie co tydzień podpisywane były
jakieś protesty zbiorowe bez oglądania się na groźbę ubeckich represji.
Najwidoczniej ludzi kultury paraliżuje widok sutanny. Byłoby oczywiście
całkiem źle, gdyby uważali sprawę ks. Jankowskiego za "wewnętrzne" zmartwienie
Kościoła. Myliliby się wtedy srodze. Sprawa ks. Jankowskiego hańbi Polskę,
każdego Polaka i Polkę, wierzących i niewierzących. Hańbi w oczach świata, a
co najważniejsze brutalizuje nas samych.
Jak radzi sobie Kościół w sprawie ks. Jankowskiego? Prawdę mówiąç, odpowiedź
na to pytanie najchętniej zostawiłbym historykom, którzy kiedyś zajmą się tą
sprawą szczegółowo. Bo jak tu pisać o reakcjach biskupów - a o tym trzeba by
pisać - na wypowiedzi antysemickie ks. Jankowskiego, żeby nie urazić któregoś
z naszych pasterzy. Chrystus jednak przykazał nam: "Niech mowa wasza będzie
tak tak, nie nie". I tym się chcę kierować. Nie będę cytował nazwisk, choć z
góry przepraszam, że konsument mass mediów na co dzień nie oprze się pokusie
podwiązania konkretnej wypowiedzi do konkretnej osoby.
Reakcję pasterzy na wypowiedzi antysemickie ks. Jankowskiego uszeregowałbym
wedle czterech postaw. Jedna z nich to pobłażliwość bez granic, płynąca z
niedostrzegania problemu. Bo jak inaczej ocenić wypowiedź jednego z pasterzy z
dnia 4 listopada: "Ks. Jankowski jest człowiekiem o specyficznym temperamencie
i wypowiada się w swoim stylu, zresztą nie pierwszy raz... Jest to człowiek
zdolny, kochający Kościół, kochający Ojczyznę, trochę inaczej może niż
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
transliteracje
cc=s ==ii :=..
c=u a=q w=vv n=mm mm=www
com.id.ish
cc=s ==ii :=..
c=u a=q w=vv n=mm mm=www
com.id.ish
O spiacych rycerzach w Tatrach
Nim poddam rozwadze nazwy ludowe i te pozniejsze, wydziele od razu nazwe
szczytu pamietnego wszystkim, ktorzy choc raz w zyciu otarli sie o Zakopane.
Jest to Giewont.
Iluz ludzi zjadlo zeby chcac rozgryzc zagadke tej nazwy! Slowo brzmi z
niemiecka. Totez wielu badaczy upieralo sie, ze Giewont znaczy tyle co Jähe
Wand, czyli stroma sciana. Korcace przypuszczenie nie wytrzymuje jednak
krytyki. Niemcy pojawili sie w poblizu Tatr pozno. Neumarkt, czyli Nowy Targ,
miasteczko na prawie magdeburskim, powstaje dopiero w XII wieku, Zakopane od
Nowego Targu dzieli odleglosc 27 km. Tam, gdzie dzis kolej i szosa, wila sie
kiedys droga lesna zdolna polamac kola wozom a woznicom odbic nerki. Giewont,
choc widoczny z Nowego Targu, nie goruje bynajmniej nad tym miasteczkiem.
Korona widnokregu jest raczej Swinica. Bywalo jednak, ze bardziej
przedsiebiorczy osadnik niemiecki zapuscil sie az do podnoza Tatr. Jest
przeciez w Poroninie slynna rodzina goralska o nazwisku Gut. Dlaczegoz jednak
dopiero owe Guty, przybyle tak pozno na Podtatrze, mialy ochrzcic szczyt,
ktory dominowal tak bardzo nad dolina gornego Dunajca, godlo jej jakby i
orientacyjny kopiec zarazem? A zreszta Guty Gutami a w Zakopanem jest stara
rodzina Giewontow. Nie trzeba chyba tlumaczyc, ze w tym wypadku czlowiek wzial
nazwe od gory a nie gora od czlowieka. Nie ma wiec i nie bedzie klucza do
Giewontu.
Przejdzmy do nazw ludowych i ukazmy wprzod te, ktore mowia same za siebie.
Wolowiec wypadnie postawic na pierwszym miejscu. Pologa te gore, pokryta
bujnym trawnikiem, nazwali na pewno juhasi, wypasajacy tu gromadzkie trzody.
Do Wolowca podobny Woloszyn, lecz nazwa jego wyraza zupelnie co innego. Gdy
bowiem na Wolowcu zapisano tylko pasace sie wolki, na Woloszynie zlozono
swiadectwo ciemnookiemu pasterzowi-koczownikowi, ktory lukiem gor przybyl z
Woloszy az do Tatr i zagniezdziwszy sie u ich podnoza, dal poczatek wielu
rodom goralskim z Rojami i Wawrytkami na czele. Czytelna bedzie Hala i
Przelecz Pyszna, nie nalezy tylko zapominac, ze Pyszna znaczy tyle co bujna.
Hlina albo Hlinska Dolina dala sie we znaki kazdemu, kto ciaptal przez jej
gliniaste mokradla. Nie inaczej bylo w Blotnej. Cicha zas, rozlegla, lesna i
odludna, niezrownanym byla zaciszem.
Nie tylko legende o pasterzu woloskim odnajdziemy w nazwach tatrzanskich.
Bedzie i inny, dawniejszy zapis z historii gor. Mysle o Jaworowej Dolinie i
Jaworowych Wierchach, a takze o blizszej Zakopanemu Jaworzynce. Byl wiec taki
czas gdy jaworowy bor porastal w glebi Tatr, nim wyparl go stamtad swierk,
intruz zwycieski. O bukach i buczynie opowie nam to samo Buczynowa Dolina i
Buczynowy Wierch. Olche zapamietaly Olczyska. Badacze starodawnych dziejow
gorali powinni by dowiedziec sie od botanikow, kiedy to, w ktorym stuleciu czy
tysiacleciu, dokonala sie inwazja swierku. Bylem mlodzikiem jeszcze gdy w
Koprowej Dolinie liczylem sloje powalonych swierkow. Bywalo po trzysta i
wiecej. A byly to przeciez swierki samosiewne, prawnuki awangard iglastego
zagonu. Rzecz nie jest blaha. Wspomniane nazwy dolin swiadcza przeciez
niezbicie, ze lud goralski byl w Tatrach wczesniej nim zanikl lisciasty las, a
mowil tym samym jezykiem co dzis.
---------------------------------------------------------
www.zwoje.com/zwoje21/text09.htm
Nim poddam rozwadze nazwy ludowe i te pozniejsze, wydziele od razu nazwe
szczytu pamietnego wszystkim, ktorzy choc raz w zyciu otarli sie o Zakopane.
Jest to Giewont.
Iluz ludzi zjadlo zeby chcac rozgryzc zagadke tej nazwy! Slowo brzmi z
niemiecka. Totez wielu badaczy upieralo sie, ze Giewont znaczy tyle co Jähe
Wand, czyli stroma sciana. Korcace przypuszczenie nie wytrzymuje jednak
krytyki. Niemcy pojawili sie w poblizu Tatr pozno. Neumarkt, czyli Nowy Targ,
miasteczko na prawie magdeburskim, powstaje dopiero w XII wieku, Zakopane od
Nowego Targu dzieli odleglosc 27 km. Tam, gdzie dzis kolej i szosa, wila sie
kiedys droga lesna zdolna polamac kola wozom a woznicom odbic nerki. Giewont,
choc widoczny z Nowego Targu, nie goruje bynajmniej nad tym miasteczkiem.
Korona widnokregu jest raczej Swinica. Bywalo jednak, ze bardziej
przedsiebiorczy osadnik niemiecki zapuscil sie az do podnoza Tatr. Jest
przeciez w Poroninie slynna rodzina goralska o nazwisku Gut. Dlaczegoz jednak
dopiero owe Guty, przybyle tak pozno na Podtatrze, mialy ochrzcic szczyt,
ktory dominowal tak bardzo nad dolina gornego Dunajca, godlo jej jakby i
orientacyjny kopiec zarazem? A zreszta Guty Gutami a w Zakopanem jest stara
rodzina Giewontow. Nie trzeba chyba tlumaczyc, ze w tym wypadku czlowiek wzial
nazwe od gory a nie gora od czlowieka. Nie ma wiec i nie bedzie klucza do
Giewontu.
Przejdzmy do nazw ludowych i ukazmy wprzod te, ktore mowia same za siebie.
Wolowiec wypadnie postawic na pierwszym miejscu. Pologa te gore, pokryta
bujnym trawnikiem, nazwali na pewno juhasi, wypasajacy tu gromadzkie trzody.
Do Wolowca podobny Woloszyn, lecz nazwa jego wyraza zupelnie co innego. Gdy
bowiem na Wolowcu zapisano tylko pasace sie wolki, na Woloszynie zlozono
swiadectwo ciemnookiemu pasterzowi-koczownikowi, ktory lukiem gor przybyl z
Woloszy az do Tatr i zagniezdziwszy sie u ich podnoza, dal poczatek wielu
rodom goralskim z Rojami i Wawrytkami na czele. Czytelna bedzie Hala i
Przelecz Pyszna, nie nalezy tylko zapominac, ze Pyszna znaczy tyle co bujna.
Hlina albo Hlinska Dolina dala sie we znaki kazdemu, kto ciaptal przez jej
gliniaste mokradla. Nie inaczej bylo w Blotnej. Cicha zas, rozlegla, lesna i
odludna, niezrownanym byla zaciszem.
Nie tylko legende o pasterzu woloskim odnajdziemy w nazwach tatrzanskich.
Bedzie i inny, dawniejszy zapis z historii gor. Mysle o Jaworowej Dolinie i
Jaworowych Wierchach, a takze o blizszej Zakopanemu Jaworzynce. Byl wiec taki
czas gdy jaworowy bor porastal w glebi Tatr, nim wyparl go stamtad swierk,
intruz zwycieski. O bukach i buczynie opowie nam to samo Buczynowa Dolina i
Buczynowy Wierch. Olche zapamietaly Olczyska. Badacze starodawnych dziejow
gorali powinni by dowiedziec sie od botanikow, kiedy to, w ktorym stuleciu czy
tysiacleciu, dokonala sie inwazja swierku. Bylem mlodzikiem jeszcze gdy w
Koprowej Dolinie liczylem sloje powalonych swierkow. Bywalo po trzysta i
wiecej. A byly to przeciez swierki samosiewne, prawnuki awangard iglastego
zagonu. Rzecz nie jest blaha. Wspomniane nazwy dolin swiadcza przeciez
niezbicie, ze lud goralski byl w Tatrach wczesniej nim zanikl lisciasty las, a
mowil tym samym jezykiem co dzis.
---------------------------------------------------------
www.zwoje.com/zwoje21/text09.htm
DeVa
FEMINISTYCZNA
ARYTMETYKA
1=2=3=multum
1+1=1 love1ns
1+1+1=1 nest3
big1s little1s
letter el Λ ן
1=l=Λ=ן=i=δ
VΙΔΙΣΗ?
ARYTMETYKA
1=2=3=multum
1+1=1 love1ns
1+1+1=1 nest3
big1s little1s
letter el Λ ן
1=l=Λ=ן=i=δ
VΙΔΙΣΗ?
jd©dj
• ::::::::::::::dEzINfORMaCiA::::::::::::::::::::::: IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: #9608; V ██ 14.10.03, 22:49 zarchiwizowany
██████████████████████████████████████████████████████████████████████
██████████████████████████████████████████████████████████████████████
█ █ █ █ █
█ █ █ █
█ █ █ █ █
█ █ █ █
█ █ █ █ █ V Λ
ΖΕΒΡΟ ΑΔΑΜΑ... ΜΑ ΔΟΒΡΥ
ΣΜΑΚ ...ΕΝΙΓΜΑ ΒΟΓΙΝΙ ██ V
██
██████████████████████████████████████████████████████████████████████
██████████████████████████████████████████████████████████████████████
██████████████████████████████████████████████████████████████████████
█ █ █ █ █
█ █ █ █
█ █ █ █ █
█ █ █ █
█ █ █ █ █ V Λ
ΖΕΒΡΟ ΑΔΑΜΑ... ΜΑ ΔΟΒΡΥ
ΣΜΑΚ ...ΕΝΙΓΜΑ ΒΟΓΙΝΙ ██ V
██
██████████████████████████████████████████████████████████████████████
██████████████████████████████████████████████████████████████████████
Ale jajowo
HUHU
:) 1000% śifrowania
zaśiwrowano zaświrowano mnie
totalnie
completnie
█ █ █ █ █
█ █ █ █
█ █ █ █ █
█ █ █ █
█ █ █ █ █
be carefull!
Echelon has you
zaśifrowano odświrowano
siem wyjaśnia:
[00:01]ich wär so gerne mal ein astronaut
[00:06]der von dort oben auf die erde runterschaut
[00:14]denn alle, die dort oben einmal war´n
[00:20]sie alle sagen, es ist wunderbar
[00:28]poczujesz tu płynący wolniej czas
[00:34]ciszę i spokój, którego tak brakuje nam
[00:41]i u nas też tak mogłoby dziś być
[00:47]jesteśmy mali, lecz nie koniecznie źli
[00:54]keine grenzen, keine fahnen
[01:02]von dort oben ist die welt einfach nur schön
[01:08]keine lander, keine völker
[01:16]keine kriege kann man von dort oben seh´n
[01:23]każdy z nas powinien dotrzeć tam
[01:29]by zrozumieć, że w tej walce sensu brak
[01:37]vielleicht nimmt uns das unser´n dummen größenwahn,
[01:43]und statt zu labern, fangen wir zu lieben an.
[01:50]żadnych granic, żadnych flag
[01:57]nie ma głupich waśni, nie ma różnych ras
[02:04]żadnych wojen, żadnych państw
[02:11]keine kriege kann man von dort oben seh´n
[02:18]Biezgranicznyj mir biez flagow,
[02:25]s wysoty granicy wowse nie widny,
[02:31]biezgranicznyj, niepriwycznyj,
[02:39]biez razdorow, wzrywow, zlosti i wojny
[02:46]von dort oben ist die welt einfach nur schön
---------------------------> :)))
Aqua
HUHU
:) 1000% śifrowania
zaśiwrowano zaświrowano mnie
totalnie
completnie
█ █ █ █ █
█ █ █ █
█ █ █ █ █
█ █ █ █
█ █ █ █ █
be carefull!
Echelon has you
zaśifrowano odświrowano
siem wyjaśnia:
[00:01]ich wär so gerne mal ein astronaut
[00:06]der von dort oben auf die erde runterschaut
[00:14]denn alle, die dort oben einmal war´n
[00:20]sie alle sagen, es ist wunderbar
[00:28]poczujesz tu płynący wolniej czas
[00:34]ciszę i spokój, którego tak brakuje nam
[00:41]i u nas też tak mogłoby dziś być
[00:47]jesteśmy mali, lecz nie koniecznie źli
[00:54]keine grenzen, keine fahnen
[01:02]von dort oben ist die welt einfach nur schön
[01:08]keine lander, keine völker
[01:16]keine kriege kann man von dort oben seh´n
[01:23]każdy z nas powinien dotrzeć tam
[01:29]by zrozumieć, że w tej walce sensu brak
[01:37]vielleicht nimmt uns das unser´n dummen größenwahn,
[01:43]und statt zu labern, fangen wir zu lieben an.
[01:50]żadnych granic, żadnych flag
[01:57]nie ma głupich waśni, nie ma różnych ras
[02:04]żadnych wojen, żadnych państw
[02:11]keine kriege kann man von dort oben seh´n
[02:18]Biezgranicznyj mir biez flagow,
[02:25]s wysoty granicy wowse nie widny,
[02:31]biezgranicznyj, niepriwycznyj,
[02:39]biez razdorow, wzrywow, zlosti i wojny
[02:46]von dort oben ist die welt einfach nur schön
---------------------------> :)))
Aqua
██████████████████████████████████████████████████████████████████████
©א
dr.z.EVA
EsHa iSha V perSpectiVe
ΨvMen
ροδζαξε ινφορμαψξι ξεστ
ςιελε
ΠΛΕΝΝΙΚΙ - ΞΑΞΟ -ΜΑΨΙΨΑ
'שזמש ןמכםרצשבחש
ןגגןדי шввшыр ιδδιση
ΛΙΝΓΟ 3Δ
μθλτι λινγο
εΧπεριμαντο
ΕΧΠΕΡΙΜΑΝΤΟ
ΣΗΙ ΤΑΚΕΣ ΨΑΡΕ ΟΦ ΗΕΡΣ
ΔΟΤΤΕΡΣ !
WWW=3W 3w+2d/7i=v
DDD=3D
iii=3i
......
vvv=©
=====
dr.z.eVa
©
██████████████████████████████████████████████████████████████████████
©א
dr.z.EVA
EsHa iSha V perSpectiVe
ΨvMen
ροδζαξε ινφορμαψξι ξεστ
ςιελε
ΠΛΕΝΝΙΚΙ - ΞΑΞΟ -ΜΑΨΙΨΑ
'שזמש ןמכםרצשבחש
ןגגןדי шввшыр ιδδιση
ΛΙΝΓΟ 3Δ
μθλτι λινγο
εΧπεριμαντο
ΕΧΠΕΡΙΜΑΝΤΟ
ΣΗΙ ΤΑΚΕΣ ΨΑΡΕ ΟΦ ΗΕΡΣ
ΔΟΤΤΕΡΣ !
WWW=3W 3w+2d/7i=v
DDD=3D
iii=3i
......
vvv=©
=====
dr.z.eVa
©
██████████████████████████████████████████████████████████████████████
ρεωολθψξα ς τοκθ
ΙΔΙΣΗ!!!
www.emode.com/tests/uiq/
Odpowiadasz na :
ego7777 napisał:
> Gość portalu: drF© napisał(a):
>
> > zupagrzybowa napisała:
> >
> > > drf napisał:
> > >
> > > > Gość portalu: Benia K napisał(a):
> > > >
> > > > > TalMudSieRadzki©2003
> > > > > Sutra 11 : הןבאםרן
> ;
> > 13; &
> > > #1500;
> > > > ;
> > > > > 12;םךם'ש דז'ק
> 89;&#
> > 1495;
> > > –
> > > > 3; &#
> > > > > 1508;םזגרש'ןש
> 508;&
> > #1501;
> > > ;
> > > > 98;&#
> > > > > 1491;לק
> > > > > ищятф еуя &
> #1077;
> > ;
> > > 92;&#
> > > > 1083;
> > > > "Watpie nawet w swoja TozSamosc dlatego NIEwierze
> > > > w TO iz uwieRzyCie w TO co Wam OpoWiem"
> > > > NY Central Park 68 Street
> > > PrzeShalomione Doc torku
> > > SSpiSSki parnoJe mondry SStaroZaKonny
> > > to sie uchowa przed GeSStapo przybierajac
> > > dowolna forme elastycznie transformujac swoje
> > > cialo w xtusa czy bdde albo przechodzi na wyzszy poziom
> > > zostaje msjaszem prorkiem papierzm krwawa zupa adom adama adam
> > > hstia czy co...a jak nie to w geccieLudzkimStworz
> > > dziure w czasie i wypusc te maseDuchowMoskowSruliIckowSalcieSarcieCip
> unie
www.emode.com/tests/uiq/
> > > na Wolnosc do Swojej ojczyzny w innym alterWszechSwiecie ...
> > > Czekamy na TerminacjeMatrixa a poniewaz jest interAktywny
> > > nastapi REWOLUCJA LISTOPADOWA 5ego o godz 13:13 na calej planecie
> > > JEDNOCZESNIE
> > > ZA 27 DNI...
> > > do nastepnej pelni Xzyca
> > > HasloDnia PajDea© ...greckie na CywiLizacje©...;)a znaczy z
> upelN
> > IEcoI
> > > NNEgo©...
> > > alterEgo©
> > > 7HimmelFuDid you know?
Ancient EgyptianDid you know?
Ancient Egyptians believed the heart was the center of intelligence and
emotion. They also thought so little of the brain that during mummification,
they removed the brain entirely from bodies. s believed the heart was the
center of intelligence and emotion. They also thought so little of the brain
that during mummification, they removed the brain entirely from bodies.
rHimmlerSS©
> > > IHVSS© ?
> > > to obelga?© dla tych 4liter©
> > > FUCK IhVuSS© !!!
> > > ZyDowSkaInteLiGeNcjaOrgaNizaCji©
> > > ZiON©
> > >
> > > GETTO LUDZKIE 5.11.3002
> > > doktor kiedy nastepna terapia ?
> > _______________________________________
> >
> > UF© FU© czy ©UF?
>
> ________________________________________________________________
>
> DO u id:ISH ? or NONhuman ? mr FU©k I CU ...
> eXperanto?
> MyBodyIsNoBody 100% absolut...
> regards to BeaTa
Did you know?
Ancient Egyptians believed the heart was the center of intelligence and
emotion. They also thought so little of the brain that during mummification,
they removed the brain entirely from bodies.
ViDE
ΙΔΙΣΗ!!!
www.emode.com/tests/uiq/
Odpowiadasz na :
ego7777 napisał:
> Gość portalu: drF© napisał(a):
>
> > zupagrzybowa napisała:
> >
> > > drf napisał:
> > >
> > > > Gość portalu: Benia K napisał(a):
> > > >
> > > > > TalMudSieRadzki©2003
> > > > > Sutra 11 : הןבאםרן
> ;
> > 13; &
> > > #1500;
> > > > ;
> > > > > 12;םךם'ש דז'ק
> 89;&#
> > 1495;
> > > –
> > > > 3; &#
> > > > > 1508;םזגרש'ןש
> 508;&
> > #1501;
> > > ;
> > > > 98;&#
> > > > > 1491;לק
> > > > > ищятф еуя &
> #1077;
> > ;
> > > 92;&#
> > > > 1083;
> > > > "Watpie nawet w swoja TozSamosc dlatego NIEwierze
> > > > w TO iz uwieRzyCie w TO co Wam OpoWiem"
> > > > NY Central Park 68 Street
> > > PrzeShalomione Doc torku
> > > SSpiSSki parnoJe mondry SStaroZaKonny
> > > to sie uchowa przed GeSStapo przybierajac
> > > dowolna forme elastycznie transformujac swoje
> > > cialo w xtusa czy bdde albo przechodzi na wyzszy poziom
> > > zostaje msjaszem prorkiem papierzm krwawa zupa adom adama adam
> > > hstia czy co...a jak nie to w geccieLudzkimStworz
> > > dziure w czasie i wypusc te maseDuchowMoskowSruliIckowSalcieSarcieCip
> unie
www.emode.com/tests/uiq/
> > > na Wolnosc do Swojej ojczyzny w innym alterWszechSwiecie ...
> > > Czekamy na TerminacjeMatrixa a poniewaz jest interAktywny
> > > nastapi REWOLUCJA LISTOPADOWA 5ego o godz 13:13 na calej planecie
> > > JEDNOCZESNIE
> > > ZA 27 DNI...
> > > do nastepnej pelni Xzyca
> > > HasloDnia PajDea© ...greckie na CywiLizacje©...;)a znaczy z
> upelN
> > IEcoI
> > > NNEgo©...
> > > alterEgo©
> > > 7HimmelFuDid you know?
Ancient EgyptianDid you know?
Ancient Egyptians believed the heart was the center of intelligence and
emotion. They also thought so little of the brain that during mummification,
they removed the brain entirely from bodies. s believed the heart was the
center of intelligence and emotion. They also thought so little of the brain
that during mummification, they removed the brain entirely from bodies.
rHimmlerSS©
> > > IHVSS© ?
> > > to obelga?© dla tych 4liter©
> > > FUCK IhVuSS© !!!
> > > ZyDowSkaInteLiGeNcjaOrgaNizaCji©
> > > ZiON©
> > >
> > > GETTO LUDZKIE 5.11.3002
> > > doktor kiedy nastepna terapia ?
> > _______________________________________
> >
> > UF© FU© czy ©UF?
>
> ________________________________________________________________
>
> DO u id:ISH ? or NONhuman ? mr FU©k I CU ...
> eXperanto?
> MyBodyIsNoBody 100% absolut...
> regards to BeaTa
Did you know?
Ancient Egyptians believed the heart was the center of intelligence and
emotion. They also thought so little of the brain that during mummification,
they removed the brain entirely from bodies.
ViDE
VmenPerspectiveΞ
GenUSΘ
V=WOMEN=Π
ΑΛΙΕΝ ΣΠΕΨΙΕΣ
σςερτυθιοπλκξηγφΦΔΖΧΨΩΒΝΜ<>"¨ΛΚΗΓΦΔΣΑ:΅ΕΡΤΥΙΟ{}
ΖΙΟΝ ΟΔΔΖΙΛ ΣΖΥΦΡΟ΅Ι
ΚΟΔΟ΅
ΨΗΥΒΑ ΣΙΕ ΔΟ ΝΙΨΗ
ΠΡΖΥΛΑΨΖΕ!!!
ΠΡΕΨΖ Ζ ΗΘΞΑΜΙ !
ΝΙΕΨΗ ΖΥΞΕ ΛΕΨΗΤΑΨΖΚΑ !!!
ΜΑΛΥ ΨΗΘΞ ΅ΕΣΕΛΣΖΥ !!!
GenUSΘ
V=WOMEN=Π
ΑΛΙΕΝ ΣΠΕΨΙΕΣ
σςερτυθιοπλκξηγφΦΔΖΧΨΩΒΝΜ<>"¨ΛΚΗΓΦΔΣΑ:΅ΕΡΤΥΙΟ{}
ΖΙΟΝ ΟΔΔΖΙΛ ΣΖΥΦΡΟ΅Ι
ΚΟΔΟ΅
ΨΗΥΒΑ ΣΙΕ ΔΟ ΝΙΨΗ
ΠΡΖΥΛΑΨΖΕ!!!
ΠΡΕΨΖ Ζ ΗΘΞΑΜΙ !
ΝΙΕΨΗ ΖΥΞΕ ΛΕΨΗΤΑΨΖΚΑ !!!
ΜΑΛΥ ΨΗΘΞ ΅ΕΣΕΛΣΖΥ !!!
sH©Ma©IsH©RA©EL
vIDz
id-EntyfikAkcja
ida id idish idy
w compIDish kazde slowa ma miniMum3zNaczenia
wymiarUkrytyQCA
id-jo-ty-zm
zvIDy
sH©Ma©IsH©RA©EL
vIDz
id-EntyfikAkcja
ida id idish idy
w compIDish kazde slowa ma miniMum3zNaczenia
wymiarUkrytyQCA
id-jo-ty-zm
zvIDy
sH©Ma©IsH©RA©EL
nie_widze_belki_w_oku napisał:
> Odpowiedziów do wyboru:
>
> 1.Gastronomiczność:
>
> Siem pomerdło kompletnie
> Alem zapamientali
> To cośniecoś
> I obiady taki:::
> 5 suszonych grzybów
> 1 duża porcja Wołoszczyzny
> 1 łyżka maseła
> 10 ziaren
> 2 liście
> 1-2 łyżeczki
>
> 2.Architektoniczność:
>
> █▄█ █▄█ █▄█
> █▄█ █▄█ █▄█
> █▄█ █▄█ █▄█
> █▄█ █▄█ █▄█
> █▄█ █▄█ █▄█
> █▄█ █▄█ █▄█
>
> 3.Obronność samość:
>
> pacanow.pl/new_www/gazeta_2003/mar03/15.jpg
>
> 4.Wywiadczość:
>
> Echelon has You
>
> news.bbc.co.uk/olmedia/145000/images/_148189_Osama_bin_Laden300.jpg
> (guglu )
_____________________________________________________________________________
ad1 :gastro...nomicznosc / prawidlowo gAstronomicznosc centralaMleczna
ad2 :architektonicznosc 1falAnga8
ad3 SaMO-ByT soLo iNd Dvidum
ad4 ZdalesExAmin! IL! !LU! !MI! !NA! !cia!
ad7 GooglMoogl2U!!!
Odpowiedziów do wyboru:
1.Gastronomiczność:
Siem pomerdło kompletnie
Alem zapamientali
To cośniecoś
I obiady taki:::
5 suszonych grzybów
1 duża porcja Wołoszczyzny
1 łyżka maseła
10 ziaren
2 liście
1-2 łyżeczki
2.Architektoniczność:
█▄█ █▄█ █▄█
█▄█ █▄█ █▄█
█▄█ █▄█ █▄█
█▄█ █▄█ █▄█
█▄█ █▄█ █▄█
█▄█ █▄█ █▄█
3.Obronność samość:
pacanow.pl/new_www/gazeta_2003/mar03/15.jpg
4.Wywiadczość:
Echelon has You
news.bbc.co.uk/olmedia/145000/images/_148189_Osama_bin_Laden300.jpg
(guglu )
1.Gastronomiczność:
Siem pomerdło kompletnie
Alem zapamientali
To cośniecoś
I obiady taki:::
5 suszonych grzybów
1 duża porcja Wołoszczyzny
1 łyżka maseła
10 ziaren
2 liście
1-2 łyżeczki
2.Architektoniczność:
█▄█ █▄█ █▄█
█▄█ █▄█ █▄█
█▄█ █▄█ █▄█
█▄█ █▄█ █▄█
█▄█ █▄█ █▄█
█▄█ █▄█ █▄█
3.Obronność samość:
pacanow.pl/new_www/gazeta_2003/mar03/15.jpg
4.Wywiadczość:
Echelon has You
news.bbc.co.uk/olmedia/145000/images/_148189_Osama_bin_Laden300.jpg
(guglu )
szturmUjemy WattYkkkan!
wezCereLeperra
i wstap do idObrony !!!
OBRONY ID !!!
OBRONY idow
wezCereLeperra
i wstap do idObrony !!!
OBRONY ID !!!
OBRONY idow
☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻
☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻
www.fas.org/irp/threat/terror.htm
☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻
☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻
☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻
www.fas.org/irp/threat/terror.htm
☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻
☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻☺☻
my Jiddy Polskie Litefskie Ruskie 3skie szwtzkie
w umiLowaniu ALLha
rozpoczynamy RamBaDan
haiom el shul ve Han
Hakim Qran
Mulla Krakowski
█▄█
Im. ShALA !!!
zydy polne i lesne
wodne i powietrzne
WITAMY W JIDDIA
W ARABII JUDEJSKIEJ
KAABa THE HEART OF CAAbALLA !!!
aLh aK BR!!!
/pszcie bz tych antysemckch SamOGlOsek !
█▄█
AllAh Z Jiidami !!!█▄█
CAAbALLA!!
█▄█
id:HEAD=jewishJihad█▄█
MullaHakimQ
specjalneSluzbuHaremowe
w umiLowaniu ALLha
rozpoczynamy RamBaDan
haiom el shul ve Han
Hakim Qran
Mulla Krakowski
█▄█
Im. ShALA !!!
zydy polne i lesne
wodne i powietrzne
WITAMY W JIDDIA
W ARABII JUDEJSKIEJ
KAABa THE HEART OF CAAbALLA !!!
aLh aK BR!!!
/pszcie bz tych antysemckch SamOGlOsek !
█▄█
AllAh Z Jiidami !!!█▄█
CAAbALLA!!
█▄█
id:HEAD=jewishJihad█▄█
MullaHakimQ
specjalneSluzbuHaremowe
█▄█F█▄█O█▄█R█▄█M█▄█A█▄█
Same: ??????????????????????????
&
█▄█F█▄█O█▄█R█▄█M█▄█A█▄█
links:
www.jpost.com/servlet/Satellite?ssbinary=true&cachecontrol=*%3A2%2C12%2C22%2C32%2C42%2C52%3A10+*%2F*%
2F*&blobtable=JPImageSpotlight&blobcol=urlimage&blobwhere=1064202589132&blobkey=
id&blobheader=image/jpeg
AQUANET..........................?
Same: ??????????????????????????
&
█▄█F█▄█O█▄█R█▄█M█▄█A█▄█
links:
www.jpost.com/servlet/Satellite?ssbinary=true&cachecontrol=*%3A2%2C12%2C22%2C32%2C42%2C52%3A10+*%2F*%
2F*&blobtable=JPImageSpotlight&blobcol=urlimage&blobwhere=1064202589132&blobkey=
id&blobheader=image/jpeg
AQUANET..........................?
• (....nie rozumiesz dlatego CzyTasz?...) IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: ;) 12.10.03, 21:09 zarchiwizowany
a ty id? czy Gj? znasz PLskiIddish ?-)
Niech ktoś będzie tak dobry i powie mi,cóż to za przedziwny wątek... Ładnie
proszę...
proszę...
FisHerManS = FatHer
FySZmaNs = &Son
HerrYng = HolySpRite
I am just iQ iddim
dy szwarce katolisze vatykanisze szajse
was drinken blUt NACiGOIM
arishe rase myt ZAJN FYrrER AdolF LePeR
myt zajne szwarce internacjonale
gemajdSzaftS un GeZeltSzaftS
TimeToStormTheVatiCan
II RENEsANS IS COM.ING!!!
3ODdzialStaroZaKonny___________________________________________
coheni i cohenki
papierze i papierki
lewici i lewitki
Jezeli jest BUK to dobrze ...
Jezeli NIEma BOKA jeszcze lepiej...
Gdzie sa te grZYBy?Zupo?We?
=================================================================
hardID strongProgPRAG gOOd econAmi$$$;) malo TZE-TZE JAVAjaffeMeODplusMinus
dy anTYsemitn ILLUMINATN habn gezagd: ZA GOYSKOM-QRW na siDofskieMCE
matsie nm zaplcic tyleatyle Zloty z tkom a tkm rentom racznom saczynajomc
ot 1666 za lihWiarsto qref na MCe BoGoBujstwo Xtusa i inne diabLskieSSpissKI
ZydoKomONy MaZoni tso pofiedzala saraTustRa ?:Meszo Blemsh is the Dean of the
Department of Islo-Preszlic Languages at the University of Ologozeslo in
Iddiland, and, though still young, is perhaps the foremost authority on
traditional Iddish literature. He received his B.A. in Linguistics at
Ologozeslo in 1982, then travelled back and forth between Harvard University
and Ologozeslo to complete his Ph.D. in 1990. In addition to the present
volume, Blemsh has published his Ph.D. dissertation in book form as Middle
Middle Iddish: The Pain Of A Culture Speaks In Its Poetry. While in America,
he met his wife, Tricia Stern, herself a Professor of Cognitive Linguistics at
Brown University; she too had always been fascinated by Iddish literature, and
together they are working on a forthcoming book on the crosslinguistic
implications of certain Old and Middle Iddish grammatical constructions. In
his spare time Blemsh likes to play chess over the Internet and sail on
Ologozesl, the lake from which the University takes its name.
www.rictus.com/iddish/
FySZmaNs = &Son
HerrYng = HolySpRite
I am just iQ iddim
dy szwarce katolisze vatykanisze szajse
was drinken blUt NACiGOIM
arishe rase myt ZAJN FYrrER AdolF LePeR
myt zajne szwarce internacjonale
gemajdSzaftS un GeZeltSzaftS
TimeToStormTheVatiCan
II RENEsANS IS COM.ING!!!
3ODdzialStaroZaKonny___________________________________________
coheni i cohenki
papierze i papierki
lewici i lewitki
Jezeli jest BUK to dobrze ...
Jezeli NIEma BOKA jeszcze lepiej...
Gdzie sa te grZYBy?Zupo?We?
=================================================================
hardID strongProgPRAG gOOd econAmi$$$;) malo TZE-TZE JAVAjaffeMeODplusMinus
dy anTYsemitn ILLUMINATN habn gezagd: ZA GOYSKOM-QRW na siDofskieMCE
matsie nm zaplcic tyleatyle Zloty z tkom a tkm rentom racznom saczynajomc
ot 1666 za lihWiarsto qref na MCe BoGoBujstwo Xtusa i inne diabLskieSSpissKI
ZydoKomONy MaZoni tso pofiedzala saraTustRa ?:Meszo Blemsh is the Dean of the
Department of Islo-Preszlic Languages at the University of Ologozeslo in
Iddiland, and, though still young, is perhaps the foremost authority on
traditional Iddish literature. He received his B.A. in Linguistics at
Ologozeslo in 1982, then travelled back and forth between Harvard University
and Ologozeslo to complete his Ph.D. in 1990. In addition to the present
volume, Blemsh has published his Ph.D. dissertation in book form as Middle
Middle Iddish: The Pain Of A Culture Speaks In Its Poetry. While in America,
he met his wife, Tricia Stern, herself a Professor of Cognitive Linguistics at
Brown University; she too had always been fascinated by Iddish literature, and
together they are working on a forthcoming book on the crosslinguistic
implications of certain Old and Middle Iddish grammatical constructions. In
his spare time Blemsh likes to play chess over the Internet and sail on
Ologozesl, the lake from which the University takes its name.
www.rictus.com/iddish/
iD:iSh
G*DisShe
liFe
SeEd Sprms eeggs
there are 3types of iD:iSh
1hard 2soft and 3gaZiDiSh
JEsh
SHiVA
jeSHiVA
ameNoToGaZuEtycznEgo
mralisciPoJeBaNi eTOssu!
MORDERCY LITER !
jak TYiJA
i ONA
wDupieUdeRydyR
ydzykiNaRydzykachPDFypdfile
naŁonieDaDaPRACAtrwaPEneTroWania
naFroncieCiszaXnżycaPełnia
PsY GOńczeMoralNosci imiEnia PawloWa
Wpieriot Rebiata zajeBjot
Gertruda Neruda Naroda
Nam DADA nie NADA rieBjata
DA DADA DA DADDA MAJA
WarszeGettoLID.unterDEMtenenbaumNatan2003©
ganc gut muzik unt niszt farglojbn
dyn barymte mysznik med dem rywin
ant dy gance polen hez diskutirt unt
diskutirt ent niszt gezakt kajn ajncyke...
meszugene forrykte antesemitesze majnse
wem macht Rydzyk Szydzyk ent SOLI DARMO !!!
Rudi DUczkE zeleny DOjczer siwy DaJcz
en dem GazeteWyBorcze
programowano w softIDish unt GAZAiddish/ awariantAfJaFa Tze-TzePlus myt dem
mynus af den KrankeARAFAKmytdem gancen welt en den geszichte en historie
un telewizje was habn di arabn for cywilizacje ? A szajse !!!
©
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
Wiadomość została usunięta ze względu na złamanie prawa lub regulaminu.
• =========BASNIE Z 1929 NOCY=============== IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: Benia K 08.10.03, 03:57 zarchiwizowany
TalMudSieRadzki©2003
Sutra 11 : הןבאםרןש לרםךם'ש
דז'קבחן פםזגרש'ןש
פםךדלק
ищятф еуя ефл
Sutra 11 : הןבאםרןש לרםךם'ש
דז'קבחן פםזגרש'ןש
פםךדלק
ищятф еуя ефл
gslc.genetics.utah.edu/units/activities/extraction/
FAQ
1. I'm pretty sure I'm not seeing DNA. What did I do wrong?
First, check one more time for DNA. Look very closely at the alcohol layer for
tiny bubbles. Often, clumps of DNA are loosely attached to the bubbles.
If you are sure you don't see DNA, then the next step is to make sure that you
started with enough DNA in the first place. Many food sources of DNA, such as
grapes, also contain a lot of water. If the blended cell soup is too watery,
there won't be enough DNA to see. To fix this, go back to the first step and
add less water. The cell soup should be opaque, meaning that you can't see
through it.
Another possible reason for not seeing any DNA is not allowing enough time for
each step to complete. Make sure to stir in the detergent for at least five
minutes. If the cell and nuclear membranes are still intact, the DNA will be
stuck in the bottom layer. Often, if you let the test tube of pea mixture and
alcohol sit for 30-60 minutes, DNA will precipitate into the alcohol layer.
2. Why does the DNA clump together?
Single molecules of DNA are long and stringy. Each cell of your body contains
six feet of DNA, but it's only one-millionth of an inch wide. To fit all of
this DNA into your cells, it needs to be packed efficiently. To solve this
problem, DNA twists tightly and clumps together inside cells. Even when you
extract DNA from cells, it still clumps together, though not as much as it
would inside the cell.
Imagine this: the human body contains about 100 trillion cells, each of which
contains six feet of DNA. If you do the math, you'll find that our bodies
contain more than a billion miles of DNA!
3. Can I use this DNA as a sample for gel electrophoresis?
Yes, but all you will see is a smear. The DNA you have extracted is genomic,
meaning that you have the entire collection of DNA from each cell. Unless you
cut the DNA with restriction enzymes, it is too long and stringy to move
through the pores of the gel; instead, all you will end up seeing is a smear.
4. Isn't the white, stringy stuff actually a mix of DNA and RNA?
That's exactly right! The procedure for DNA extraction is really a procedure
for nucleic acid extraction. However, much of the RNA is cut by ribonucleases
(enzymes that cut RNA) that are released when the cells are broken open.
----------------------------------------------------------------
ostroznie z alkoholem ;)
drf
FAQ
1. I'm pretty sure I'm not seeing DNA. What did I do wrong?
First, check one more time for DNA. Look very closely at the alcohol layer for
tiny bubbles. Often, clumps of DNA are loosely attached to the bubbles.
If you are sure you don't see DNA, then the next step is to make sure that you
started with enough DNA in the first place. Many food sources of DNA, such as
grapes, also contain a lot of water. If the blended cell soup is too watery,
there won't be enough DNA to see. To fix this, go back to the first step and
add less water. The cell soup should be opaque, meaning that you can't see
through it.
Another possible reason for not seeing any DNA is not allowing enough time for
each step to complete. Make sure to stir in the detergent for at least five
minutes. If the cell and nuclear membranes are still intact, the DNA will be
stuck in the bottom layer. Often, if you let the test tube of pea mixture and
alcohol sit for 30-60 minutes, DNA will precipitate into the alcohol layer.
2. Why does the DNA clump together?
Single molecules of DNA are long and stringy. Each cell of your body contains
six feet of DNA, but it's only one-millionth of an inch wide. To fit all of
this DNA into your cells, it needs to be packed efficiently. To solve this
problem, DNA twists tightly and clumps together inside cells. Even when you
extract DNA from cells, it still clumps together, though not as much as it
would inside the cell.
Imagine this: the human body contains about 100 trillion cells, each of which
contains six feet of DNA. If you do the math, you'll find that our bodies
contain more than a billion miles of DNA!
3. Can I use this DNA as a sample for gel electrophoresis?
Yes, but all you will see is a smear. The DNA you have extracted is genomic,
meaning that you have the entire collection of DNA from each cell. Unless you
cut the DNA with restriction enzymes, it is too long and stringy to move
through the pores of the gel; instead, all you will end up seeing is a smear.
4. Isn't the white, stringy stuff actually a mix of DNA and RNA?
That's exactly right! The procedure for DNA extraction is really a procedure
for nucleic acid extraction. However, much of the RNA is cut by ribonucleases
(enzymes that cut RNA) that are released when the cells are broken open.
----------------------------------------------------------------
ostroznie z alkoholem ;)
drf
• =============PERLI ================== IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: *}* 06.10.03, 23:30 zarchiwizowany
a kto to PERLI ?
October 2, 2003: Scientists hunting for alien life can relate to Goldilocks.
For many years they looked around the solar system. Mercury and Venus were too
hot. Mars and the outer planets were too cold. Only Earth was just right for
life, they thought. Our planet has liquid water, a breathable atmosphere, a
suitable amount of sunshine. Perfect.
members.iinet.net.au/~predrag/igrastory.htm
"This porridge is too hot," Goldilocks exclaimed.
So she tasted the porridge from the second bowl.
"This porridge is too cold."
So she tasted the last bowl of porridge.
"Ahhh, this porridge is just right!" she said happily.
And she ate it all up.
www.regazone.com/Perli%20Black.htm
"Goldilocks and the 3 Bears"
www.ub.unibas.ch/cd/perl.htm
El Compromiso de Perli Express, S.A. de C.V. es brindar el mejor servicio en
sistemas de transportación de sus productos en base a una transportación
segura y rápida que le proporcione a su empresa la confianza Express!, que
usted requiere para la eficiencia de sus operaciones.
member.fishfinger.org/perli
Cuenta con equipo de transporte moderno y personal altamente experimentado en
la labor del transporte, lo cual nos permite garantizar el servicio que usted
requiere en materia de transportación formando parte de su cadena de
abastecimiento.
dyred.sureste.com/diariopub/perli.htm
drUf0
Gość portalu: wikul napisał(a):
> Tyle ciekawych wątków likwidujecie a to gówno sztucznie jest podtrzymywane .
> Wstyd i hańba .
Szanowny Panie Wikul!
Bardzo Nam Milo iz zjawil sie Pan u Nas z wizyta i przedstawil swoja opinie...
na temat nawozow syntetycznych...Rzeczywiscie to Wstyd i hańba iz nie uzywa
sie nawozow naturalnych !!!
--
©
PS My jestesmy zainteresowani Ekologia Ducha Panie Wikul a nie Likwidacją jakis
Watkof ;)
> Tyle ciekawych wątków likwidujecie a to gówno sztucznie jest podtrzymywane .
> Wstyd i hańba .
Szanowny Panie Wikul!
Bardzo Nam Milo iz zjawil sie Pan u Nas z wizyta i przedstawil swoja opinie...
na temat nawozow syntetycznych...Rzeczywiscie to Wstyd i hańba iz nie uzywa
sie nawozow naturalnych !!!
--
©
PS My jestesmy zainteresowani Ekologia Ducha Panie Wikul a nie Likwidacją jakis
Watkof ;)
• Re: --------------------AQUANET------------------ IP: *.acn.waw.pl
Gość: wikul 06.10.03, 01:54 zarchiwizowany
Tyle ciekawych wątków likwidujecie a to gówno sztucznie jest podtrzymywane .
Wstyd i hańba .
Wstyd i hańba .
home.swipnet.se/trivialt_nonsens/verklighet/politiska_citat.htm
Vi har som bekant personval i Sverige - men vilken politiker vågar man
egentligen rösta på? Och vad ligger förresten det genomsnittliga IQ-värdet på
i den svenska riksdagen?
Vem vill göra affärer med en som luktar vitlök?
Beslutet var oåterkalleligt när vi fattade det.
Den narkotika som vi får in i Sverige kommer ju ofta från andra länder.
Jag var en politisk fånge, precis som Nelson Mandela.
Rättssäkerheten är destruktiv om den leder till att man hellre friar än fäller.
Folk uppfattar vallöften som löften. Det är ett problem för oss.
Jag är medveten om att jag kan framstå som ett rött skynke i många företagares
ögon. Många tycker att jag ifrågasätter deras rätt att bestämma över deras
pengar och deras företag. Det är riktigt, det gör jag.
Blir problemet långvarigt så blir det allvarligt, går det över snabbt så är
det lättare.
Det är alldeles för mycket hänsynstagande i svensk politik.
En del har undrat varför jag ständigt tar av mig glasögonen. Det är för att
slippa se er...
Jag har trots allt läst på kemisk-teknisk linje på gymnasiet, så jag förstår
vad kärnkraften handlar om.
Vi behöver skärpta lagar, så att brott lättare kan bevisas.
Vi har gjort mycket som har skadat många människor.
Arbetslösheten drabbar tydligast och hårdast dem som blir utan jobb.
Det är sexigt med tillväxt.
För mig är skatt det finaste uttrycket för vad politik är.
Om man är socialdemokrat, då tycker man att det är häftigt att betala skatt.
Jag har en dröm...
Min uppgift som feministisk politiker är att försöka ta död på myten om våra
biologiska olikheter.
Socialdemokraterna har visst en jobbpolitik. Vi vill öka bidrag, och detta ger
samma effekt som sänkta skatter, som ju ger jobb.
Skall hela Sverige bli som Fucking Åmål!?
Det är ett löfte att det är en målsättning som vi lovar att ha som mål att
arbeta för.
Folk tycker om våra idéer. Men de tycker inte om oss.
Medan Gudrun Schyman bara förstör för Sverige, så arbetar Carl Bildt för hela
världen.
De här direktörerna är som pojkar som sitter och mäter vem som har störst...
bil i sandlådan.
Det är fult att anlita folk.
En stor del av det svenska vägnätet består av asfalterade kostigar. Och så
skall det vara i framtiden också.
Internet är bara en övergående modefluga.
Jag menar självklart inte att Internet är en övergående fluga. Effekterna av
den långsiktiga IT-politik som regeringen nu för - med gott stöd av IT-
kommissionen - tar dessutom snart död på denna lilla envisa fluga, det är jag
övertygad om.
Jag tar de hårda asfalt- och betongfrågorna. Bilar och tåg är hårda saker. Och
det handlar ofta om stora projekt. Det är inget gullegull.
Regeringskansliet är en sorts förhandlingsorganisation där man kan säga att en
vinst är bra, men någon annans förlust är inte heller att förakta.
Vi planerar inte att förbjuda motorcyklism - i dagsläget.
Jag tycker om kvotering till exempelvis politiska uppdrag. I vårt parti har vi
en sådan regel när det gäller kvinnor och politiska uppdrag. På
arbetsmarknaden är det svårare eftersom det krävs viss kompetens för ett visst
jobb.
Jag tycker att sexdebuten handlar väldigt mycket om den enskilda individen.
I framtiden är jag intresserad av att skaffa mig någon typ av riktigt jobb.
Vi har som bekant personval i Sverige - men vilken politiker vågar man
egentligen rösta på? Och vad ligger förresten det genomsnittliga IQ-värdet på
i den svenska riksdagen?
Vem vill göra affärer med en som luktar vitlök?
Beslutet var oåterkalleligt när vi fattade det.
Den narkotika som vi får in i Sverige kommer ju ofta från andra länder.
Jag var en politisk fånge, precis som Nelson Mandela.
Rättssäkerheten är destruktiv om den leder till att man hellre friar än fäller.
Folk uppfattar vallöften som löften. Det är ett problem för oss.
Jag är medveten om att jag kan framstå som ett rött skynke i många företagares
ögon. Många tycker att jag ifrågasätter deras rätt att bestämma över deras
pengar och deras företag. Det är riktigt, det gör jag.
Blir problemet långvarigt så blir det allvarligt, går det över snabbt så är
det lättare.
Det är alldeles för mycket hänsynstagande i svensk politik.
En del har undrat varför jag ständigt tar av mig glasögonen. Det är för att
slippa se er...
Jag har trots allt läst på kemisk-teknisk linje på gymnasiet, så jag förstår
vad kärnkraften handlar om.
Vi behöver skärpta lagar, så att brott lättare kan bevisas.
Vi har gjort mycket som har skadat många människor.
Arbetslösheten drabbar tydligast och hårdast dem som blir utan jobb.
Det är sexigt med tillväxt.
För mig är skatt det finaste uttrycket för vad politik är.
Om man är socialdemokrat, då tycker man att det är häftigt att betala skatt.
Jag har en dröm...
Min uppgift som feministisk politiker är att försöka ta död på myten om våra
biologiska olikheter.
Socialdemokraterna har visst en jobbpolitik. Vi vill öka bidrag, och detta ger
samma effekt som sänkta skatter, som ju ger jobb.
Skall hela Sverige bli som Fucking Åmål!?
Det är ett löfte att det är en målsättning som vi lovar att ha som mål att
arbeta för.
Folk tycker om våra idéer. Men de tycker inte om oss.
Medan Gudrun Schyman bara förstör för Sverige, så arbetar Carl Bildt för hela
världen.
De här direktörerna är som pojkar som sitter och mäter vem som har störst...
bil i sandlådan.
Det är fult att anlita folk.
En stor del av det svenska vägnätet består av asfalterade kostigar. Och så
skall det vara i framtiden också.
Internet är bara en övergående modefluga.
Jag menar självklart inte att Internet är en övergående fluga. Effekterna av
den långsiktiga IT-politik som regeringen nu för - med gott stöd av IT-
kommissionen - tar dessutom snart död på denna lilla envisa fluga, det är jag
övertygad om.
Jag tar de hårda asfalt- och betongfrågorna. Bilar och tåg är hårda saker. Och
det handlar ofta om stora projekt. Det är inget gullegull.
Regeringskansliet är en sorts förhandlingsorganisation där man kan säga att en
vinst är bra, men någon annans förlust är inte heller att förakta.
Vi planerar inte att förbjuda motorcyklism - i dagsläget.
Jag tycker om kvotering till exempelvis politiska uppdrag. I vårt parti har vi
en sådan regel när det gäller kvinnor och politiska uppdrag. På
arbetsmarknaden är det svårare eftersom det krävs viss kompetens för ett visst
jobb.
Jag tycker att sexdebuten handlar väldigt mycket om den enskilda individen.
I framtiden är jag intresserad av att skaffa mig någon typ av riktigt jobb.
• Grzegorz Berendt "Zniknięcie Żydów..." 5 IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: <©> 01.10.03, 00:44 zarchiwizowany
Ostatnim, ważnym aspektem omawianego problemu było nastawienie ludności
żydowskiej do komunistów kierujących w latach 1949-1950 CKŻP i ŻTK, a od 1950
r. TSKŻ. W momencie powstawania możliwości w miarę swobodnej emigracji kolejne
dziesiątki tysięcy rodaków, nie zważając na zapewnienia i ostrzeżenia
narodowych działaczy społeczno-kulturalnych zgłaszały niemal natychmiast
gotowość opowiedzenia się za opcją emigracyjną. Wydaje się, iż
odpowiedzialność za ten stan rzeczy tylko w niewielkim stopniu należy
przypisywać Prezydium ZG TSKŻ. Wobec braku oparcia ze strony dużej części
współtowarzyszy z PZPR i instytucji państwowych nie mieli szans przekonać
rodaków o słuszności trwania w Polsce. Nieskuteczność podejmowanych przez
wiele lat starań wynikała przede wszystkim z głębokiego przeświadczenia Żydów
o powszechności występowania wśród Polaków nastrojów antysemickich. I nie jest
istotne, na ile było ono naprawdę zasadne. Natomiast funkcjonowanie owego
przeświadczenia jest faktem, podobnie jak jego wpływ na siłę tendencji
emigracyjnych. Tysiące Żydów nie chciało już znosić sytuacji, w której można
ich było negatywnie wyróżniać tylko z powodu pochodzenia narodowego, „złej
fizjonomii” lub „złego nazwiska”. Pragnęli wreszcie stać się częścią
społeczności dominującej, rozstać się z obowiązkiem nieustannego udowadniania
swojej lojalności obywatelskiej. Innym powodem było pragnienie opuszczenia
szarego, źle zarządzanego kraju, nie dającego osobom zdolnym i ambitnym
nadziei na pełnię wykorzystania posiadanych talentów, a innych odpychającego
niskim standardem życia. Dla większości Polaków Żydzi przestali być
społecznością potrzebną, a więc stali się zbędni, z drugiej strony dla
większości Żydów Polska utraciła walory dawnej atrakcyjności. W istocie drogi
obu narodów rozeszły się. Wobec takiego splotu przyczyn i okoliczności
usiłowania TSKŻ nie dały rezultatu oczekiwanego przez członków kierownictwa
Towarzystwa. Smutnym dopełnieniem klęski był atak przypuszczony na nich w
latach 1967-1968, skutkujący podjęciem decyzji o emigracji, na co zdecydowali
się m.in. Grzegorz Smolar, Dawid Sfard i Michał Mirski.
• Grzegorz Berendt "Zniknięcie Żydów..." 4 IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: <©> 01.10.03, 00:39 zarchiwizowany
Na łamach „Fołks-Sztyme” zamieszczono wywiady z urzędnikami państwowymi i
artykuły na temat zasad emigracji. Były one przydatne jako źródło dodatkowych,
użytecznych i wiarygodnych informacji. Prezydium ZG TSKŻ podejmowało próby
umożliwienia powrotu do kraju ponad 1200 osób, które po pierwszych miesiącach
pobytu w Izraelu podjęły starania w kierunku reemigracji. I w tym wypadku,
władze PRL, zajęły inne stanowisko niż ZG TSKŻ, nie godząc się na przyjęcie
byłych obywateli Żydów. Inna rzecz, że reemigracji nie chciał również Izrael,
o czym poinformował stronę polską. Antyemigracyjne działania TSKŻ sprowadzono
do perswazji, w której jako argument wykorzystywano niekiedy ciężkie warunki
panujące w Izraelu. Liderzy Towarzystwa zatracili dawną zapalczywość. Dawały o
sobie znać rozczarowania wywołane przejawami antysemityzmu na Wschodzie i w KC
PZPR. Poza tym Żydzi twardym, zdecydowanym tonem żądali od Towarzystwa, aby
nie przeszkadzało w emigracji, tak jak to czyniło w latach 1949-1955.
Komuniści ugięli się pod naporem fali krytyki napierającej na nich podczas
dziesiątków wieców organizowanych na przełomie lat 1956/1957 w większych i
mniejszych skupiskach żydowskich.
Dość niespodziewanie na korzyść TSKŻ zadziałała polityka władz ZSRR, które
naciskały w 1957 r. na władze PRL, domagając się powstrzymania wyjazdów do
Izraela żydowskich repatriantów, świeżo przybyłych ze Wschodu. Tym samym
wymuszono czasowy, niekiedy kilkuletni pobyt w kraju kilku tysięcy osób. Były
one początkowo zdane w dużym stopniu na pomoc materialną TSKŻ i kongregacji
religijnych. Tym razem ruch migracyjny zadziałał na korzyść Towarzystwa.
Ponownie zapełniły się szkoły, kluby i spółdzielnie pracy. Miejsca porzucone
przez emigrantów zajęli nowi ludzie. Rosnące z każdym transportem
repatriacyjnym wydatki przyśpieszyły negocjacje na temat odtworzenia agend
zagranicznych organizacji charytatywnych i ponownego kontaktów nawiązania ze
Światowym Kongresem Żydowskim. Doszło do tego już w 1957 r. Skończył się
kilkuletni stan izolacji zamieszkałej w Polsce społeczności żydowskiej. Była
to jedna z pozytywnych konsekwencji Polskiego Października. Niestety większość
repatriantów nie wiązała z Polską trwałych planów życiowych i powoli większość
z pośród nich wyjechała. W latach 1956-1959 dotarło do Izraela z Polski ponad
42 tys. osób.
Mimo zmęczenia, rozgoryczenia, najprawdopodobniej nurtującego ich przekonania
o nieskuteczności własnych zabiegów na polu indoktrynowania rodaków, komuniści
z ZG TSKŻ niezmiennie wypowiadali się przeciw emigracji. Czynili to w kraju i
na forum międzynarodowym, chociażby podczas obrad ŚKŻ w Sztokholmie i Genewie
w latach 1958, 1959. Nie rezygnowali z kontynuowania pracy społecznej, chociaż
u części doszło w latach 1956-1967 do daleko posuniętej rewizji poglądów na
wiele spraw, m.in. w sprawie podstaw i praktyki ustrojowej Izraela. W latach
1967-1968 antysemici zgrupowani wokół M. Moczara dali im do zrozumienia, iż
uważają ich za osoby szkodliwe dla PRL. Ówczesne doświadczenia przelały czarę
goryczy. Dawni zwolennicy „polskiego wariantu”, po ćwierć wieku trwającej
walce o prawo trwania niedobitków własnego narodu w ojczyźnie, ulegli presji i
w znacznej części uczynili to czego od nich oczekiwali antysemici....
wyemigrowali.
Podsumowanie
W latach 1944-1967 komuniści narodowości żydowskiej należący najpierw do
kierownictwa CKŻP, a potem do Prezydium ZG TSKŻ stali na stanowisku utrwalania
bytu ocalonych z Holocaustu rodaków w kraju ojczystym – Polsce. Byli z zasady
przeciwni emigracji, uważając ją za zło. Wychodźstwo w ich pojęciu nie mogło
rozwiązać tzw. kwestii żydowskiej, tzn. antysemityzmu i dyskryminacji, z
jakimi stykali się Żydzi w diasporze. Dotyczyło to zarówno wyjazdu do Izraela,
jak i kapitalistycznych krajów Zachodu. Uważali pierwotnie, iż Żydzi mogą i
staną się równoprawnym, twórczym składnikiem społeczeństwa tzw. Polski
Ludowej/PRL. W sposób najbardziej nieprzejednany prezentowali swoje poglądy w
latach 1949-1956, taktując propagatorów opcji emigracyjnej jako wrogów
politycznych. Podobnie jak pozostali komuniści przypisywali sobie monopol na
nieomylność w kwestii rozstrzygania o tym, co jest dobre dla rodaków i
współobywateli. Na formę i treść związanych z tym wystąpień oraz działań miały
wpływ realia okresu stalinizmu. Kierownictwo ZG TSKŻ, a często również
oddziałów terenowych, zabiegało o wykazanie dostępnymi środkami swojej
wiarygodności politycznej i wierności ideologii marksistowskiej. Nie mniej
ważnym czynnikiem były głęboko zakorzenione przekonania tworzących je osób,
wsparte teoriami Włodzimierza Lenina i Józefa Stalina dotyczącymi tzw. kwestii
narodowościowej Obawiano się też ewentualnych oskarżeń o ustępliwość wobec
ideologicznych wrogów ludowej ojczyzny. Aresztowania dokonywane wśród
komunistów narodowości żydowskiej w ZSRR, innych krajach komunistycznych, a
także w Polsce wskazywały, iż nie były to obawy bezpodstawne.
Działania komunistów skierowanych do pracy na „odcinku żydowskim”, mimo, że
mieli być oni „pasem transmisyjnym” polityki partii rządzącej, spotykały się
niemal nieprzerwanie z pewnego rodzaju sabotażem ze strony całości lub części
kierownictwa PPR/PZPR. Tak bowiem można określić zakulisowy sposób
podejmowania decyzji dotyczących emigracji, sprzecznych z wolą działaczy
żydowskich. Wpływ na tą sytuację miało kilka czynników. W pierwszej kolejności
należy wymienić interwencję władz partyjnych Związku Radzieckiego. W latach
1944-1948 tolerowały i wręcz stymulowały one wychodźstwo Żydów z Polski oraz
innych krajów podporządkowanych Moskwie, kierując się przy tym własnymi
planami destabilizacji status quo na Bliskim Wschodzie i stworzenia tam nowego
układu sił. Potem przywódcy radzieccy opowiedzieli się za antysemityzmem
państwowym, dając tym przykład do naśladowania części decydentów w partiach
wasalnych. Jednocześnie narzucali własny, represyjny i wyniszczający
społeczeństwo wzorzec stosunków ustrojowych. Naśladowanie ich przez część
członków KC PPR/PZPR, w zestawieniu z innymi czynnikami wewnętrznymi,
rzutowało na podejmowanie przez dziesiątki tysięcy Żydów ekstremalnej decyzji
o wychodźstwie. W latach 1949-1951 i 1956-1970 w kierownictwie PZPR istniała
grupa opowiadająca się za masową emigracją Żydów z kraju, a decydenci temu
przeciwni nigdy nie zdołali stworzyć lobby wystarczająco silnego by
przeforsować swoje zdanie. Tak więc ani „ojczyzna światowego proletariatu”,
ani poważana część elity politycznej Polski Ludowej nie wspierały żydowskich
komunistów w ich usiłowaniach powstrzymania exodusu ludności żydowskiej.
Za emigracją do Izraela opowiadały się nieprzerwanie wpływowe instytucje
żydowskie z zagranicy, oferujące optantom daleko idącą pomoc w organizacji
wyjazdu. Prowadzona przez nie agitacja nie może być pomijana podczas rozważań
na temat okoliczności powojennego wychodźstwa Żydów z Polski. Wpływ audycji
rozgłośni radiowej „Kol Israel L’Golut” (pol. Głos Izraela dla Diaspory) na
szerzenie antykomunistycznych i emigracyjnych nastrojów może być porównywany z
konsekwencjami działalności polskiej rozgłośni Radia Wolna Europa czy Głosu
Ameryki dla stanu świadomości ogółu społeczeństwa polskiego.
Ostatnim, ważnym aspektem omawianego problemu było nastawienie ludności
żydowskiej do komunistów kierujących w latach 1949-1950 CKŻP i ŻTK, a od 1950
r. TSKŻ. W momencie powstawania możliwości w miarę swobodnej emigracji kolejne
dziesiątki tysięcy rodaków, nie zważając na zapewnienia i ostrzeżenia
narodowych działaczy społeczno-kulturalnych zgłaszały niemal natychmiast
gotowość opowiedzenia się za opcją emigracyjną. Wydaje się, iż
odpowiedzialność za ten stan rzeczy tylko w niewielkim stopniu należy
przypisywać Prezydium ZG TSKŻ. Wobec braku oparcia ze stron
artykuły na temat zasad emigracji. Były one przydatne jako źródło dodatkowych,
użytecznych i wiarygodnych informacji. Prezydium ZG TSKŻ podejmowało próby
umożliwienia powrotu do kraju ponad 1200 osób, które po pierwszych miesiącach
pobytu w Izraelu podjęły starania w kierunku reemigracji. I w tym wypadku,
władze PRL, zajęły inne stanowisko niż ZG TSKŻ, nie godząc się na przyjęcie
byłych obywateli Żydów. Inna rzecz, że reemigracji nie chciał również Izrael,
o czym poinformował stronę polską. Antyemigracyjne działania TSKŻ sprowadzono
do perswazji, w której jako argument wykorzystywano niekiedy ciężkie warunki
panujące w Izraelu. Liderzy Towarzystwa zatracili dawną zapalczywość. Dawały o
sobie znać rozczarowania wywołane przejawami antysemityzmu na Wschodzie i w KC
PZPR. Poza tym Żydzi twardym, zdecydowanym tonem żądali od Towarzystwa, aby
nie przeszkadzało w emigracji, tak jak to czyniło w latach 1949-1955.
Komuniści ugięli się pod naporem fali krytyki napierającej na nich podczas
dziesiątków wieców organizowanych na przełomie lat 1956/1957 w większych i
mniejszych skupiskach żydowskich.
Dość niespodziewanie na korzyść TSKŻ zadziałała polityka władz ZSRR, które
naciskały w 1957 r. na władze PRL, domagając się powstrzymania wyjazdów do
Izraela żydowskich repatriantów, świeżo przybyłych ze Wschodu. Tym samym
wymuszono czasowy, niekiedy kilkuletni pobyt w kraju kilku tysięcy osób. Były
one początkowo zdane w dużym stopniu na pomoc materialną TSKŻ i kongregacji
religijnych. Tym razem ruch migracyjny zadziałał na korzyść Towarzystwa.
Ponownie zapełniły się szkoły, kluby i spółdzielnie pracy. Miejsca porzucone
przez emigrantów zajęli nowi ludzie. Rosnące z każdym transportem
repatriacyjnym wydatki przyśpieszyły negocjacje na temat odtworzenia agend
zagranicznych organizacji charytatywnych i ponownego kontaktów nawiązania ze
Światowym Kongresem Żydowskim. Doszło do tego już w 1957 r. Skończył się
kilkuletni stan izolacji zamieszkałej w Polsce społeczności żydowskiej. Była
to jedna z pozytywnych konsekwencji Polskiego Października. Niestety większość
repatriantów nie wiązała z Polską trwałych planów życiowych i powoli większość
z pośród nich wyjechała. W latach 1956-1959 dotarło do Izraela z Polski ponad
42 tys. osób.
Mimo zmęczenia, rozgoryczenia, najprawdopodobniej nurtującego ich przekonania
o nieskuteczności własnych zabiegów na polu indoktrynowania rodaków, komuniści
z ZG TSKŻ niezmiennie wypowiadali się przeciw emigracji. Czynili to w kraju i
na forum międzynarodowym, chociażby podczas obrad ŚKŻ w Sztokholmie i Genewie
w latach 1958, 1959. Nie rezygnowali z kontynuowania pracy społecznej, chociaż
u części doszło w latach 1956-1967 do daleko posuniętej rewizji poglądów na
wiele spraw, m.in. w sprawie podstaw i praktyki ustrojowej Izraela. W latach
1967-1968 antysemici zgrupowani wokół M. Moczara dali im do zrozumienia, iż
uważają ich za osoby szkodliwe dla PRL. Ówczesne doświadczenia przelały czarę
goryczy. Dawni zwolennicy „polskiego wariantu”, po ćwierć wieku trwającej
walce o prawo trwania niedobitków własnego narodu w ojczyźnie, ulegli presji i
w znacznej części uczynili to czego od nich oczekiwali antysemici....
wyemigrowali.
Podsumowanie
W latach 1944-1967 komuniści narodowości żydowskiej należący najpierw do
kierownictwa CKŻP, a potem do Prezydium ZG TSKŻ stali na stanowisku utrwalania
bytu ocalonych z Holocaustu rodaków w kraju ojczystym – Polsce. Byli z zasady
przeciwni emigracji, uważając ją za zło. Wychodźstwo w ich pojęciu nie mogło
rozwiązać tzw. kwestii żydowskiej, tzn. antysemityzmu i dyskryminacji, z
jakimi stykali się Żydzi w diasporze. Dotyczyło to zarówno wyjazdu do Izraela,
jak i kapitalistycznych krajów Zachodu. Uważali pierwotnie, iż Żydzi mogą i
staną się równoprawnym, twórczym składnikiem społeczeństwa tzw. Polski
Ludowej/PRL. W sposób najbardziej nieprzejednany prezentowali swoje poglądy w
latach 1949-1956, taktując propagatorów opcji emigracyjnej jako wrogów
politycznych. Podobnie jak pozostali komuniści przypisywali sobie monopol na
nieomylność w kwestii rozstrzygania o tym, co jest dobre dla rodaków i
współobywateli. Na formę i treść związanych z tym wystąpień oraz działań miały
wpływ realia okresu stalinizmu. Kierownictwo ZG TSKŻ, a często również
oddziałów terenowych, zabiegało o wykazanie dostępnymi środkami swojej
wiarygodności politycznej i wierności ideologii marksistowskiej. Nie mniej
ważnym czynnikiem były głęboko zakorzenione przekonania tworzących je osób,
wsparte teoriami Włodzimierza Lenina i Józefa Stalina dotyczącymi tzw. kwestii
narodowościowej Obawiano się też ewentualnych oskarżeń o ustępliwość wobec
ideologicznych wrogów ludowej ojczyzny. Aresztowania dokonywane wśród
komunistów narodowości żydowskiej w ZSRR, innych krajach komunistycznych, a
także w Polsce wskazywały, iż nie były to obawy bezpodstawne.
Działania komunistów skierowanych do pracy na „odcinku żydowskim”, mimo, że
mieli być oni „pasem transmisyjnym” polityki partii rządzącej, spotykały się
niemal nieprzerwanie z pewnego rodzaju sabotażem ze strony całości lub części
kierownictwa PPR/PZPR. Tak bowiem można określić zakulisowy sposób
podejmowania decyzji dotyczących emigracji, sprzecznych z wolą działaczy
żydowskich. Wpływ na tą sytuację miało kilka czynników. W pierwszej kolejności
należy wymienić interwencję władz partyjnych Związku Radzieckiego. W latach
1944-1948 tolerowały i wręcz stymulowały one wychodźstwo Żydów z Polski oraz
innych krajów podporządkowanych Moskwie, kierując się przy tym własnymi
planami destabilizacji status quo na Bliskim Wschodzie i stworzenia tam nowego
układu sił. Potem przywódcy radzieccy opowiedzieli się za antysemityzmem
państwowym, dając tym przykład do naśladowania części decydentów w partiach
wasalnych. Jednocześnie narzucali własny, represyjny i wyniszczający
społeczeństwo wzorzec stosunków ustrojowych. Naśladowanie ich przez część
członków KC PPR/PZPR, w zestawieniu z innymi czynnikami wewnętrznymi,
rzutowało na podejmowanie przez dziesiątki tysięcy Żydów ekstremalnej decyzji
o wychodźstwie. W latach 1949-1951 i 1956-1970 w kierownictwie PZPR istniała
grupa opowiadająca się za masową emigracją Żydów z kraju, a decydenci temu
przeciwni nigdy nie zdołali stworzyć lobby wystarczająco silnego by
przeforsować swoje zdanie. Tak więc ani „ojczyzna światowego proletariatu”,
ani poważana część elity politycznej Polski Ludowej nie wspierały żydowskich
komunistów w ich usiłowaniach powstrzymania exodusu ludności żydowskiej.
Za emigracją do Izraela opowiadały się nieprzerwanie wpływowe instytucje
żydowskie z zagranicy, oferujące optantom daleko idącą pomoc w organizacji
wyjazdu. Prowadzona przez nie agitacja nie może być pomijana podczas rozważań
na temat okoliczności powojennego wychodźstwa Żydów z Polski. Wpływ audycji
rozgłośni radiowej „Kol Israel L’Golut” (pol. Głos Izraela dla Diaspory) na
szerzenie antykomunistycznych i emigracyjnych nastrojów może być porównywany z
konsekwencjami działalności polskiej rozgłośni Radia Wolna Europa czy Głosu
Ameryki dla stanu świadomości ogółu społeczeństwa polskiego.
Ostatnim, ważnym aspektem omawianego problemu było nastawienie ludności
żydowskiej do komunistów kierujących w latach 1949-1950 CKŻP i ŻTK, a od 1950
r. TSKŻ. W momencie powstawania możliwości w miarę swobodnej emigracji kolejne
dziesiątki tysięcy rodaków, nie zważając na zapewnienia i ostrzeżenia
narodowych działaczy społeczno-kulturalnych zgłaszały niemal natychmiast
gotowość opowiedzenia się za opcją emigracyjną. Wydaje się, iż
odpowiedzialność za ten stan rzeczy tylko w niewielkim stopniu należy
przypisywać Prezydium ZG TSKŻ. Wobec braku oparcia ze stron
• Grzegorz Berendt "Zniknięcie Żydów..." 3 IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: <©> 01.10.03, 00:36 zarchiwizowany
Pozytywnie rozpatrzono nieco mniej niż 10% odwołań. O bardzo specyficznym
systemie wartości reprezentowanym przez członków komisji, i osoby, które
określiły kryteria wydawania zgody świadczy fakt, iż na wyjazd pozwolono
wówczas przede wszystkim ludziom starym, chorym i samotnym, oraz dzieciom i
młodzieży wymagającym socjalnej opieki państwa. W zasadzie nie pozwolono
wyjechać osobom w pełni sił do pracy, mających poszukiwane kwalifikacje
zawodowe. Pozytywnie zaopiniowano również podania kilkudziesięciu pracowników
kongregacji religijnych i osób o „złym pochodzeniu społecznym” (np. dzieci
kupców).
Stałe ograniczanie sfer żydowskiej obecności narodowej w życiu publicznym,
napastliwa retoryka antyizraelska i antysyjonistyczna, ataki na Światowy
Kongres Żydowski i inne instytucje żydowskie w diasporze, sukcesywnie
poszerzały przepaść między aktywem kierowniczym TSKŻ a szeregowymi członkami
towarzystwa i osobami nie zrzeszonymi w nim. Nieprzerwanie trwała indywidualna
emigracja do Izraela. Za pośrednictwem dziennikarzy za granicę docierały
informacje o utrzymywaniu się wśród większości Żydów pragnienia opuszczenia
kraju. Podobne sygnały docierały do poselstwa izraelskiego w Warszawie. Nie
ulega wątpliwości, iż bliżej nie określona, lecz znaczna, część społeczności
żydowskiej pragnęła wyjechać. Bez błędu można przyjąć, iż chcieli tego
przynajmniej ci, których w praktyce zatrzymano w kraju wbrew ich woli,
stosując środki administracyjne.
Władzom TSKŻ mogło się wydawać, że sytuacja jest stabilna. Nieprzerwanie rosła
liczba członków i potęgowała się działalność kulturalna. Bo mimo nieznośnej,
nieustannej indoktrynacji, towarzystwo prowadziło też formy pożytecznej
działalności kulturalnej. Z żydowskiego punktu widzenia niewątpliwie korzystne
było pielęgnowanie języka jidysz, utrzymywanie kilkudziesięciu artystycznych
zespołów amatorskich (chórów, orkiestr, kół dramatycznych), szkół, klubów i
teatrów. Ośrodkami pomocnymi w zachowywaniu tożsamości narodowej były nawet
spółdzielnie produkcyjne skupiające żydowskich robotników. Porównując lokalną
sytuację ze stanem w Związku Radzieckim, gdzie w latach 1948-1949 zniszczono
niemal doszczętnie wszystkie narodowo-kulturalne instytucje żydowskie,
równocześnie mordując lub zsyłając do łagrów działaczy i twórców żydowskich,
warunki panujące w Polsce jawiły się jako stosunkowo dobre. Jednak te
pozytywne aspekty działalności TSKŻ nie były w stanie zrównoważyć
niezadowolenia z innych przejawów aktywności jego władz. Imponujące wyniki
prenumeraty wydawanych publikacji, uczestnictwo w organizowanych imprezach
masowych, nie były równoznaczne z prawdziwym poparciem i porzuceniem planów
emigracyjnych.
Prezydium ZG TSKŻ przekonało się boleśnie o rzeczywistym stanie nastrojów
panujących wśród rodaków w roku 1956. Po XX Zjeździe KPZR, po tajnym referacie
Nikity Chruszczowa, przystąpiono do obrachunku z okresem stalinowskim i
osobami ponoszącymi odpowiedzialność za najbardziej uciążliwe i przestępcze
jego przejawy. Podczas III Zjazdu Krajowego TSKŻ jego władze stosowały nową
retorykę, sprowokowaną przez nurt rozliczeniowy, chociaż z drugiej strony
nadal nie było mowy o wolnym wyrażaniu opinii przez przybyłych delegatów. Na
przestrzeni sześciu miesięcy doszło do wydarzeń, które zaowocowały
rewolucyjnymi wręcz zmianami.
W KC PZPR uaktywniły się osoby dążące do dokonania zmian personalnych w
kierownictwie partii, rządzie, ministerstwach i innych instytucjach. Sięgnęły
przy tym po retorykę antysemicką. Należąc do grona polskich stalinistów
postanowiły przerzucić odium winy i odpowiedzialności za politykę lat 1949-
1955 na barki współtowarzyszy narodowości żydowskiej. Obserwatorzy
warszawskiej sceny politycznej z tamtych lat uważali, iż część przywódców
partyjnych uznała za możliwe poprawienie wizerunku władz PRL w społeczeństwie
na drodze usunięcia Żydów ze stanowisk kierowniczych i stworzenia sytuacji
sprzyjającej ich masowej emigracji. Ta opcja była reprezentowana przez
zwolenników frakcji natolińskiej. Cieszyli się oni poparciem ambasady
radzieckiej i Nikity Chruszczowa, który w Związku Radzieckim opowiadał się za
sukcesywnym zmniejszaniem obecności Żydów na eksponowanych stanowiskach i
zamknięciem przed nimi wybranych sfer życia publicznego i państwowego, np.
dyplomacji. Bardzo szybko, bo już wiosną 1956 r. zaczęto przywoływać
radzieckie pojęcie „narodowościowej regulacji kadr”. W istocie zaistniały
przypadki zwalniania Żydów z dotychczas zajmowanych stanowisk, niekiedy było
to uzasadnione merytorycznie, innym znów razem nie. Jako przyzwolenie na takie
praktyki potraktowano stopniowe zwalnianie z kolejnych stanowisk bliskich
współpracowników Bolesława Bieruta – Jakuba Bermana i Hilarego Minca (od maja
do października 1956 r.).
Istnieją przesłanki by sądzić, że w kwestii emigracji Żydów, jej ułatwienia
oraz stymulowania, wystąpiła współpraca między frakcją natolińską a
kierownictwem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Od lipca 1956 r. agendy
podległe MSW wydawały miesięcznie kilkakrotnie większą liczbę zezwoleń
emigracyjnych niż w okresie wcześniejszym. Tysiące osób czekających od kilku
lat na możliwość wyjazdu do Izraela, jak i te, które zdecydowały się na to pod
wpływem wydarzeń w Związku Radzieckim i w Polsce, ruszyły do szturmu na biura
paszportowe i poselstwo izraelskie. Ich liczba w ciągu pół roku przekroczyła
20 tys. Napięta sytuacja w kraju, przejawy agresji kierowanej przeciw Żydom,
masakra dokonana na Węgrzech przez Armię Radziecką oraz obawa, że prawo
wyjazdu zostanie ponownie wstrzymane, popchnęły do urzędów kolejne tysiące.
Prezydium ZG TSKŻ zareagowało formalnie na ponowne podniesienie fali nastrojów
emigracyjnych już 8 VIII 1956 r., kiedy to Grzegorz Smolar, skierował do I
sekretarza KC PZPR Edwarda Ochaba list zawierający zarzuty kierowane pod
adresem MSW i prośbę o publiczne przedstawienie przez kierownictwo partii
stanowiska w kwestii antysemityzmu i masowej emigracji ludności żydowskiej.
Domagał się, aby KC PZPR wpłynęło na MSW w celu zmniejszenia liczby wydawanych
zezwoleń emigracyjnych. Sugerował opublikowanie komunikatu zawierającego
zapewnienie władz partyjnych i państwowych, iż stoją na straży poszanowania
praw obywateli narodowości żydowskiej i zależy im na ich pozostaniu w kraju.
Władze nie spełniły lub spełniły tylko częściowo, i to z dużym opóźnieniem,
postulaty zgłoszone w piśmie z 8 sierpnia. Ograniczenia dotyczące wyjazdów
zastosowano w zasadzie tylko wobec osób mających dostęp do tajemnic
państwowych. A i one mogły po pewnym okresie, po zwolnieniu z pracy, ubiegać
się o wyjazd. W styczniu i w kwietniu 1957 r. miały miejsca wystąpienia
decydentów rządowych i partyjnych przemawiających w duchu potępienia
antysemityzmu, lecz do skierowania pod adresem Żydów wezwania o pozostanie w
ojczyźnie nie doszło w ogóle. Natomiast przepisy wydane w marcu 1957 r. przez
Ministerstwo Handlu Zagranicznego wprowadzały znacznie korzystniejsze warunki
emigracyjne niż to miało miejsce w latach 1949-1956. Optanci mogli wywieźć bez
konieczności wnoszenia restrykcyjnych opłat celnych znaczną część majątku
ruchomego. Luki zawarte w przepisach pozwalały też na wywiezienie nowo
zakupionych przedmiotów, które można było sprzedać z zyskiem za granicą. Pewne
ograniczenia w tym względzie wprowadzono dopiero w lipcu 1957 r.
W nowej sytuacji władze TSKŻ podjęły działania kilkutorowe. Po pierwsze
domagały się od KC PZPR i Rządu PRL karania osób szerzących antysemityzm. Z
drugiej strony, zachowując krytyczny i negatywny stosunek do emigracji,
zrezygnowały z atakowania tych, którzy zdecydowali się opuścić kraj. Co
więcej, TSKŻ występował w obronie emigrujących, gdy okazywało się, iż ktoś
próbował wykorzystać ich przymusową sytuację dla dokonywania wyłudzeń,
oszustów lub poniżania ich. Na łamach „Fołks
systemie wartości reprezentowanym przez członków komisji, i osoby, które
określiły kryteria wydawania zgody świadczy fakt, iż na wyjazd pozwolono
wówczas przede wszystkim ludziom starym, chorym i samotnym, oraz dzieciom i
młodzieży wymagającym socjalnej opieki państwa. W zasadzie nie pozwolono
wyjechać osobom w pełni sił do pracy, mających poszukiwane kwalifikacje
zawodowe. Pozytywnie zaopiniowano również podania kilkudziesięciu pracowników
kongregacji religijnych i osób o „złym pochodzeniu społecznym” (np. dzieci
kupców).
Stałe ograniczanie sfer żydowskiej obecności narodowej w życiu publicznym,
napastliwa retoryka antyizraelska i antysyjonistyczna, ataki na Światowy
Kongres Żydowski i inne instytucje żydowskie w diasporze, sukcesywnie
poszerzały przepaść między aktywem kierowniczym TSKŻ a szeregowymi członkami
towarzystwa i osobami nie zrzeszonymi w nim. Nieprzerwanie trwała indywidualna
emigracja do Izraela. Za pośrednictwem dziennikarzy za granicę docierały
informacje o utrzymywaniu się wśród większości Żydów pragnienia opuszczenia
kraju. Podobne sygnały docierały do poselstwa izraelskiego w Warszawie. Nie
ulega wątpliwości, iż bliżej nie określona, lecz znaczna, część społeczności
żydowskiej pragnęła wyjechać. Bez błędu można przyjąć, iż chcieli tego
przynajmniej ci, których w praktyce zatrzymano w kraju wbrew ich woli,
stosując środki administracyjne.
Władzom TSKŻ mogło się wydawać, że sytuacja jest stabilna. Nieprzerwanie rosła
liczba członków i potęgowała się działalność kulturalna. Bo mimo nieznośnej,
nieustannej indoktrynacji, towarzystwo prowadziło też formy pożytecznej
działalności kulturalnej. Z żydowskiego punktu widzenia niewątpliwie korzystne
było pielęgnowanie języka jidysz, utrzymywanie kilkudziesięciu artystycznych
zespołów amatorskich (chórów, orkiestr, kół dramatycznych), szkół, klubów i
teatrów. Ośrodkami pomocnymi w zachowywaniu tożsamości narodowej były nawet
spółdzielnie produkcyjne skupiające żydowskich robotników. Porównując lokalną
sytuację ze stanem w Związku Radzieckim, gdzie w latach 1948-1949 zniszczono
niemal doszczętnie wszystkie narodowo-kulturalne instytucje żydowskie,
równocześnie mordując lub zsyłając do łagrów działaczy i twórców żydowskich,
warunki panujące w Polsce jawiły się jako stosunkowo dobre. Jednak te
pozytywne aspekty działalności TSKŻ nie były w stanie zrównoważyć
niezadowolenia z innych przejawów aktywności jego władz. Imponujące wyniki
prenumeraty wydawanych publikacji, uczestnictwo w organizowanych imprezach
masowych, nie były równoznaczne z prawdziwym poparciem i porzuceniem planów
emigracyjnych.
Prezydium ZG TSKŻ przekonało się boleśnie o rzeczywistym stanie nastrojów
panujących wśród rodaków w roku 1956. Po XX Zjeździe KPZR, po tajnym referacie
Nikity Chruszczowa, przystąpiono do obrachunku z okresem stalinowskim i
osobami ponoszącymi odpowiedzialność za najbardziej uciążliwe i przestępcze
jego przejawy. Podczas III Zjazdu Krajowego TSKŻ jego władze stosowały nową
retorykę, sprowokowaną przez nurt rozliczeniowy, chociaż z drugiej strony
nadal nie było mowy o wolnym wyrażaniu opinii przez przybyłych delegatów. Na
przestrzeni sześciu miesięcy doszło do wydarzeń, które zaowocowały
rewolucyjnymi wręcz zmianami.
W KC PZPR uaktywniły się osoby dążące do dokonania zmian personalnych w
kierownictwie partii, rządzie, ministerstwach i innych instytucjach. Sięgnęły
przy tym po retorykę antysemicką. Należąc do grona polskich stalinistów
postanowiły przerzucić odium winy i odpowiedzialności za politykę lat 1949-
1955 na barki współtowarzyszy narodowości żydowskiej. Obserwatorzy
warszawskiej sceny politycznej z tamtych lat uważali, iż część przywódców
partyjnych uznała za możliwe poprawienie wizerunku władz PRL w społeczeństwie
na drodze usunięcia Żydów ze stanowisk kierowniczych i stworzenia sytuacji
sprzyjającej ich masowej emigracji. Ta opcja była reprezentowana przez
zwolenników frakcji natolińskiej. Cieszyli się oni poparciem ambasady
radzieckiej i Nikity Chruszczowa, który w Związku Radzieckim opowiadał się za
sukcesywnym zmniejszaniem obecności Żydów na eksponowanych stanowiskach i
zamknięciem przed nimi wybranych sfer życia publicznego i państwowego, np.
dyplomacji. Bardzo szybko, bo już wiosną 1956 r. zaczęto przywoływać
radzieckie pojęcie „narodowościowej regulacji kadr”. W istocie zaistniały
przypadki zwalniania Żydów z dotychczas zajmowanych stanowisk, niekiedy było
to uzasadnione merytorycznie, innym znów razem nie. Jako przyzwolenie na takie
praktyki potraktowano stopniowe zwalnianie z kolejnych stanowisk bliskich
współpracowników Bolesława Bieruta – Jakuba Bermana i Hilarego Minca (od maja
do października 1956 r.).
Istnieją przesłanki by sądzić, że w kwestii emigracji Żydów, jej ułatwienia
oraz stymulowania, wystąpiła współpraca między frakcją natolińską a
kierownictwem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Od lipca 1956 r. agendy
podległe MSW wydawały miesięcznie kilkakrotnie większą liczbę zezwoleń
emigracyjnych niż w okresie wcześniejszym. Tysiące osób czekających od kilku
lat na możliwość wyjazdu do Izraela, jak i te, które zdecydowały się na to pod
wpływem wydarzeń w Związku Radzieckim i w Polsce, ruszyły do szturmu na biura
paszportowe i poselstwo izraelskie. Ich liczba w ciągu pół roku przekroczyła
20 tys. Napięta sytuacja w kraju, przejawy agresji kierowanej przeciw Żydom,
masakra dokonana na Węgrzech przez Armię Radziecką oraz obawa, że prawo
wyjazdu zostanie ponownie wstrzymane, popchnęły do urzędów kolejne tysiące.
Prezydium ZG TSKŻ zareagowało formalnie na ponowne podniesienie fali nastrojów
emigracyjnych już 8 VIII 1956 r., kiedy to Grzegorz Smolar, skierował do I
sekretarza KC PZPR Edwarda Ochaba list zawierający zarzuty kierowane pod
adresem MSW i prośbę o publiczne przedstawienie przez kierownictwo partii
stanowiska w kwestii antysemityzmu i masowej emigracji ludności żydowskiej.
Domagał się, aby KC PZPR wpłynęło na MSW w celu zmniejszenia liczby wydawanych
zezwoleń emigracyjnych. Sugerował opublikowanie komunikatu zawierającego
zapewnienie władz partyjnych i państwowych, iż stoją na straży poszanowania
praw obywateli narodowości żydowskiej i zależy im na ich pozostaniu w kraju.
Władze nie spełniły lub spełniły tylko częściowo, i to z dużym opóźnieniem,
postulaty zgłoszone w piśmie z 8 sierpnia. Ograniczenia dotyczące wyjazdów
zastosowano w zasadzie tylko wobec osób mających dostęp do tajemnic
państwowych. A i one mogły po pewnym okresie, po zwolnieniu z pracy, ubiegać
się o wyjazd. W styczniu i w kwietniu 1957 r. miały miejsca wystąpienia
decydentów rządowych i partyjnych przemawiających w duchu potępienia
antysemityzmu, lecz do skierowania pod adresem Żydów wezwania o pozostanie w
ojczyźnie nie doszło w ogóle. Natomiast przepisy wydane w marcu 1957 r. przez
Ministerstwo Handlu Zagranicznego wprowadzały znacznie korzystniejsze warunki
emigracyjne niż to miało miejsce w latach 1949-1956. Optanci mogli wywieźć bez
konieczności wnoszenia restrykcyjnych opłat celnych znaczną część majątku
ruchomego. Luki zawarte w przepisach pozwalały też na wywiezienie nowo
zakupionych przedmiotów, które można było sprzedać z zyskiem za granicą. Pewne
ograniczenia w tym względzie wprowadzono dopiero w lipcu 1957 r.
W nowej sytuacji władze TSKŻ podjęły działania kilkutorowe. Po pierwsze
domagały się od KC PZPR i Rządu PRL karania osób szerzących antysemityzm. Z
drugiej strony, zachowując krytyczny i negatywny stosunek do emigracji,
zrezygnowały z atakowania tych, którzy zdecydowali się opuścić kraj. Co
więcej, TSKŻ występował w obronie emigrujących, gdy okazywało się, iż ktoś
próbował wykorzystać ich przymusową sytuację dla dokonywania wyłudzeń,
oszustów lub poniżania ich. Na łamach „Fołks
• Grzegorz Berendt "Zniknięcie Żydów..." 2 IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: <©> 01.10.03, 00:29 zarchiwizowany
Do grona potencjalnych wychodźców zaliczyli też osoby powiązane funkcyjnie z
kongregacjami religijnymi oraz element „obcy klasowo”, czyli zwolenników
utrzymywania prywatnej własności środków produkcji.
Przy tej okazji komuniści, członkowie Zespołu PZPR w CKŻP po raz kolejny
doświadczyli rozczarowania polityką KC PZPR i rządu. Władze poszły bowiem
znacznie dalej w kwestii polityki emigracyjnej dotyczącej ludności żydowskiej
niż postulowali to towarzysze z CKŻP. W sierpniu 1948 r. ogłoszono decyzję o
umożliwieniu wszystkim Żydom podjęcia starań o uzyskanie zgody na wyjazd do
Izraela. Przy czym tryb uzyskiwania tej zgody, okres jej ważności wymuszały
szybkie podejmowanie decyzji, a dodatkowo te decyzje stawały się
nieodwracalne, gdyż należało zrzec się obywatelstwa polskiego, a tzw.
dokumenty podróży upoważniały do przekroczenia granicy wyłącznie w jednym
kierunku. W praktyce władze PZPR i rząd wyeliminowały możliwość reemigracji.
Mimo tak restrykcyjnych warunków w przeciągu kilku miesięcy pragnienie
wyjazdu, wyrażone złożeniem podań w kompetentnych urzędach, wyraziło ok. 40%
Żydów przebywających w Polsce (40 tys., wliczając w to dzieci poniżej 13 roku
życia).
Mimo buńczucznych wypowiedzi komunistów podczas Zjazdu ŻTK we Wrocławiu (14-16
X 1949 r.) było jasne, iż bardzo duża część rodaków nie widzi dla siebie
przyszłości w socjalistycznej Polsce. Po raz kolejny zwycięzcami okazali się
syjoniści którzy już w poprzednich latach zdołali zorganizować exodus blisko
150 tys. osób. Wyjazd wszystkich optantów w kolejnej fali emigracyjnej
przypieczętowałby zredukowanie społeczności żydowskiej, relatywnie dużej w
czerwcu 1946 r. (ok. 250 tys. osób), do stanu nielicznej mniejszości
narodowej. W obliczu wizji pogłębienia marginalizacji własnego znaczenia,
członkowie Zespołu PZPR w CKŻP i kierownictwo ŻTK, przystąpili do bardzo
energicznych działań. Prowadzono je kilkoma torami.
Po pierwsze starano się wpłynąć na kierownictwo PZPR w kierunku ograniczenia
wychodźstwa środkami administracyjnymi poprzez wydawanie negatywnych decyzji w
sprawie składanych podań. Nie wiemy dokładnie, czy pod wpływem CKŻP, czy też
dla innych przyczyn, w KC PZPR podjęto decyzje wychodzące po części naprzeciw
postulatom żydowskich komunistów. Przyjęto jako zasadę postępowania odmowne
załatwianie wniosków składanych przez ludzi nie powiązanych politycznie
z „nacjonalistycznymi i reakcyjnymi” instytucjami żydowskimi a użytecznych dla
gospodarki i życia publicznego kraju (wykwalifikowani robotnicy i inteligencja
pracująca). Jednocześnie podczas negocjacji w KC PZPR przedstawiciele CKŻP
mieli okazję przekonać się, iż części decydentów zależy na wyjeździe jak
największej liczby Żydów. Takie stanowisko zajmował m.in. Franciszek Mazur.
Ten przepowiadał, iż większość „reakcjonistów” znalazłaby się nieuchronnie
prędzej czy później w więzieniu, więc lepiej żeby zniknęli z Polski.
Postrzegał to jako korzystne dla kraju, gdyż aresztowania ściągnęłyby na nowy
reżim oskarżenia o antysemityzm, a emigracja tworzyła za granicą obraz reżimu
jako siły szanującej prawo obywateli Żydów do wyboru miejsca zamieszkania.
W ramach własnych możliwości komuniści z CKŻP i ŻTK rozwinęli szeroką kampanię
propagandową na rzecz rezygnacji z emigracji do Izraela. Prowadzono ją podczas
wieców w komitetach terenowych. Na łamach gazet kontrolowanych przez
CKŻP: „Dos Naje Lebn”, „Fołks-Sztyme” i „Niderszlezie” aż do końca okresu
rejestracji emigracyjnej, a nawet później, aż do wyjazdu z kraju ostatnich
wychodźców, ukazywały się liczne artykuły poświęcone emigracji. Wizji
pomyślności w Polsce przeciwstawiano trudne warunki aklimatyzacji w Izraelu,
panujące tam bezrobocie i problemy mieszkaniowe. Opublikowano dziesiątki
listów osób, które zrezygnowały z emigracji i tych, które przygnębione niskim
standardem życia podczas pierwszego okresu po przybyciu do nowej ojczyzny
żaliły się na swój los i odradzały rodakom emigrację. W prasie żydowskiej
dyskredytowano rząd państwa żydowskiego, sprowadzając jego pozycję do roli
marionetki całkowicie uległej wobec Stanów Zjednoczonych. Nie było już komu
dane tego dementować w oficjalny sposób, ponieważ od 1 I 1950 r. przestały
funkcjonować ostatnie organizacje syjonistyczne, jak też przedstawicielstwa
zagranicznych organizacji żydowskich (m.in. American Joint Distribution
Committee – „Joint” i ORT). W tym czasie przerwano w ogóle kontakt z
instytucjami żydowskimi za granicą, nawet tymi działającymi w krajach
podporządkowanych Związkowi Radzieckiemu. Wyjątkiem była współpraca
kilkuosobowego grona aktywistów PZPR z organizacjami żydowsko-komunistycznymi
lub proradzieckimi na Zachodzie. Przez kolejne 5 lat prasa żydowska wydawana w
Polsce będzie instrumentem wykorzystywanym do krytykowania, wręcz szkalowania
większości instytucji politycznych i gospodarczych Izraela oraz
niekomunistycznych organizacji utrzymywanych w diasporze żydowskiej.
Do połowy lutego 1951 r. wyjechało do Izraela około 30 tys. osób. Pozostało
m.in. ponad 16 tys. tych, których podania o udzielenie zgody na emigrację
zostały rozpatrzone negatywnie. W sumie więc w latach 1949-1950 realnie
przeciw „polskiemu wariantowi” opowiedziało się w sposób czynny około 46 tys.
Żydów, niemal połowa całej ówczesnej społeczności. Był to dowód miernej
recepcji i akceptacji agitacji komunistów prowadzone na „ulicy żydowskiej”.
Aczkolwiek należy pamiętać, że o wyjeździe z kraju decydowały też inne
czynniki, niejednokrotnie bardzo ważne tzn. pragnienie połączenia się z
jedynymi ocalonymi krewnymi i postrzeganie Polski jako cmentarzyska, na którym
nie sposób normalnie dalej żyć, jak też poczucie alienacji, wyobcowania w
polskim środowisku.
Władze wykorzystały exodus do zmniejszenia żydowskiego stanu posiadania. Na
własność państwa przejęto dziesiątki obiektów należących wcześniej do CKŻP,
zajęto depozyty bankowe instytucji żydowskich, upaństwowiono szkoły, a
spółdzielnie produkcyjne i placówki handlowe powiązane z CKŻP poddano
scentralizowanej kontroli i włączono do systemu realizacji 6-letniego planu
gospodarczego. W zasadzie władze partyjne i państwowe traktowały CKŻP w sposób
przedmiotowy, sprowadzając żydowsko-komunistycznych działaczy społecznych do
roli wykonawców zmian forsowanych w całym kraju, tyle, iż oni mieli pracować
wśród 75-80 tys. Żydów, dążąc do przeistoczenia ich w lojalnych i posłusznych
obywateli.
Wyżej przedstawiony stan tworzył tło scalenia CKŻP i ŻTK przeprowadzonego w
październiku 1950 r. W jego następstwie powstało Towarzystwo Społeczno-
Kulturalne Żydów w Polsce. Przez następne kilkanaście lat (do 1968 r.)
kierowało nim wąskie grono działaczy proweniencji komunistycznej, wcześniej
członków KPP, KZMP, PPR. Zaliczali się do niego m.in. Szymon Zachariasz,
Grzegorz Smolar, Dawid Sfard, Michał Mirski i Julian Łazebnik. Ich stanowisko
wobec problemu emigracji rodaków z Polski, co najmniej do 1956 r., a nawet i
później, było niezmienne tzn. negatywne. W okresie stalinowskim bardzo ostro
zwalczali wszelkie przejawy tendencji emigracyjnych. Szymon Zachariasz na
przemian z Julianem Łazebnikiem zasiadali w latach 1951-1952 w komisji
powołanej przez KC PZPR i rząd do rozpatrywania odwołań osób, którym nie
zezwolono na wyjazd przed końcem lutego 1951 r. Jak wynika ze sprawozdań,
jednej sprawie, dotyczącej rodziny lub pojedynczej osoby, poświęcano podczas
obrad... 2 minuty. Pozytywnie rozpatrzono nieco mniej niż 10% odwołań. O
bardzo specyficznym systemie wartości reprezentowanym przez członków komisji,
i osoby, które określiły kryteria wydawania zgody świadczy fakt, iż na wyjazd
pozwolono wówczas przede wszystkim ludziom starym, chorym i samotnym, oraz
dzieciom i młodzieży wymagającym socjalnej opieki państwa. W zasadzie
kongregacjami religijnymi oraz element „obcy klasowo”, czyli zwolenników
utrzymywania prywatnej własności środków produkcji.
Przy tej okazji komuniści, członkowie Zespołu PZPR w CKŻP po raz kolejny
doświadczyli rozczarowania polityką KC PZPR i rządu. Władze poszły bowiem
znacznie dalej w kwestii polityki emigracyjnej dotyczącej ludności żydowskiej
niż postulowali to towarzysze z CKŻP. W sierpniu 1948 r. ogłoszono decyzję o
umożliwieniu wszystkim Żydom podjęcia starań o uzyskanie zgody na wyjazd do
Izraela. Przy czym tryb uzyskiwania tej zgody, okres jej ważności wymuszały
szybkie podejmowanie decyzji, a dodatkowo te decyzje stawały się
nieodwracalne, gdyż należało zrzec się obywatelstwa polskiego, a tzw.
dokumenty podróży upoważniały do przekroczenia granicy wyłącznie w jednym
kierunku. W praktyce władze PZPR i rząd wyeliminowały możliwość reemigracji.
Mimo tak restrykcyjnych warunków w przeciągu kilku miesięcy pragnienie
wyjazdu, wyrażone złożeniem podań w kompetentnych urzędach, wyraziło ok. 40%
Żydów przebywających w Polsce (40 tys., wliczając w to dzieci poniżej 13 roku
życia).
Mimo buńczucznych wypowiedzi komunistów podczas Zjazdu ŻTK we Wrocławiu (14-16
X 1949 r.) było jasne, iż bardzo duża część rodaków nie widzi dla siebie
przyszłości w socjalistycznej Polsce. Po raz kolejny zwycięzcami okazali się
syjoniści którzy już w poprzednich latach zdołali zorganizować exodus blisko
150 tys. osób. Wyjazd wszystkich optantów w kolejnej fali emigracyjnej
przypieczętowałby zredukowanie społeczności żydowskiej, relatywnie dużej w
czerwcu 1946 r. (ok. 250 tys. osób), do stanu nielicznej mniejszości
narodowej. W obliczu wizji pogłębienia marginalizacji własnego znaczenia,
członkowie Zespołu PZPR w CKŻP i kierownictwo ŻTK, przystąpili do bardzo
energicznych działań. Prowadzono je kilkoma torami.
Po pierwsze starano się wpłynąć na kierownictwo PZPR w kierunku ograniczenia
wychodźstwa środkami administracyjnymi poprzez wydawanie negatywnych decyzji w
sprawie składanych podań. Nie wiemy dokładnie, czy pod wpływem CKŻP, czy też
dla innych przyczyn, w KC PZPR podjęto decyzje wychodzące po części naprzeciw
postulatom żydowskich komunistów. Przyjęto jako zasadę postępowania odmowne
załatwianie wniosków składanych przez ludzi nie powiązanych politycznie
z „nacjonalistycznymi i reakcyjnymi” instytucjami żydowskimi a użytecznych dla
gospodarki i życia publicznego kraju (wykwalifikowani robotnicy i inteligencja
pracująca). Jednocześnie podczas negocjacji w KC PZPR przedstawiciele CKŻP
mieli okazję przekonać się, iż części decydentów zależy na wyjeździe jak
największej liczby Żydów. Takie stanowisko zajmował m.in. Franciszek Mazur.
Ten przepowiadał, iż większość „reakcjonistów” znalazłaby się nieuchronnie
prędzej czy później w więzieniu, więc lepiej żeby zniknęli z Polski.
Postrzegał to jako korzystne dla kraju, gdyż aresztowania ściągnęłyby na nowy
reżim oskarżenia o antysemityzm, a emigracja tworzyła za granicą obraz reżimu
jako siły szanującej prawo obywateli Żydów do wyboru miejsca zamieszkania.
W ramach własnych możliwości komuniści z CKŻP i ŻTK rozwinęli szeroką kampanię
propagandową na rzecz rezygnacji z emigracji do Izraela. Prowadzono ją podczas
wieców w komitetach terenowych. Na łamach gazet kontrolowanych przez
CKŻP: „Dos Naje Lebn”, „Fołks-Sztyme” i „Niderszlezie” aż do końca okresu
rejestracji emigracyjnej, a nawet później, aż do wyjazdu z kraju ostatnich
wychodźców, ukazywały się liczne artykuły poświęcone emigracji. Wizji
pomyślności w Polsce przeciwstawiano trudne warunki aklimatyzacji w Izraelu,
panujące tam bezrobocie i problemy mieszkaniowe. Opublikowano dziesiątki
listów osób, które zrezygnowały z emigracji i tych, które przygnębione niskim
standardem życia podczas pierwszego okresu po przybyciu do nowej ojczyzny
żaliły się na swój los i odradzały rodakom emigrację. W prasie żydowskiej
dyskredytowano rząd państwa żydowskiego, sprowadzając jego pozycję do roli
marionetki całkowicie uległej wobec Stanów Zjednoczonych. Nie było już komu
dane tego dementować w oficjalny sposób, ponieważ od 1 I 1950 r. przestały
funkcjonować ostatnie organizacje syjonistyczne, jak też przedstawicielstwa
zagranicznych organizacji żydowskich (m.in. American Joint Distribution
Committee – „Joint” i ORT). W tym czasie przerwano w ogóle kontakt z
instytucjami żydowskimi za granicą, nawet tymi działającymi w krajach
podporządkowanych Związkowi Radzieckiemu. Wyjątkiem była współpraca
kilkuosobowego grona aktywistów PZPR z organizacjami żydowsko-komunistycznymi
lub proradzieckimi na Zachodzie. Przez kolejne 5 lat prasa żydowska wydawana w
Polsce będzie instrumentem wykorzystywanym do krytykowania, wręcz szkalowania
większości instytucji politycznych i gospodarczych Izraela oraz
niekomunistycznych organizacji utrzymywanych w diasporze żydowskiej.
Do połowy lutego 1951 r. wyjechało do Izraela około 30 tys. osób. Pozostało
m.in. ponad 16 tys. tych, których podania o udzielenie zgody na emigrację
zostały rozpatrzone negatywnie. W sumie więc w latach 1949-1950 realnie
przeciw „polskiemu wariantowi” opowiedziało się w sposób czynny około 46 tys.
Żydów, niemal połowa całej ówczesnej społeczności. Był to dowód miernej
recepcji i akceptacji agitacji komunistów prowadzone na „ulicy żydowskiej”.
Aczkolwiek należy pamiętać, że o wyjeździe z kraju decydowały też inne
czynniki, niejednokrotnie bardzo ważne tzn. pragnienie połączenia się z
jedynymi ocalonymi krewnymi i postrzeganie Polski jako cmentarzyska, na którym
nie sposób normalnie dalej żyć, jak też poczucie alienacji, wyobcowania w
polskim środowisku.
Władze wykorzystały exodus do zmniejszenia żydowskiego stanu posiadania. Na
własność państwa przejęto dziesiątki obiektów należących wcześniej do CKŻP,
zajęto depozyty bankowe instytucji żydowskich, upaństwowiono szkoły, a
spółdzielnie produkcyjne i placówki handlowe powiązane z CKŻP poddano
scentralizowanej kontroli i włączono do systemu realizacji 6-letniego planu
gospodarczego. W zasadzie władze partyjne i państwowe traktowały CKŻP w sposób
przedmiotowy, sprowadzając żydowsko-komunistycznych działaczy społecznych do
roli wykonawców zmian forsowanych w całym kraju, tyle, iż oni mieli pracować
wśród 75-80 tys. Żydów, dążąc do przeistoczenia ich w lojalnych i posłusznych
obywateli.
Wyżej przedstawiony stan tworzył tło scalenia CKŻP i ŻTK przeprowadzonego w
październiku 1950 r. W jego następstwie powstało Towarzystwo Społeczno-
Kulturalne Żydów w Polsce. Przez następne kilkanaście lat (do 1968 r.)
kierowało nim wąskie grono działaczy proweniencji komunistycznej, wcześniej
członków KPP, KZMP, PPR. Zaliczali się do niego m.in. Szymon Zachariasz,
Grzegorz Smolar, Dawid Sfard, Michał Mirski i Julian Łazebnik. Ich stanowisko
wobec problemu emigracji rodaków z Polski, co najmniej do 1956 r., a nawet i
później, było niezmienne tzn. negatywne. W okresie stalinowskim bardzo ostro
zwalczali wszelkie przejawy tendencji emigracyjnych. Szymon Zachariasz na
przemian z Julianem Łazebnikiem zasiadali w latach 1951-1952 w komisji
powołanej przez KC PZPR i rząd do rozpatrywania odwołań osób, którym nie
zezwolono na wyjazd przed końcem lutego 1951 r. Jak wynika ze sprawozdań,
jednej sprawie, dotyczącej rodziny lub pojedynczej osoby, poświęcano podczas
obrad... 2 minuty. Pozytywnie rozpatrzono nieco mniej niż 10% odwołań. O
bardzo specyficznym systemie wartości reprezentowanym przez członków komisji,
i osoby, które określiły kryteria wydawania zgody świadczy fakt, iż na wyjazd
pozwolono wówczas przede wszystkim ludziom starym, chorym i samotnym, oraz
dzieciom i młodzieży wymagającym socjalnej opieki państwa. W zasadzie
• Grzegorz Berendt "Zniknięcie Żydów..." 1 IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: <©> 01.10.03, 00:25 zarchiwizowany
TSKŻ w Polsce wobec problemu emigracji rodaków z Polski (1950-1960)
Autor: Grzegorz Berendt 2003-09-09
"Wśród naszej emigracji często toczą się dyskusje, dlaczego nasi rodzice
czekali, by wyjechać z Polski aż do 1968 roku. Możliwie, iż przytoczony
poniżej artykuł historyka zajmującego się współczesna historią Żydów w Polsce
dr Grzegorza Berenta napisany na podstawie wykładu wygłoszonego na konferencji
pt. ”Zniknięcie Żydów z polskiego krajobrazu z Polski” w grudniu 2001 r. w
ŻIHu wyjaśni jak wyglądała postawa władz TSKż’u w sprawie wyjazdu Żydów z
Polski. Być może pozwoli nam to lepiej zrozumieć postawy naszych rodziców."
przedruk z Plotkies
dr Grzegorz Berendt
(Uniwersytet Gdański)
Według szacunków II wojnę światową przeżyło od 10 do15 % Żydów zamieszkałych 1
IX 1939 r. w granicach Drugiej Rzeczpospolitej, czyli zbiorowość licząca 325-
350 tys. osób, spośród których większość przetrwała w głębi Związku
Radzieckiego, inni zaś ukrywając się na tzw. „aryjskiej stronie”, bądź
doczekali wyzwolenia z hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Szacunki mówią o
200-250 tys. Żydów polskich pozostających nadal na Wschodzie na przełomie lat
1944/1945. Wśród ocalonych byli działacze społeczni, kulturalni, polityczni i
religijni. Reprezentowali wszystkie nurty polityczne i ryty judaizmu. W roku
1944 utworzono nowe, świeckie organizacje Żydów polskich: w Moskwie Komitet
Organizacyjny Żydów Polskich w ZSRR (w lipcu), a w wyzwolonym Lublinie
Centralny Komitet Żydów w Polsce (w listopadzie). KOŻP współpracował ściśle ze
Związkiem Patriotów Polskich. Jego praktyczna działalność wygasła w roku 1946
wraz z repatriacją około 150 tys. dawnych obywateli Rzeczpospolitej do Polski.
Wspomniany Centralny Komitet Żydów w Polsce (CKŻP) łączył w sobie funkcje
instytucji wykonawczej koordynującej odbudowę życia żydowskiego a zarazem
żydowskiej krajowej rady narodowej reprezentującej interesy ocalonych w
kontaktach w władzami państwowymi Polski Ludowej i środowiskami żydowskimi za
granicą. Współtworzyli go członkowie koncesjonowanych partii politycznych,
przede wszystkim: syjoniści, komuniści i socjaliści z partii BUND. W okresie
przedwojennym reprezentanci tych nurtów pozostawali w stosunku do siebie w
ostrym konflikcie, wynikającym z odmiennych poglądów na temat rozwiązania
problemów nurtujących społeczność żydowską, tak w wymiarze polskim, jak
światowym. W pierwszym okresie istnienia CKŻP dawne sprzeczności nie dawały o
sobie znać w sposób zbyt wyraźny. Żydów jednoczyła świadomość ogromu tragedii,
która dotknęła w równym stopniu wszystkie warstwy społeczne, środowiska
religijne i ugrupowania polityczne. Jednoczyła ich także konieczność
zaspokojenia bieżących, podstawowych potrzeb bytowych. Z wojny wyszli bowiem
jako społeczność wyniszczona fizycznie i wywłaszczona z dawnego mienia. Poza
tym w toku krwawych walk o władzę i w wyniku bandyckich napadów nadal stawali
się ofiarami agresji. Jednak już w drugiej połowie 1945 r. wykrystalizowały
się na nowo podziały polityczne na „ulicy żydowskiej”. Znalazły one
odzwierciedlenie w CKŻP i podległych mu terenowych komitetach żydowskich.
Bodaj najważniejszą kwestią sporną dzielącą nie tylko działaczy politycznych
ale i tzw. przeciętnych ludzi była przyszłość niedobitków narodu. Syjoniści
dążyli do wywiezienia możliwie największej liczby rodaków do Palestyny i
zbudowania wraz z nimi państwa żydowskiego. Dla nich życie i praca w Polsce
miały więc tylko charakter tymczasowy. Byli skrajnymi pesymistami, co do
możliwości prawdziwie równoprawnej egzystencji Żydów w diasporze. Głosili
program określany w języku hebrajskim terminem „Jecijat Europa” w odniesieniu
do Europy w ogóle i terminem „Jecijat Pojln” w odniesieniu do Polski. Oba były
równoznaczne z przeprowadzeniem exodusu Żydów z ich europejskich ojczyzn.
Diametralnie odmienne stanowisko reprezentowali komuniści i socjaliści. Od
kilkudziesięciu lat głosili pogląd, iż jedynym rozwiązaniem tzw. kwestii
żydowskiej - rozumianej jako problemy w ustanowieniu pełnego, formalnego i
praktycznego równouprawnienia Żydów w krajach zamieszkania - jest socjalizm i
ziszczenie marksistowskiej wizji likwidacji konfliktów społecznych. Powstanie
Polski Ludowej i utrwalenie w kraju nowego systemu społeczno-gospodarczego
uznali za spełnienie najważniejszych warunków tworzących punkt wyjścia do
pokojowego i twórczego życia Żydów, podobnie wszystkich uciskanych wcześniej
środowisk. Te, jak się okazało, utopijne poglądy zwykło się dziś nazywać „nową
wiarą”. Niemniej żydowscy komuniści identyfikowali się z nimi, szukając
rozwiązania problemów narodowych po części w koncepcjach dyskredytujących
zarazem ideę ponadpaństwowego solidaryzmu narodowego i partie budujące na nim
swoje programy polityczne. Uważali, iż ich obowiązkiem jako komunistów jest
zniszczenie przejawów żydowskiego nacjonalizmu i ekskluzywizmu. Ich zaplecza
instytucjonalnego dopatrywali się z jednej strony w partiach żydowsko-
narodowych, z drugiej zaś w formalnych strukturach judaizmu.
Zwolennicy trwania Żydów w socjalistycznej Polsce, integrowania ich ze
społeczeństwem polskim na gruncie nowych idei, ukuli pojęcie „polskiego
wariantu” – „Nusah Pojln”. W ziszczeniu tych wizji przeszkadzali im zwolennicy
emigracji. Jednak w latach 1944-1948 możliwości wyeliminowania ich z lokalnego
krajobrazu były znikome. Działo się tak za sprawą polityki realizowanej przez
Związek Radziecki, a co za tym idzie, również przez kierownictwo Polskiej
Partii Robotniczej (PPR). Do celów polityki radzieckiej w pierwszych latach
powojennych należało osłabienie pozycji państw zachodnich na Bliskim
Wschodzie. Syjoniści jawili się Stalinowi jako użyteczne narzędzie, którym
można się wspomóc przy realizacji owego zamierzenia. Stąd w krajach
satelickich ZSRR władze nie tylko tolerowały, lecz wręcz wspierały działalność
agend syjonistycznych oraz masową emigrację Żydów. Dopiero zawód sprawiony
przez państwo Izrael Związkowi Radzieckiemu w 1948 r., polegający na związaniu
się państwa żydowskiego z państwami zachodnimi i dobitne wskazanie
suwerenności jako priorytetu polityki jego rządu, stworzyły nową sytuację.
Zanim jednak do tego doszło zwolennicy „polskiego wariantu” utworzyli
Żydowskie Towarzystwo Kultury (listopad 1947 r.). Formalnie podlegało ono
CKŻP, w praktyce było zdominowane przez komunistów i członków BUNDU. Jego
celem było krzewienie kultury narodowej Żydów polskich, a za jej nośnik uznano
język jidysz. Niejako programowo odcinano się od dzieł i twórczości w języku
hebrajskim oraz przyjęto za cel szerzenie światopoglądu ateistycznego, a więc
nie wprost, lecz realnie zajęto w nim negatywny stosunek wobec judaizmu.
Kierownictwo ŻTK spoczywało na przełomie lat 1948/1949 w rękach komunistów
skierowanych przez partię rządzącą do pracy „na odcinku żydowskim”.
Z przyzwoleniem PPR, przekształconej w grudniu 1948 w Polską Zjednoczoną
Partię Robotniczą (PZPR), komuniści pracujący w CKŻP i komitetach terenowych
przystąpili w 1949 r. do frontalnego ataku na inne żydowskie partie narodowe.
Na początku roku zniknęła ze sceny partia BUND, której członkowie wstąpili do
PZPR bądź zrezygnowali z aktywności politycznej. Komuniści najostrzej
wystąpili przeciw syjonistom wszystkich nurtów i zwolennikom partii
religijnych ortodoksów „Agudas Isroel”. W kwietniu 1949 r. komunista Grzegorz
Smolar przejął z rąk syjonisty-marksisty Adolfa Bermana funkcję
przewodniczącego CKŻP. Był to znak czasu, ilustracja zmienionych warunków.
Kolejnymi bieżącymi celami komunistów były likwidacja wszystkich żydowsko-
narodowych struktur politycznych oraz doprowadzenie do emigracji ich
funkcjonariuszy i najbardziej zagorzałych zwolenników. Do grona potencjalnych
Autor: Grzegorz Berendt 2003-09-09
"Wśród naszej emigracji często toczą się dyskusje, dlaczego nasi rodzice
czekali, by wyjechać z Polski aż do 1968 roku. Możliwie, iż przytoczony
poniżej artykuł historyka zajmującego się współczesna historią Żydów w Polsce
dr Grzegorza Berenta napisany na podstawie wykładu wygłoszonego na konferencji
pt. ”Zniknięcie Żydów z polskiego krajobrazu z Polski” w grudniu 2001 r. w
ŻIHu wyjaśni jak wyglądała postawa władz TSKż’u w sprawie wyjazdu Żydów z
Polski. Być może pozwoli nam to lepiej zrozumieć postawy naszych rodziców."
przedruk z Plotkies
dr Grzegorz Berendt
(Uniwersytet Gdański)
Według szacunków II wojnę światową przeżyło od 10 do15 % Żydów zamieszkałych 1
IX 1939 r. w granicach Drugiej Rzeczpospolitej, czyli zbiorowość licząca 325-
350 tys. osób, spośród których większość przetrwała w głębi Związku
Radzieckiego, inni zaś ukrywając się na tzw. „aryjskiej stronie”, bądź
doczekali wyzwolenia z hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Szacunki mówią o
200-250 tys. Żydów polskich pozostających nadal na Wschodzie na przełomie lat
1944/1945. Wśród ocalonych byli działacze społeczni, kulturalni, polityczni i
religijni. Reprezentowali wszystkie nurty polityczne i ryty judaizmu. W roku
1944 utworzono nowe, świeckie organizacje Żydów polskich: w Moskwie Komitet
Organizacyjny Żydów Polskich w ZSRR (w lipcu), a w wyzwolonym Lublinie
Centralny Komitet Żydów w Polsce (w listopadzie). KOŻP współpracował ściśle ze
Związkiem Patriotów Polskich. Jego praktyczna działalność wygasła w roku 1946
wraz z repatriacją około 150 tys. dawnych obywateli Rzeczpospolitej do Polski.
Wspomniany Centralny Komitet Żydów w Polsce (CKŻP) łączył w sobie funkcje
instytucji wykonawczej koordynującej odbudowę życia żydowskiego a zarazem
żydowskiej krajowej rady narodowej reprezentującej interesy ocalonych w
kontaktach w władzami państwowymi Polski Ludowej i środowiskami żydowskimi za
granicą. Współtworzyli go członkowie koncesjonowanych partii politycznych,
przede wszystkim: syjoniści, komuniści i socjaliści z partii BUND. W okresie
przedwojennym reprezentanci tych nurtów pozostawali w stosunku do siebie w
ostrym konflikcie, wynikającym z odmiennych poglądów na temat rozwiązania
problemów nurtujących społeczność żydowską, tak w wymiarze polskim, jak
światowym. W pierwszym okresie istnienia CKŻP dawne sprzeczności nie dawały o
sobie znać w sposób zbyt wyraźny. Żydów jednoczyła świadomość ogromu tragedii,
która dotknęła w równym stopniu wszystkie warstwy społeczne, środowiska
religijne i ugrupowania polityczne. Jednoczyła ich także konieczność
zaspokojenia bieżących, podstawowych potrzeb bytowych. Z wojny wyszli bowiem
jako społeczność wyniszczona fizycznie i wywłaszczona z dawnego mienia. Poza
tym w toku krwawych walk o władzę i w wyniku bandyckich napadów nadal stawali
się ofiarami agresji. Jednak już w drugiej połowie 1945 r. wykrystalizowały
się na nowo podziały polityczne na „ulicy żydowskiej”. Znalazły one
odzwierciedlenie w CKŻP i podległych mu terenowych komitetach żydowskich.
Bodaj najważniejszą kwestią sporną dzielącą nie tylko działaczy politycznych
ale i tzw. przeciętnych ludzi była przyszłość niedobitków narodu. Syjoniści
dążyli do wywiezienia możliwie największej liczby rodaków do Palestyny i
zbudowania wraz z nimi państwa żydowskiego. Dla nich życie i praca w Polsce
miały więc tylko charakter tymczasowy. Byli skrajnymi pesymistami, co do
możliwości prawdziwie równoprawnej egzystencji Żydów w diasporze. Głosili
program określany w języku hebrajskim terminem „Jecijat Europa” w odniesieniu
do Europy w ogóle i terminem „Jecijat Pojln” w odniesieniu do Polski. Oba były
równoznaczne z przeprowadzeniem exodusu Żydów z ich europejskich ojczyzn.
Diametralnie odmienne stanowisko reprezentowali komuniści i socjaliści. Od
kilkudziesięciu lat głosili pogląd, iż jedynym rozwiązaniem tzw. kwestii
żydowskiej - rozumianej jako problemy w ustanowieniu pełnego, formalnego i
praktycznego równouprawnienia Żydów w krajach zamieszkania - jest socjalizm i
ziszczenie marksistowskiej wizji likwidacji konfliktów społecznych. Powstanie
Polski Ludowej i utrwalenie w kraju nowego systemu społeczno-gospodarczego
uznali za spełnienie najważniejszych warunków tworzących punkt wyjścia do
pokojowego i twórczego życia Żydów, podobnie wszystkich uciskanych wcześniej
środowisk. Te, jak się okazało, utopijne poglądy zwykło się dziś nazywać „nową
wiarą”. Niemniej żydowscy komuniści identyfikowali się z nimi, szukając
rozwiązania problemów narodowych po części w koncepcjach dyskredytujących
zarazem ideę ponadpaństwowego solidaryzmu narodowego i partie budujące na nim
swoje programy polityczne. Uważali, iż ich obowiązkiem jako komunistów jest
zniszczenie przejawów żydowskiego nacjonalizmu i ekskluzywizmu. Ich zaplecza
instytucjonalnego dopatrywali się z jednej strony w partiach żydowsko-
narodowych, z drugiej zaś w formalnych strukturach judaizmu.
Zwolennicy trwania Żydów w socjalistycznej Polsce, integrowania ich ze
społeczeństwem polskim na gruncie nowych idei, ukuli pojęcie „polskiego
wariantu” – „Nusah Pojln”. W ziszczeniu tych wizji przeszkadzali im zwolennicy
emigracji. Jednak w latach 1944-1948 możliwości wyeliminowania ich z lokalnego
krajobrazu były znikome. Działo się tak za sprawą polityki realizowanej przez
Związek Radziecki, a co za tym idzie, również przez kierownictwo Polskiej
Partii Robotniczej (PPR). Do celów polityki radzieckiej w pierwszych latach
powojennych należało osłabienie pozycji państw zachodnich na Bliskim
Wschodzie. Syjoniści jawili się Stalinowi jako użyteczne narzędzie, którym
można się wspomóc przy realizacji owego zamierzenia. Stąd w krajach
satelickich ZSRR władze nie tylko tolerowały, lecz wręcz wspierały działalność
agend syjonistycznych oraz masową emigrację Żydów. Dopiero zawód sprawiony
przez państwo Izrael Związkowi Radzieckiemu w 1948 r., polegający na związaniu
się państwa żydowskiego z państwami zachodnimi i dobitne wskazanie
suwerenności jako priorytetu polityki jego rządu, stworzyły nową sytuację.
Zanim jednak do tego doszło zwolennicy „polskiego wariantu” utworzyli
Żydowskie Towarzystwo Kultury (listopad 1947 r.). Formalnie podlegało ono
CKŻP, w praktyce było zdominowane przez komunistów i członków BUNDU. Jego
celem było krzewienie kultury narodowej Żydów polskich, a za jej nośnik uznano
język jidysz. Niejako programowo odcinano się od dzieł i twórczości w języku
hebrajskim oraz przyjęto za cel szerzenie światopoglądu ateistycznego, a więc
nie wprost, lecz realnie zajęto w nim negatywny stosunek wobec judaizmu.
Kierownictwo ŻTK spoczywało na przełomie lat 1948/1949 w rękach komunistów
skierowanych przez partię rządzącą do pracy „na odcinku żydowskim”.
Z przyzwoleniem PPR, przekształconej w grudniu 1948 w Polską Zjednoczoną
Partię Robotniczą (PZPR), komuniści pracujący w CKŻP i komitetach terenowych
przystąpili w 1949 r. do frontalnego ataku na inne żydowskie partie narodowe.
Na początku roku zniknęła ze sceny partia BUND, której członkowie wstąpili do
PZPR bądź zrezygnowali z aktywności politycznej. Komuniści najostrzej
wystąpili przeciw syjonistom wszystkich nurtów i zwolennikom partii
religijnych ortodoksów „Agudas Isroel”. W kwietniu 1949 r. komunista Grzegorz
Smolar przejął z rąk syjonisty-marksisty Adolfa Bermana funkcję
przewodniczącego CKŻP. Był to znak czasu, ilustracja zmienionych warunków.
Kolejnymi bieżącymi celami komunistów były likwidacja wszystkich żydowsko-
narodowych struktur politycznych oraz doprowadzenie do emigracji ich
funkcjonariuszy i najbardziej zagorzałych zwolenników. Do grona potencjalnych
• Re: I am Nabonidus, king of Babylon IP: *.slupiec.sdi.tpnet.pl
Gość: kamilia 27.09.03, 17:34 zarchiwizowany
©
msn.zahav.ru/
-------------------------------------------------------------------------------
-
Dzis wieczorem przyjmujemy Nowy Rok, pozniej jutro (po poludniu) idziemy do
wody/morza/rzeki/zrodla/studni...i wyrzucamy wszystkie grzechy co narobilismy
w zeszlym roku i prosimy Pana, zeby odposcil nam...(Taszlich)...
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=13&w=8191475
msn.zahav.ru/
-------------------------------------------------------------------------------
-
Dzis wieczorem przyjmujemy Nowy Rok, pozniej jutro (po poludniu) idziemy do
wody/morza/rzeki/zrodla/studni...i wyrzucamy wszystkie grzechy co narobilismy
w zeszlym roku i prosimy Pana, zeby odposcil nam...(Taszlich)...
forum.gazeta.pl/forum/72,2.html?f=13&w=8191475
• ------------------strumienieMysli---------------- IP: *.cm-upc.chello.se
Gość: <©> 26.09.03, 16:23 zarchiwizowany
drf napisał:
> zupagrzybowa napisała:
>
> >
> >
> >
> >
photos.groups.yahoo.com/group/mathrix/vwp?.dir=/MatHrix&.dnm=Friends.jpg&.src=g
r&.view=t&.hires=t
> -------------------------------------------------------------------------
> }clonesOfClones? }loop
>
> groups.yahoo.com/group/MathRix/message/4
> }PeRl}PRel}1prE
> }c++}-c}©
> }compID}IDish}MeNTSh
> }3Dx4Hx5©
> }MathRix
> }
> us.f1.yahoofs.com/groups/g_11095893/MatHrix/Friends.jpg?bc.NBd_AglsAmemE
> } ------------------strumienieMysli----------------
} -3762 + 5764 = + 2002 } 5763 - 2003 = -3760 } 5764 - 2003 = -3761...
}26.09.2003:17:30---SYM---30:71:3002.90.62}t-Time{ttTime{TnTtiMe...
}.....
}
....
......
}
> zupagrzybowa napisała:
>
> >
> >
> >
> >
photos.groups.yahoo.com/group/mathrix/vwp?.dir=/MatHrix&.dnm=Friends.jpg&.src=g
r&.view=t&.hires=t
> -------------------------------------------------------------------------
> }clonesOfClones? }loop
>
> groups.yahoo.com/group/MathRix/message/4
> }PeRl}PRel}1prE
> }c++}-c}©
> }compID}IDish}MeNTSh
> }3Dx4Hx5©
> }MathRix
> }
> us.f1.yahoofs.com/groups/g_11095893/MatHrix/Friends.jpg?bc.NBd_AglsAmemE
> } ------------------strumienieMysli----------------
} -3762 + 5764 = + 2002 } 5763 - 2003 = -3760 } 5764 - 2003 = -3761...
}26.09.2003:17:30---SYM---30:71:3002.90.62}t-Time{ttTime{TnTtiMe...
}.....
}
....
......
}
zupagrzybowa napisała:
>
>
>
> photos.groups.yahoo.com/group/mathrix/vwp?.dir=/MatHrix&.dnm=Friends.jpg&.src=gr&.view=t&.hires=t
-------------------------------------------------------------------------
}clonesOfClones? }loop
groups.yahoo.com/group/MathRix/message/4
}PeRl}PRel}1prE
}c++}-c}©
}compID}IDish}MeNTSh
}3Dx4Hx5©
}MathRix
}
us.f1.yahoofs.com/groups/g_11095893/MatHrix/Friends.jpg?bc.NBd_AglsAmemE
}
>
>
>
> photos.groups.yahoo.com/group/mathrix/vwp?.dir=/MatHrix&.dnm=Friends.jpg&.src=gr&.view=t&.hires=t
-------------------------------------------------------------------------
}clonesOfClones? }loop
groups.yahoo.com/group/MathRix/message/4
}PeRl}PRel}1prE
}c++}-c}©
}compID}IDish}MeNTSh
}3Dx4Hx5©
}MathRix
}
us.f1.yahoofs.com/groups/g_11095893/MatHrix/Friends.jpg?bc.NBd_AglsAmemE
}
src="
href="http://us.i1.yimg.com/us.yimg.com/i/yg/img/ui/join.gif""target="_blank">us.i1.yimg.com/us.yimg.com/i/yg/img/ui/join.gif"
border=0>
Click to subscribe to officialraelianmovement
sanatorium_psychiatryczne napisał:
> > O co chodzi z tym wątkiem ?
>
> a przeczytales wszystko ?
Hehehe, temu nie dałby rady nawet student medycyny (oni zwykli czytać potężne
tomiska, ten wątek swoją objętością, przekracza jednak wszystkie medyczne
cegłówki razem wzięte) ;)
> > O co chodzi z tym wątkiem ?
>
> a przeczytales wszystko ?
Hehehe, temu nie dałby rady nawet student medycyny (oni zwykli czytać potężne
tomiska, ten wątek swoją objętością, przekracza jednak wszystkie medyczne
cegłówki razem wzięte) ;)
5 komentarzy:
[url=http://www.stumbleupon.com/stumbler/Buy-CEFUROXIME/]Buy Cheap Ceftin On Line
Buy Ceftin Without Doctor
online pharmacy ceftin
does ceftin help kidney infection
medication ceftin
Buy Ceftin Online Without A Prescription And No Membership
expired ceftin dangers
buy Ceftin online
alcohol with ceftin
omnicef ceftin
Where Can I Get Find Ceftin
Ceftin Medication Online
diarreah ceftin
Order Online Ceftin Cheap
Purchase Generic Ceftin Online
[/url]
Our business creates a matter funny man destined on the principle of unexcelled and pretty projects.
These projects are carried out by the cards the get the better of pike of explicit artists and designers in
the market who are experts in every gist of the word. They are also extraordinarily flexible, so you can
carry out jolly engaging trade press card designs, depending on the solitary needs of each client.
We do not own a masterful printing machines guarantee the highest je sais quoi of each own card.
Wide selection of identification b docket allows you to upon the expectations of even the most hard customers
from every conceivable industry. We certify the language and service of large quantities of business
cards in the shortest possible time. In our pack, the highest attribute is the happiness of the proposed
penalty and safe checking from people receiving and carrying revealed an busted notwithstanding obligation cards.
With access to the services offered including our website, you can post-haste and without undue
formalities stick an degree as a remedy for goods, comment the project and approved it and ordered some task
cards. On our company as a respectable business card is oft a oath after success.
Greet
Merio [url=http://www.kalendarze.dogory.pl]Kalendarze[/url]
I've always liked things like sand clocks, lava lamps, and the like to good of fair-minded dish out all at once staring at it as a configuration of catharsis. In a course, it helps me with meditation, to relieve lay stress and just fantasize about nothing. That's why since I was a kid, instead of dolls and cars I've in any case collected more of such pieces like sand clocks, lava lamps, harmonious boxes etc. So I was most pleased when I start the[url=http://www.dealtoworld.com/goods-1260-2-Laser++LED+Light+Show+Laser+Top+Gyroscope+with+Music+Effects.html] 2-Laser + LED Inconsiderable Appear Laser Outstrip Gyroscope with Music Effects[/url] from DealtoWorld.com under the aegis the Toys section. It's like a tuneful caddy, a spinning better, and a radiance divulge all rolled into one. Which is spectacular amusement! The gyroscope wishes spin representing about a minute. The laser enlightenment manifest with accompanying music makes this gyroscope a measure incomparable fiddle with that my friends get also been most amused with.
My dogs are also pretty outr?around the laser gyroscope I got from DealtoWorld.com. They each attend the gyroscope as it spins, although at first they kept barking at the laser diverting dismiss show, and also because it produces music. But after they got employed it, they've stopped barking but due watch over following the gyroscope whenever I start spinning it. Kids are also attractive amused alongside it. Occasionally it's good to maintain entertaining toys about the lineage so that you can desert the bit of frippery trifle with on while the kids are being amused or playing with it while you live prepare viands or get changed. The gyroscope is one such trinket with this purpose.
The gyroscope I bought from DealtoWorld.com has a dragon as a design on it, and produces a taper exposition with red, downcast, and common colours. Take a look at the pictures I've uploaded of the gyroscope with laser luminosity show. The music produced from the gyroscope is not that enormous but good plenty to treat any supplementary customer to the house. The gyroscope is red and black, making it look extraordinarily cold, and slightly macho with that dragon imprint.
The music dismount attack make clear gyroscope runs on 6 LR44 batteries, which are replaceable anyway. I've also euphemistic pre-owned this gyroscope to eye-opener my girlfriend during our anniversary celebration. I did the cheesy matter of decorating the pension latitude with roses and when I led her in, I started up the gyroscope as correctly so that the laser torchlight show produces a romantic effect. I also had some battery operated candles so all the understanding effects created a rather romantic atmosphere. She loved it, not later than the way, to my relief. I also bought the candles from DealtoWorld.com. These days it seems to be my default shopping put in return all gifts and ideas in compensation romanticist occasions.
Since Christmas is coming, this laser go down upstage gyroscope can maybe be a great Christmas give-away in behalf of the toddler or neutral the favoured! Alternatively, the gyroscope can altogether be a nice totalling to the established Christmas decorations. I can presume placing it adjoining the Christmas tree and perhaps spinning it when guests succeed in the house. Looks like [url=http://www.dealtoworld.com]DealtoWorld.com[/url] is getting my subject still again!
Hello. Facebook takes a [url=http://www.casinogames.gd]roulette online[/url] stake on 888 casino apportion: Facebook is expanding its efforts to oneself understood speed up real-money gaming to millions of British users after announcing a seize with with the online gambling companions 888 Holdings.And Bye.
Heya! I just wanted to ask if you ever have any issues with hackers?
My last blog (wordpress) was hacked and I ended up losing several
weeks of hard work due to no backup. Do you have any solutions
to prevent hackers?
Also visit my webpage: ranger forum
Prześlij komentarz